Юбілей сёння і ў Астраўца - 550 гадоў. За апошнія гады населены пункт ператварыўся ў "край сонца", і шматлікія ставяць менавіта яго як прыклад развіцця малых гарадоў. Сёння - гэта 11 тысяч жыхароў. Прычым рост - амаль 10% штогод. З'яўляецца шмат новых дамоў і іншай інфраструктуры. Толькі на дзень нараджэння свае дзверы адчынілі адразу некалькі новых будынкаў. Чым жыве юбіляр, і што будзе далей? Аляксей Волкаў ведае адказ.
550 гадоў. Несумнеўна, знамянальная дата для Астраўца. Зрэшты, новы часовы летапіс вядуць з 2012 года, калі Астравец і стаў тым самым "горадам будучыні". І сказаць, што былы пасёлак расце - значыць не сказаць пра ўвесь неверагоднаы рэнесанс, які ахапіў усіх астраўчанаў.
Горад не толькі з паштоўкі, але і рэспубліканскай дошкі пашаны пад заслону савецкай эпохі быў маленькім сялом, якое набыло благую славу "прытулку кантрабандыстаў". Гэтыя часы добра памятае Чэслаў Станіслававіч. У 1947 годзе нарадзіўся, вырас, адвучыўся, ажаніўся. І усе жыццёвыя перыпетыі круціліся вакол вось гэтага дуба, які ён сам пасадзіў яшчэ ў школе. З гадамі дрэва абрасло прыкметным сімвалізмам.
Настроі Чэслава падзяляюць і іншыя жыхары: "Астравец - больш свету не канец". Знакамітую прыказку людзі ўспамінаюць з іроніяй і ўсмешкай. Аб тым, што "горад сонца" ідзе дакладнай дарогай, паказвае і Уладзімір Ілліч. Паміж тым, юбіляр - самы хуткарослы горад у Беларусі: толькі за пару гадоў ён прырос на трэць. Афіцыйна - 11 тысяч. З працаўнікамі на атамнай станцыі - у два разы больш.
Яшчэ шэсць гадоў таму "аднапавярховы Астравец" падрос на цэлыя тры мікрараёны - гэта 200 тысяч квадратных метраў жылля. Не адстае і іншая інфраструктура. Так, асобны падарунак на юбілей горада - фізкультурна-аздараўленчы цэнтр.
Аптымальная колькасць наведвальнікаў - да 200 чалавек за раз. На момант здымак працаўнікі наводзілі апошні глянец, але ўжо зараз можна сказаць: ФАК расчыніў свае дзверы. А вось у суседнім будынку - гэта яшчэ адзін падарунак - спадзяюцца, што іх кліенцкая база будзе лімітава мінімальнай. Зона працы гэтай пажарнай часці - два кіламетры - увесь новы мікрараён.
Далей будзе яшчэ больш. Школа, бальніца, дзіцячыя сады - словам, фіеста ў гэтым краі, здаецца, будзе заўсёды.
А для жыхароў галоўны падарунак - гэта новае мышленне. З прыходам БелАЭС падцягнуліся і тыя, хто пра "атамы" не ведае нічога. Кожны пятнаццаты жыхар - бізнесмен. Горад перастаў шукаць "золата Напалеона" - яно, нібы, закапана ў Астраўцы, і навучыўся зарабляць.
