У рамках глабальнага тура Кубак свету прыбыў у Мінск, дзе першымі ўбачыць легенду на свае вочы змаглі вядомыя спартсмены, прадстаўнікі футбольнай грамадскасці і падрастаючыя футбалісты. У чаканні прыбыцця вялікай спартыўнай узнагароды, у Палацы Незалежнасці для гасцей арганізавалі экскурсію. Дарэчы, шматлікія са спартсменаў у гэтых інтэр'ерах не ўпершыню. Бо да спорту, і ў прыватнасці да яго алімпійскага складальніка, у нашай краіне стаўленне асаблівае. Так што гэтым разам са строгага цырыманіялу атрымаліся жывыя зносіны Прэзідэнта са спартсменамі на самыя актуальныя тэмы. Аляксей Марцінёнак - падрабязней.
Гэты трафей - сапраўдная мара кожнай дзяржавы, дзе ёсць свая футбольная зборная. Аднак за ўсю гісторыю існавання толькі адзінкі змаглі стаць яго паўнапраўнымі ўладальнікамі. Кубак свету паднімалі над галавой прадстаўнікі ўсяго васьмі краін. Дарэчы, толькі чэмпіёны свету маюць права дакрануцца або ўзяць у рукі трафей. Акрамя іх - толькі кіраўнікі дзяржаў. Вобраз непрыступнай легенды ў арэоле амаль містычнай таямнічасці стаіць за кубкам паўсюль: пры кожным зручным выпадку яго накрываюць чорнай тканінай, нібыта хаваюць ад старонніх вачэй. А захоўваюць па легендзе - за куленепрабівальным шклом.
Хто і як толькі не жадаў яго займець! Яшчэ падчас Другой сусветнай зусім не спартыўнымі метадамі гэта спрабавалі зрабіць нацысты. Трафей збярог прэзідэнт Італьянскай федэрацыі футбола, які некалькі гадоў хаваў яго пад ложкам у каробцы з-пад абутку. А ў 54-м годзе зборная Германіі ў сумленнай барацьбе стала чэмпіёнам свету, атрымала ўзнагароду і праз чатыры гады сапраўды яе вярнула.
Сусветнае турнэ кубка стартавала ў Лондане менш за месяц назад, і вось, упершыню ў гісторыі яго даставілі ў Беларусь. У Палацы Незалежнасці, дзе захоўваюцца ў асноўным памятныя палітычныя трафеі, гэтым разам сабралася спартыўная эліта. Спачатку - невялікая экскурсія. Карыстаючыся момантам, як не ацаніць будынак - сімвал нашай дзяржаўнасці. Але ўсё-такі сёння асноўная мэта фотааб'ектываў - галоўнае золата сусветнага футбола.
У складзе зборнай Савецкага Саюза ён дайшоў да паўфіналу англійскага мундыяля, але тады багіня перамогі Ніка ў рукі так і не далася. Душэўны ўздым і вера ў будучыя поспехі мэтра і вынаходніка "шчырага" футбола не пакідаюць дагэтуль.
Аляксандр Лукашэнка цёпла пагутарыў з удзельнікамі цырымоніі: з юнымі гульцамі абмеркавалі іх першыя поспехі, а з вядомымі спартсменамі і трэнерамі гаварылі аб развіцці ў краіне розных відаў спорту. Не абышлі ўвагай і выступленні ў Пхёнчхане. Дзе ў нашых атлетаў ёсць добрыя шанцы пазмагацца за самыя высокія ўзнагароды. Меркаванне чатырохразовай алімпійскай чэмпіёнкі.
І ўсё ж галоўныя акцэнты сёння на футболе. Зборная Беларусі ні разу ў сваёй гісторыі не гуляла на чэмпіянатах свету або Еўропы. Бліжэй усяго да запаветнай мэты каманда была як раз пад кіраўніцтвам Эдуарда Малафеева. Побач з трэнерам і прадстаўнікі залатога складу мінскага "Дынама", якое стала чэмпіёнам Саюза 35 гадоў назад. Тыя, хто ведаюць, што такое вялікая перамога. І хто як не яны падкажуць, як яе выкаваць ужо для суверэннай Беларусі?
Хоць некалькі слоў, але ў адрас практычна кожнага віду спорту. Мінску не прывыкаць прымаць спаборніцтвы самага высокага ўзроўню. Веласпорт на трэку - вотчына Наталлі Цылінскай. Прэзідэнта цікавіць, калі ж новае пакаленне гоншчыкаў даедзе да медалёў?
Поціскі рукі на фоне футбольнага золата, і пажаданні не забываць, што наша галоўнае і будучае золата - дзеці, з якімі цяперашнія тытулаваныя спартсмены проста абавязаны дзяліцца сваім багатым вопытам.
Новыя знаёмствы, экскурсія і легендарны трафей, вядома, зрабілі ўражанне і на юных гасцей. Два дзясяткі выхаванцаў футбольнай акадэміі на свае вочы ўбачылі сёння галоўную прафесійную мэту ў жыцці любога футбаліста.
Свой шчаслівы білет на сустрэчу з Кубкам свету сёння выкарысталі і шматлікія беларусы. У другой палове дня трафей быў выстаўлены ў адным з забаўных цэнтраў сталіцы, дзе можна было і зрабіць фота, і пагутарыць з вядомымі футбалістамі.
Вядома, гэта ўсе мары, ужо гэтай ноччу кубак адправіцца ў сталіцу Балгарыі. Але футбольны год для беларусаў толькі пачынаецца. Мабыць, упершыню чэмпіянат свету пройдзе для нас так геаграфічна блізка і даступна. А для тых, каму не атрымаецца трапіць на стадыёны, ужо гатова вялікая тэлекампанія. Паводле ацэнак арганізатараў, за тым, як гэты Кубак свету пераможцы паднімуць над галавой, будзе сачыць па ТБ палова насельніцтва планеты.
