Вопытныя, адказныя і добрасумленныя. Мабыць, гэта адны з прыярытэтных якасцяў, якімі павінен валодаць чалавек, што працуе ў дзяржапараце. Развіццё інстытута дзяржслужбы сёння стала нагодай нарады ў Прэзідэнта.
Кадравыя пытанні заўсёды ў полі зроку Кіраўніка дзяржавы. На тыдні абмяркоўвалі, як адабраць і падрыхтаваць эфектыўных кіраўнікоў, сёння ж размова аб тым, як замацаваць самых лепшых у вертыкалі. Вядома, з дзяржслужачых попыт самы высокі - ад кіраўнікоў залежыць не проста рэалізацыя шматлікіх маштабных праектаў, але і ў цэлым развіццё краіны. Так што ахвочым працаваць у дзяржапараце, трэба адпавядаць. Гаварылі сёння і аб неабходнасці стварэння статута або кодэкса дзяржслужачага. Свайго роду зборнік усіх патрабаванняў, каб любы, хто жадае пайсці ў дзяржапарат, разумеў, наколькі адказная гэтая праца, якія перавагі дае і ці гатовы ён пагрузіцца ў гэтую сферу. Дакумент павінен быць справядлівым і празрыстым - гэта прынцыповая пазіцыя Прэзідэнта. Комплексны погляд на пытанне кадравага абнаўлення вертыкалі - у Наталлі Брэвус. Сапраўным кварталам дзяржслужачых у цэнтры Мінска можна назваць гэта месца. Тут засяроджаныя Дом урада, адразу некалькі міністэрстваў, Мінскі гарвыканкам. "Працаваць ва ўладзе" - гучыць прывабна. Часта для тых, хто прыходзіць на дзяржслужбу, увесь арэол рамантыкі вакол гэтай працы хутка развейваецца. Аказваецца, нагрузка прыстойная, адказнасць вялізная, а вось стымулаў часам не так шмат. Таму лагічна, што апошнім часам усё часцей задаюцца пытаннем, як павысіць прэстыж дзяржаўнай службы і галоўнае - зрабіць так, каб на вакансіі ў дзяржапараце маглі прэтэндаваць толькі самыя лепшыя спецыялісты.
Патрабаванні да дзяржаўных службоўцаў будуць толькі расці. Гэта зразумела па рыторыцы, якая гучыць ад Прэзідэнта - і сёння, і наогул. У краіне ў працы шмат сур'ёзных праектаў. Ад прафесіяналізму кіраўнікоў у тым ліку залежыць іх увасабленне ў жыццё.
Апошнія гады сталі знакавымі для беларускага дзяржапарата. Маштабная аптымізацыя, якая, вядома, прыйшлася па душы далёка не ўсім, дазволіла скараціць колькасць дзяржслужачых амаль на траціну. Сёння іх колькасць крыху больш як 30 тысяч чалавек. Гэта адзін з самых нізкіх паказчыкаў у параўнанні з іншымі краінамі. Прычым, справа была не столькі ў матэматыцы, колькі ў жаданні зрабіць дзяржапарат максімальна кампактным, але пры гэтым эфектыўным.
У гэтых словах залатое правіла і сутнасць 12-гадовай працы на дзяржслужбе. За гэты час Васіль Мамачкін у Гродзенскім гарвыканкаме прайшоў шлях ад спецыяліста аддзела да кіраўніка цэлага падраздзялення. І на старце кар'еры, і сёння прытрымліваецца прынцыпу "сем раз адмерай, адзін - адрэж". Бо за кожным рашэннем жыццё людзей у няпростым рэгіёне - хапае праблем. І попыт з улады на месцах сур'ёзны. Кола адказнасці ў кіраўніка спраў вялізнае - ад вырашэння юрыдычных пытанняў, звязаных з жыццём абласнога цэнтра, да разгляду зваротаў грамадзян.
Падбор кандыдатаў на вакансіі ў мясцовай вертыкалі або міністэрствах апошнім часам усё часцей зацягваецца на месяцы, а то і гады. Паспрабуй яшчэ знайдзі ідэальнага кандыдата! Ідуць ва ўладу ўсё з меншым жаданнем - душыць груз адказнасці, ды і ў бізнесе можна больш зарабіць.
Урад і Адміністрацыя Прэзідэнта разумеюць, што патрэбныя меры, якія дазволяць замацаваць добрых кіраванцаў. Аб карэкціроўках грашовага забеспячэння і размовы не ідзе - павысіць зарплату змаглі раней за кошт аптымізацыі дзяржорганаў. Але трэба разумець, што кадры сёння ўсё больш мабільныя. Улічваючы гэта, прапаноўваюць разгледзець магчымасць садзейнічання дзяржслужачым у жыллёвых або бытавых пытаннях. Пераехаўшы на новае месца працы, патэнцыйны кіраўнік павінен быць спакойны за дзіцячы садок для дзіцяці напрыклад. Кіраўнік дзяржавы і не супраць. Але логіка такая: спачатку адпавядай, а потым разлічвай на магчымыя "пернікі".
Гэта значыць - патрабаванні жорсткія. І яны, мяркуючы па ўсім, хутка будуць замацаваныя ў новым дакуменце. Прэзідэнт настойвае: ён павінен быць максімальна справядлівым і празрыстым. Зразумелым для людзей. Статут гэта будзе або кодэкс, пакуль не вызначыліся, але сутнасць у тым, каб сістэматызаваць крытэрыі для дзяржслужачых. І тады любы ахвочы ўліцца ў дзяржаўны апарат будзе разумець, наколькі адказная такая праца, якія перавагі яна мае і ці гатовы чалавек у прынцыпе пагрузіцца ў гэтую сферу. Будзе створаная працоўная група, якая акумулюе ўсе патрабаванні да службоўцаў на дзяржпасадах і прапановы па павышэнні прэстыжу дзяржаўнай службы.
Наталля Качанава, кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта Беларусі: "Задачы, якія сёння ставяцца, у асноўным рэалізуюцца праз тых людзей, якія працуюць на дзяржаўнай службе, у рэспубліканскіх органах улады. Таму, разглядаючы прэстыж дзяржслужбы і гаворачы аб нейкіх прэферэнцыях, першым чынам трэба разглядаць пытанні ўзмацнення жорсткасці патрабаванняў да людзей, якія сёння працуюць у органах улады. Дзяржаўная служба падобная да воінскай, і людзі павінны разумець, што гэта не проста нейкія прывілеі, гэта першым чынам служба на карысць радзімы і народа".
Прэзідэнт у сваю чаргу пазначыў выразныя часовыя рамкі для распрацоўкі новых дакументаў. Ужо з новага года яны павінны ўступіць у сілу. Наогул, гэта частка вялікай кадравай працы ў краіне, якую курыруе Адміністрацыя Прэзідэнта. Яе прыярытэт - падбор і расстаноўка прафесіяналаў у дзяржапараце. Калі ў пачатку тыдня з рэктарам Акадэміі кіравання абмяркоўвалі, як адабраць і падрыхтаваць эфектыўных менеджараў для дзяржсферы, то сёння размова аб тым, як замацаваць лепшыя кадры ў вертыкалі. Дарэчы, сёлета аптымізацыю дзяржапарата адразу адчулі ў інстытуце дзяржслужбы, дзе займаюцца падрыхтоўкай і павышэннем кваліфікацыі кіраванцаў - набор слухачоў скараціўся прапарцыйна. Кожныя два гады тут імкнуцца карэкціраваць праграмы - выклікі часу змяняюцца, кіраванцы павінны быць у трэндзе. Падчас навучання ўлічваюць сусветныя напрацоўкі. Калі досвед Казахстана з шматлікімі загранічнымі стажыроўкамі для дзяржаўных службоўцаў апынуўся ў выніку спрэчным, то вось сінгапурскі можа быць нам карысны. За кароткі час рыбацкі пасёлак ператварыўся ў сур'ёзны фінансавы, адукацыйны і тэхналагічны цэнтр і ўвайшоў у дзясятку самых працвітаючых дзяржаў свету.
Можа, невыпадкова сёння працу ў дзяржсферы так або інакш параўноўвалі з воінскай. Прагучала нават ідэя заснаваць медаль за бездакорную дзяржслужбу. І там, і там у аснове павінен быць патрыятызм. Ды і ад таго, як працуюць дзяржкіраванцы, не менш, чым ад вайскоўцаў залежыць бяспека і будучыня краіны.
