З Мінска на Мальту, дзе сёння адбыўся фінал дзіцячага "Еўрабачання". Каб вы змаглі даведацца пра гэта першымі, наш культурны аглядальнік Ніна Мажэйка, здаецца, задзейнічала ўсе даступныя ёй прафесійныя і асабістыя гаджэты - і вось мы ўжо атрымліваем малюначак.
Дзіцячае "Еўрабачанне". Самыя яркія эпізоды фіналу і вынікі ў Ніны Мажэйкі прама зараз.
Валета. Мальта. Беларускіх артыстаў сустракаюць як трыумфатараў яшчэ па прылёце. У гасцініцы амаль свецкі раўт, хоць і ўсе дэлегацыі ў дарожным адзенні. Успышкі фотакамер - усе шукаюць удалы ракурс для фота.
А ўвечар кампактная Валета здалася беларускаму дэлегату з рабочага боку. Пакуль педагог па вакале і артыст чакалі прызначанай гадзіны - трэніруюцца прама на вуліцы. Словы еўравізійнага гімна - агульнай конкурснай песні вучыў напярэдадні ўвечар. Сольны фрагмент песні пад кантролем у рэжысёра гукапісу - дарэчы, у мінулым, прадстаўніка Мальты на дарослым "Еўрабачанні".
Гэта песня першага ўражання, таму ёй асаблівая ўвага. Нягледзячы на ліміт часу. Індывідуальны запіс перарос у індывідуальную імправізацыю. Аўтар музыкі песні-слогана Embrace вядомы не толькі на Мальце кампазітар Элтан Зарб. Менавіта яго песня прынесла перамогу Мальце ў 2013-м.
Цырымонія адкрыцця еўратыдня з традыцыйнай чырвонай дывановай дарожкай прайшла ў фармаце першага інтэрв'ю. Дарэчы, камеры канкурсантаў з 17-ці краін суправаджалі паўсюль. Нават на экскурсіі па Валеце. Аператары здымалі не толькі панарамы горада, але і эмоцыі дзяцей. Юныя артысты да з'яўлення ў кадры ўжо паспелі прывыкнуць. Таму здымкі візітоўкі па ходзе экскурсіі - успрынялі з запалам. Тым больш у якасці здымачнай пляцоўкі калегі з мальтыйскага тэлебачання выбралі Палац Вялікага магістра або Прэзідэнцкі.
Валета, якая ўжо паспела праславіцца горадам-помнікам. Будучая культурная сталіца Еўропы 2018 года канкурсантаў, насамрэч, прымае не першы, а другі раз. Нягледзячы на тое, што два гады назад конкурс праходзіў на Мальце ў Марсе, менавіта Валета прымала дэлегатаў як пастаяльцаў.
Аўтэнтыкі Валеце не займаць. Дарэчы, галоўная конкурсная сцэна знаходзіцца ў будынку 16 стагоддзя. Цяперашняя назва - Міжземнаморскі канферэнц-цэнтр. Архаічная - Святы лазарэт.
Зона для дэлегацый - сярэднявечная лакацыя рыцарскага лазарэта. Тут знаходзілася самая прасторная палата ў гісторыі. Яе даўжыня 155 метраў. Добра што гэты шлях беларуская дэлегацыя можа не прайсці, а праехаць. На гіраскутарах, як у Сашы і яго каманды, навучыліся катацца ўсе члены дэлегацыі, уключаючы аператара. Так здымачная група вырашыла пытанне эканоміі часу.
Увесь Валета-хол у распараджэнні дэлегацый. Тут не толькі канапавая зона адпачынку, але і ўся інфраструктура. Асобныя нумары дэлегацый - грымёркі павільённага тыпу. Характар ім надае афармленне ад сябе. Шматлікія імправізуюць. Акрамя таго, тут пакой для макіяжу з прафесійнымі візажыстамі, раздзявалка, тэхнічнае памяшканне для настройвання вушных манітораў - з імі ўдзельнікі выходзяць на сцэну, каб трымацца абсалютна аўтаномна.
Першая індывідуальная рэпетыцыя беларускіх артыстаў прайшла пад наглядам не толькі педагогаў, але і ўсёй тэхнічнай каманды конкурсу. Сёлета сцэнічнае рашэнне максімальна гібкае. Сама форма пляцоўкі мае плаўныя лініі. Ёмістасць Рэпаблік-хола - 950 месцаў плюс 280 на танцпляцы. Гэты факт ніяк не ўплывае на тэлевізійны малюначак, ён атрымаўся аб'ёмным. Па перыметры студыі 14 камер: уключаючы стадзікам, цялежку, тэлескоп.
Матыяс Потч, рэжысёр дзіцячага конкурсу песні "Еўрабачанне-2016": "Мы шануем работу канкурсантаў. Яны прыкладаюць вялікія намаганні, каб выступіць на гэтай сцэне. І ў сваю чаргу наша каманда спрабуе паказаць нумар з лепшых ракурсаў. Тое, што датычыцца Сашы, то нам не трэба было нічога вынаходзіць. Дастаткова паказаць яго адзін буйны план".
Залпы CO 2 расставілі акцэнты ў нумары. З дадатковых эфектаў прасілі яшчэ і халодную піратэхніку, але ад яе адмовіліся на карысць гістарычнай значнасці будынка.
А яшчэ не проста распавялі, але падказалі і нават паказалі. Адзін з хедлайнераў каманды арганізатара шоу Гордан Банела ў ролю ўдзельнікаў ужываўся нават занадта добра.
А за межамі сцэны ўвага да нашай каманды была прыкавана з-за іх рэквізіту - гіраскутараў. Дзеці спрабавалі ўстаць на яго не без дапамогі дарослых. Увага да сігвеяў была ў гатэлі.
Дзеці рассякалі па калідорах уздоўж нумароў, дэманструючы спрыт. Дарэчы, сваім транспартным сродкам далі нават назвы.
Вечарынкі да раніцы - гэта не ў духу дзіцячага "Еўрабачання". Час для нефармальных зносін - Еўраклуб - да 9. Строга. Таймінг канкурсантаў распісаны па хвілінах. Тым не менш, гэта выдатная магчымасць пазнаёміцца адзін з адным бліжэй.
Палымяныя танцы і гутаркі не пра "Еўрабачанне" - ужо не канкурсанты, а таленавітыя дзеці практыкуюцца ў англійскай. Або фатаграфуюцца на памяць у абдымку. І справа нават не ў прыёмах дзіцячай дыпламатыі.
