Лічба 25 стала фатальнай і для прыхільнікаў таленту яшчэ адной выдатнай асобы. 25 ліпеня сышоў з жыцця Уладзімір Высоцкі, ну а сёння, 25 студзеня, яму было б 80.
Хто скончыў жыццё трагічна - той праўдзівы паэт. Мабыць, у мільёнаў людзей гэтая фраза асацыюецца менавіта з ім. У яго гонар названыя вуліцы, вяршыні гор, астэроід, зоркі і нават адзін з сартоў гладыёлуса. Яго песні на памяць ведаў практычна кожны другі савецкі чалавек. Ён збіраў стадыёны, а на спектаклі з яго ўдзелам заўсёды быў аншлаг. У гэты дзень у Маскве шматлікія прыходзяць у дом № 3 Ніжняга Таганскага тупіка. Вось ужо 25 гадоў тут знаходзіцца дом-музей Уладзіміра Высоцкага. Праўда, вядомы паэт і музыкант у ім ніколі не жыў. Ён працаваў побач, на Таганцы, а тут часам гуляў. І менавіта сюды прывёў італьянскіх журналістаў, якія здымалі пра яго дакументальны фільм. Так будынак трапіў на кінаплёнку, а пасля смерці Высоцкага, ператварыўся ў дом-музей.
У доме-музеі Высоцкага сабрана ўнікальная экспазіцыя яго асабістых рэчаў. Гэта чарнавікі вершаў, лісты, фатаграфіі з сямейнага архіва і тэатральныя касцюмы паэта. Напрыклад, пінжак ён апранаў практычна на ўсе свае аўтарскія канцэрты на працягу 15-ці гадоў. А ў гэтым згуляў сваю зорную ролю Жэглова ў фільме "Месца сустрэчы змяніць нельга".
Эмілія Хатскевіч, журналіст, сябар сям'і Высоцкіх:
"Валодзя і Ніна Максімаўна вельмі любілі гарбату. І вось гэтыя знакамітыя гарбатныя каробачкі стаялі там на паліцах. Ніна Максімаўна, калі прыходзіла да нас у госці або прыязджала на дачу, я ёй заўсёды гаварыла: "Ніна Максімаўна, прывозьце сваю гарбату, таму што мая вам не падыходзіць. Піла яна толькі з парцалянавых кубачкаў і толькі свежазавараную гарбату. Пра Валодзю магу сказаць, што ён вельмі любіў чытаць слоўнікі, вось адтуль шматлікія новыя словы. Ён быў цудоўны".
На выставе можна ўбачыць карту свету, якая вісела ў кабінеце Уладзіміра Высоцкага. Кнопкамі на ёй ён пазначаў свае замежныя паездкі. А ў спецыяльнай аўдыёзале паслухаць папулярныя і знаёмыя шматлікім песні музыканта.
