Свае магчымасці і волю да перамогі на гэтым тыдні дэманстравалі юныя ўдзельнікі турніру "Снежны снайпер". Спарткомплекс "Раўбічы", вядомы сваёй біятлоннай гісторыяй, прыняў фінал папулярнага сярод беларускіх дзяцей і падлеткаў спаборніцтва. Да вырашальных бітваў за ўзнагароды дабраліся самыя хуткія, трапныя і матываваныя, бо ў самых першых этапах адбору прынялі ўдзел больш чым 20 тысяч школьнікаў.
Хто яны - героі "Снежнага снайпера"? Алена Гарэльчык расказала, як праходзіў турнір у Раўбічах.
Аграгарадок Грыцкевічы ў Нясвіжскім раёне. На сценах школьнага калідора галерэя славы і пашаны - лепшыя ў вучобе, навуцы або спорце. За актыўны лад жыцця тут адказвае Міхаіл Васільевіч Паляшчук - настаўнік фізкультуры з вялікім вопытам. У прафесіі больш чым 20 гадоў. У яго свая тактыка - ён ніколі не павысіць голас, усё растлумачыць і пакажа даходліва.
Выхаванцы Міхаіла Васільевіча на "Снежным снайперы" адчуваюць сябе як дома - і яны не проста ўдзельнікі, нярэдка атрымліваюць і прызы. Сёлета з невялікай грыцкевіцкай школы, дзе вучацца ўсяго 66 дзяцей, у фінале выступаюць трое.
За сваю гісторыю спаборніцтвы "Снежны снайпер" трансфармаваліся. Спачатку гэта было спаборніцтва, дзе стральба ў ціры і лыжныя гонкі праводзіліся асобна.
Сёння ж "Снежны снайпер" - гэта паўнавартасны біятлон, толькі зброя чакае спартсменаў на агнявых рубяжах. Нязменным у турніры застаецца вялізная цікавасць удзельнікаў і карпатлівая работа арганізатараў, бо на правядзенне гэтага маштабнага і працяглага па тэрмінах турніру можа паўплываць нават надвор'е.
Дзмітрый Лукашэнка, старшыня Прэзідэнцкага спартыўнага клуба:
Сёлета нам пашанцавала, зіма не прынесла сур'ёзных праблем. Снежань быў снежным, і гэта дазволіла арганізатарам правесці ў дастаткова камфортных умовах гарадскія і раённыя спаборніцтвы паміж школамі. Гэты этап лічыцца самым масавым. І ўсяго прынялі ўдзел каля 20 тысяч школьнікаў. Я думаю, усе рэгіёны справіліся на выдатна.
У фінале ўжо па традыцыі аказаліся 168 спартсменаў трох узроставых катэгорый. Гэта 7 паўнавартасных зборных: ад кожнай вобласці і Мінска. Адрозніць брастаўчан ад гамяльчан, напрыклад, вельмі проста. Для кожнай каманды Прэзідэнцкі спартыўны клуб падрыхтаваў сваю форму.
Прамыя трансляцыі ў інтэрнэце і на вялізным святлодыёдным табло, вынікі ў рэжыме анлайн і трыбуны, дзе няма ніводнага свабоднага месца. Каласальная падтрымка не толькі з боку родных і блізкіх - атмасфера ў Раўбічах сапраўды ўражвае.
Многія бацькі хвалююцца на трыбунах, адпрасіўшыся з працы і праехаўшы не адну сотню кіламетраў, каб раздзяліць са сваім дзіцем эмоцыі, павіншаваць з перамогай або падтрымаць, калі не ўдалося трапіць на п'едэстал.
Пераможцы паедуць дамоў са сваімі (для кагосьці першымі) прызавымі. А тых, хто прайграў, у "Снежным снайперы" сапраўды няма. Уражанні і эмоцыі застануцца з кожным - і гэта на ўсё жыццё.
Дык што ж стаіць за паспяховасцю "Снежнага снайпера"? Адказ вельмі просты - людзі. Гэта і кожны школьнік, які марыць выйграць, і настаўнік фізкультуры, адданы сваёй справе, і бацькі, што вераць у поспех свайго дзіцяці, і балельшчыкі, якія не шкадуюць галасавыя звязкі, і арганізатары, якія ў гэты турнір укладваюць душу, таму што па-іншаму не ўмеюць.
