З кожным высокім госцем II Еўрапейскіх гульняў Прэзідэнт Беларусі сустрэўся асабіста

Са стартам II Еўрапейскіх гульняў наша краіна акунулася не толькі ў маштабнае спартыўнае свята, але і вялікі палітычны марафон! Акрамя  спартсменаў з 50-ці краін, у Мінск з'ехаліся сотні замежных журналістаў, топавыя спартыўныя функцыянеры і прадстаўнікі звыш 40 нацыянальных алімпійскіх камітэтаў і федэрацый. У мерапрыемствах Гульняў прынялі ўдзел палітыкі і лідары розных краін свету!  

Вядома, асабістая сустрэча Аляксандра Лукашэнкі з калегамі-прэзідэнтамі - не проста добры тон у палітыцы. А магчымасць лішні раз абмяняцца меркаваннямі па двухбаковым парадку дня. Гаварылі, вядома, і аб стартах спартыўных, і гандлёва-эканамічных. Усе сустрэчы прайшлі ў давернай, амаль хатняй атмасферы і без цырымоній. Бо да галоўнай цырымоніі заставалася зусім мала часу. Журналісты прэзідэнцкага пула распавялі, што гэта была тая яшчэ "задачка з зорачкай" для дзяржпратакола. 

Ці так гэта, спытаем у нашага аглядальніка Наталлі Брэвус. 

Гэта было сапраўды няпроста. Але пратакол пастараўся, каб з кожным высокім госцем наш Прэзідэнт змог сустрэцца асабіста. Еўрапейскія гульні сталі выдатнай нагодай  прыехаць у Беларусь. Але вы самі разумееце, што спаборніцтвы пройдуць, а вось асабістая сустрэча ляжа ў скарбонку кантактаў і дазволіць умацаваць двухбаковыя сувязі адразу з некалькімі краінамі. Вось так - адным махам. Думаю, пагодзіцеся, што гэта каштоўны профіт мультыспартыўнага форуму.

Вядома, гэта было цалкам чакана, што кожная сустрэча ў Прэзідэнта пачыналася з тэмы спорту. Як без гэтага? А ўжо тым больш,  калі госць - сам баскетбаліст. Размова пра старшыню прэзідыума Босніі і Герцагавіны. Зрэшты, рост палітыка - аж 190 сантыметраў - толькі пацвярджае выбар хобі.  "Сустракаемся рэдка, але трапна"  - такое дакладнае рэзюмэ частаце кантактаў дае беларускі лідар. 

Што цікавіць Боснію і Герцагавіну?  Супрацоўніцтва  ў сферы новых высокіх тэхналогій і ў тым, чым Беларусь традыцыйная моцная  ў прамысловасці.  Але ўся гэтая эканоміка адыходзіць на другі план, калі няма міру паміж людзьмі. Гэта галоўнае,  гаворыць госць.  Балканы гэта прачулі на сабе. Ужо лепш спартыўныя баталіі, гэта сапраўды. Менавіта духам супрацоўніцтва былі працятыя ўсе сустрэчы. Хоць у вялікай палітыцы, як і ў вялікім спорце, часцей  пануе дух суперніцтва. 

Гэта як ніхто ведае Малдова. Там адны жадаюць на захад, другія  на ўсход  - і вось такі раздрай поглядаў не спрыяе ўстойлівасці і развіццю краіны. У Кішынёве то і справа падаграваюць агонь уладных супярэчнасцяў. Але Ігар Дадон выглядаў цалкам упэўнена - чарговы малдаўскі крызіс за спінай, і накшталт бы атрымалася прыйсці да нацыянальнага кансенсусу. Хай далікатная, але раўнавага. 

 "Хварэюць" лідары і за агульную эканоміку. Абмеркаваць усё змогуць грунтоўна ўжо гэтай восенню - Аляксандра Лукашэнку чакаюць у Малдове. А вось каму сёння асабліва патрэбна маральная падтрымка, дык  гэта афіцыйнаму Тбілісі. 

Беспарадкі  і акцыі пратэсту ў парламента вымусілі Прэзідэнта Грузіі рэзка змяніць планы  і вярнуцца дахаты. Але толькі  пасля сустрэчы з беларускім Прэзідэнтам. Дыпламатычная вытрымка дазволіла стрымаць эмоцыі і ні адзін мускул не зварухнуўся  на твары  Саламэ Зурабішвілі, хоць усе думкі ў гэты момант,  напэўна,  былі толькі аб  адным -  што адбываецца на радзіме? Ці атрымаецца ёй стаць "жалезнай лэдзі" ў  новай грузінскай палітыцы? Гэта сапраўды будзе няпроста  - калі на гарызонце выбары ў парламент, і калі маленькая іскра здольная распаліць тэмпераментных горцаў. 

Саламэ Зурабішвілі, Прэзідэнт Грузіі: "Вялікі  дзякуй, што знайшлі час, каб сустрэцца са мной. Вядома, нечакана, што прыходзіцца з'язджаць так хутка. Я жадала б пахварэць за сваіх, тут і асабіста, але зараз буду падтрымліваць іх на адлегласці. Зараз у Грузіі напружаная сітуацыя, і я палічыла абавязковым быць у краіне. Яшчэ раз выбачайце, але я павінна з'ехаць і быць побач са сваім народам".

Інцыдэнт  у парламенце даў глебу для раскручвання спіралі расійска-грузінскай канфрантацыі. Але пазіцыя Беларусі - не паддавацца ваганням на палітычным полі, а выразна  прытрымвацца лініі, пазначанай нашым Прэзідэнтам - на партнёрства і дыялог з усімі. Якіх бы розных поглядаў яны ў дадзены момант не прытрымваліся. 

Прыкладна ў такім рэчышчы выстройвалі  і палітыку з Еўрапейскім саюзам. Нават калі ЕС абрынуў на невялікую Беларусь шторм санкцый. Сёння, калі прагматызм  узяў верх, адчуваецца - Мінск усё рабіў правільна. Настрой на дыялог не даў звесці на нішто наладжаныя   гандлёвыя сувязі. Напрыклад, з Брытаніяй. І сёння,  калі штурмуе ўжо сам ЕС, нягледзячы на адстаўку Тэрэзы Мэй і Брэксіт, наш тавараабарот у красавіку пераваліў за мільярд, а па прамых інвестыцыях у Беларусь Лондан трымае ганаровае другое месца - саступаючы толькі Расіі. Хоць, афіцыйны Мінск разлічвае на большае. Гэта прагучала на сустрэчы з дзяржміністрам па гандлёвай палітыцы Вялікабрытаніі Джорджам Холінгберы. 

У любым выпадку,  дружба - лепшая аснова эканомікі.  Аб гэтым падумалася на сустрэчы Аляксандра Лукашэнкі з Прэзідэнтам Сербіі. Вось літаральна вясной  бачыліся лідары на пекінскім саміце. Звяраюць гадзіннікі  і зараз. Але дбайная рэвізія двухбаковага супрацоўніцтва наперадзе - візіт Аляксандра Лукашэнкі ў Бялград павінен адбыцца да канца года. 

Аляксандр Вучыч, Прэзідэнт Рэспублікі Сербія: "Вы ўсё дакладна сказалі. Узмацніць гандлёва-эканамічныя адносіны  і сувязі. Чакаем ваш будучы візіт у Сербію.  Жадаю  чарговы раз заявіць, што Сербія - гэта не толькі прыярытэт нашых адносін, гэта блізкая нам краіна, гэта блізкі нам народ. Вы ведаеце, што такое Сербія для мяне асабіста".

Не па службе, а па дружбе. Менавіта так можна ацаніць учынак Рамзана Кадырава. Вызваленне беларусаў з лівійскага палону - шмат у чым гэта яго асабістая заслуга. У спартыўных спаборніцтвах кіраўнік Чачні не ўдзельнічаў, але з Мінска павёз каштоўную ўзнагароду - ордэн Дружбы народаў. 

Аб'яднаўчую сілу спорту ў гэтыя дні прачулі шматлікія. Беларусь і Расію збліжае і стратэгічнае партнёрства. Прасоўванне на інтэграцыйным трэку ідзе не без праблем. Сумесная рабочая група як раз іх абмяркоўвае. Каб далажыць  прэзідэнтам шляхі рашэння. Гэта будзе зусім хутка - Аляксандр Лукашэнка анансаваў  маючыя адбыцца  перамовы з Уладзімірам Пуціным. 

Вядома, мінулыя перамовы дапоўняць карціну двухбаковых адносін. Дыялог працягваўся і  на ўрачыстай вячэры ад імя Прэзідэнта для кіраўнікоў замежных дзяржаў, урадаў і высокіх гасцей  у гонар адкрыцця ІІ Еўрапейскіх гульняў.  Вось так вольна можна было пагутарыць у больш нефармальнай абстаноўцы. Палітыкі жартавалі і былі ў прыпаднятым настроі, не скаваныя рамкамі пратакола. Цёплая атмасфера ў Палацы Незалежнасці размяшчала да гутаркі. Атрымаўся вечар у духу беларускай гасціннасці і ветлівасці. Зрэшты, усіх гасцей  у нашай краіне прынята сустракаць і прымаць з адкрытым  сэрцам.

Нават поціск рукі  ў вялікай палітыцы часам можа значыць больш, чым тысяча слоў. Яшчэ лепш - калі ёсць фота! Максімум сэлфі - у "Інстаграме" Кадырава, які паспяваў рабіць здымкі не толькі для сябе. Пляцоўка Еўрапейскіх гульняў - выгадны фон. Паўстаць у лепшым святле, праводзячы вялікі спартыўны марафон, вядома, жадала і Беларусь. Чаму не? За нашай краінай трывала замацоўваецца імідж адказнага арганізатара, надзейнага партнёра, адкрытай  краіны. Краіны, дзе ёсць месца і спорту, і палітычнаму дыялогу. І калі гэта крок за крокам дазволіць  прасунуць галоўнае - нацыянальныя інтарэсы - то дзеля гэтага варта імкнуцца, і на гэта заўсёды будзе палітычная воля.