Менавіта такія цяжкія пытанні і дакладныя адказы прагучалі сёння падчас зносін Прэзідэнта з актывам Магілёўскай вобласці. Тон і адкрытасць задаў сам Кіраўнік дзяржавы. Тэзіс такі: мы сабраліся не агітаваць, а падвесці прамежкавы вынік у граніцах вобласці і краіны ў цэлым. Наш палітычны аглядальнік Андрэй Крывашэеў ведае першыя вынікі.
Адкрыты дыялог Прэзідэнта з актывам вобласці сімвалічна тут, у новым корпусе Беларуска-Расійскага ўніверсітэта. Сімвалаў некалькі. Па-першае, улада сёння (як і большасць студэнтаў) здае іспыт, прычым па самым важным для маладой дзяржавы прадмеце - уменні кіраваць. Па-другое, новы корпус - гэта сімвал развіцця Магілёва, вобласці, рэспублікі. Бадай, у самы няпросты перыяд сваёй гісторыі Беларусь не спыняецца, не згортвае сацыяльную дзяржаву, не здраджвае людзям. Нарэшце, універсітэт 3.0 - гэта вышэйшая школа навацый, а галоўныя зачыны мадэрнізацыі ў рэгіёне не проста вызначаны, а ўжо сёння дэманструюць вынік.
Кадры - галоўны актыў Беларусі ў складаны перыяд
Актыў вобласці - кіраўнікі, навукоўцы, медыкі, дырэктарат. Гэта не проста каманда і апора дзяржавы ў Магілёўскай вобласці. Гэта менавіта актыў з асаблівай каштоўнасцю ў цяжкі час. На яго абапіраюцца людзі ў вырашэнні сваіх штодзённых пытанняў. На ім трымаецца рэгіён і большасць праектаў развіцця. І на яго як на каманду ідэйных прыхільнікаў усе гэтыя гады абапіраўся Прэзідэнт. Адсюль і прэамбула сустрэчы: мы не агітуем, мы працуем. Нас не па словах, а па справах ацэняць выбаршчыкі.
Адкрыта пра выклікі: сусветныя, дзяржаўныя, рэгіянальныя
Сёлетні год самы складаны ў кароткай суверэннай гісторыі. Гэта як ідэальны шторм, калі чатыры хвалі - пандэмія, эканамічны спад, палітычная і інфармацыйная вайна - сышліся ў адзін разбуральны вал. Вялізныя дзяржавы не спраўляюцца, падаюць. А Беларусь? Без доларавага станка, нафтагазавай каморкі, саюза з трох дзясяткаў краін-саюзнікаў або свайго паўтарамільярднага ўнутранага рынку, як у Кітаі. Нам складана, але мы стаім, гаворыць Прэзідэнт, апісваючы гэтыя чатыры пандэміі.
Пра пандэмію ў свеце сказана ўжо так шмат і так супярэчліва, што планета ўжо перастала верыць словам. Толькі справам. Ёсць вопыт Швецыі і Беларусі - краін, якія не закрываліся, не сыходзілі ў глухі каранцін, і якія сёння як мінімум не горшыя за тых, каго ставяць у прыклад. Ці значыць гэта, што нас перастануць крытыкаваць - наадварот біць будуць толькі больш. І наша бітва за здароўе людзей далёка не скончаная. Але цвярозы погляд, факты, справы, адчуванні людзей - лепшы антыдот ад любых нападак і папулізму.
Ці можна выдыхнуць актыву сёння, расслабіцца - не! Прэзідэнт наладжвае на мабілізацыю, асабліва Магілёўскую вобласць. Мінск і Віцебск вытрымалі першы шторм, сёння вяртаюцца да нармальнай працы медыцынскай сістэмы. Нашы заходнія Брэст і Гродна пазней за сталіцу, адсюль і гатоўнасць. Магілёўшчыну па факце закранула па датычнай, калі вірус ужо страціў сваю сілу, а ўрачы, наадварот, знайшлі дакладнае спалучэнне дыягностыкі і лячэння.
Рукатворныя пандэміі: палітычная і інфармацыйная
Яшчэ дзве пандэміі, па словах Прэзідэнта, - палітычная і інфармацыйная. Абедзве рукатворныя. Выбары - вельмі зручная падстава для ўмяшання. Такога ў свеце не ўпускаюць. Хоць ніхто не верыць, што зможа зваліць гэты актыў і гэтую ўладу. Але тут, як у хуткім боксе, мэта - выматаць, нанесці як мага больш хваравітых удараў, збіць роўнае дыханне, аслабіць. А далей новы марафон: палітыка, абарона, перамовы па сыравіне і рынках, прадпрыемствах і цэлых галінах.
Зрэшты, Беларусь міжволі стала ўніверсальным спартсменам - трымае ўдар і на кароткай, і на марафонскай дыстанцыі.
Магілёўшчына - добры прыклад таго, наколькі вырашаюць менавіта кадры. Новы губернатар раскрыўся менавіта на гэтай зямлі. Навёў парадак, падцягнуў вытворчасць і асабліва АПК - гэта яго канёк. Выручка аграрыяў вырасла на траціну. А гэта рэсурс, каб падняць зарплаты ўжо сёлета. Так, не ўсё атрымліваецца. Пакуль 4 з 6 паказчыкаў вытрыманыя, але якія: прамыя замежныя інвестыцыі, экспарт тавараў і паслуг, занятасць. А гэта важна менавіта сёння, арыентуе Прэзідэнт, - даць людзям устойлівую зямлю пад нагамі, сваю родную зямлю.
Губернатар і мэр менавіта гэтае даручэнне сінхронна называюць ключавым. Перазапусціць вытворчасць на новым тэхналагічным узроўні (чытай, мадэрнізацыя) - значыць самім зарабіць грошы на сацыяльную сферу. Так, рэспубліканскі бюджэт дапамагае з новай паліклінікай і кардыяцэнтрам, але ў вобласці летась свой чысты прыбытак быў пад 300 мільёнаў. Магілёўшчына выйшла на другое месца па краіне, саступіўшы толькі гіганту - сталічнай вобласці.
Гораду патрэбная цэласнасць
Наступнае даручэнне і мэта (гэта ўжо працяг ранішняга дыялогу з людзьмі) парку і храма - гораду як вялікаму жывому арганізму патрэбная цэласнасць, гармонія. Каб ад Узыходу да Пячэрскага лесапарка і ад Чаромушак да Буйніцкага поля мегаполіс вабіў гасцей камфортам і добраўпарадкаванасцю.На пастаянным кантролі Прэзідэнта і актыву паўднёва-ўсходнія раёны вобласці. У народзе чарнобыльскія або цяжкая зямля. Праграма ёсць, многае ўжо зроблена. Напрыклад, дрэваапрацоўка, будматэрыялы, біягаз, унікальная рыбная гаспадарка і найбуйнейшы свінакомплекс у краіне. Безумоўна, аграэкатурызм і медыцына для жыхароў і гасцей. Так, не ўсё паспелі, ды чатыры пандэміі кожны праект робяць падвойным выпрабаваннем. Але перамены людзі бачаць не з тэлевізара або гаджэта, а побач, на свае вочы.
Гэта Слаўгарадскі раён, некалі адзін з самых дэпрэсіўных. А гэта бізнесмен Сяргей Ёрш. Вярнуўся на малую радзіму з Казахстана, развівае з аграсядзібы сваю прыватную базу адпачынку, плануе перавозіць сям'ю. Упэўнены: усё атрымаецца, гэта ж дома і для сваіх.
Будуць спрачацца, ці можна было ў такі час і ў такім асяроддзі зрабіць больш? Але адзін крытэрый бясспрэчны: калі людзі вяртаюцца дамоў, калі ім ёсць куды вярнуцца, ёсць дзе жыць, працаваць і выхоўваць дзяцей, значыць ужо палова справы зроблена. Значыць, да галоўнага іспыту ўлада гатовая.
