Увага ж беларускай грамадскасці на тыдні была прыцягнута да расследавання інцыдэнту на праспекце Пераможцаў. Нагадаем, ён адбыўся 2 снежня. Суботнім вечарам грузавік урэзаўся ў натоўп людзей, якія пераходзілі праспект па пешаходным пераходзе на зялёны сігнал святлафора. Паводле папярэдніх даных, у машыны перасталі функцыянаваць тармазы. У выніку здарэння загінула 11-гадовая дзяўчынка, 4 чалавекі апынуліся ў бальніцы.
Зараз праводзяцца шматлікія экспертызы на няспраўнасць аўтамабіля, але ўжо вядома, што два гады машына ездзіла без тэхагляду. А вадзіцеля за гэта штрафавалі. На гэтым тыдні пераход, дзе адбылося ДТЗ, зачынілі, але ці дапаможа гэта пазбегнуць няшчасных выпадкаў? Да найбліжэйшага пераходу амаль 400 метраў. Як жа засцерагчы пешаходаў і вадзіцеляў на магістралях горада? І ці варта пераняць у гэтым пытанні вопыт Еўропы? Уладзімір Каралёў вывучыў меркаванні экспертаў.
Аварыі не здараюцца проста так, да іх вядзе ланцужок крытычных падзей. Штораз, калі на дарозе гіне чалавек, спецыяльная камісія вывучае прычыны. Галоўная задача для гэтых людзей - зрабіць так, каб наступным разам на гэтым месцы не было трагедыі.
За апошнія 10 гадоў аварыйнасць у Мінску знізілася амаль у 4 разы. Гэта паказчыкі, якія немагчыма падрабіць. І гэта пры тым, што колькасць аўтамабіляў сур'ёзна ўзрасла. Прамапрапарцыянальная статыстыка праходжання тэхагляду. Сёлета з амаль трох мільёнаў машын да тэхагляду не даехала і палова. Многія не жадаюць аплачваць дарожны падатак, бо танней заплаціць штраф за адсутнасць стыкера на лабавым шкле.
Іншымі словамі – больш як 100 тысяч машын у Беларусі адчувалі цяжкасці толькі з тармазамі пры праходжанні тэхагляду. А яшчэ 1 млн 700 тысяч аўто на станцыю, нават не прыехалі. Сярод іх быў і аўтамабіль ЗІЛ, які пратараніў натоўп людзей на праспекце Пераможцаў. Напэўна, факт не пройдзенага ТА і штраф 4-месячнай даўнасці за гэта стане абцяжваючай акалічнасцю.
Занос і слізгаценне невялікага аўтамабіля нават на малой хуткасці. Што ўжо гаварыць аб грузавіку? Нават пры сухім надвор'і імгненна машыну спыніць нельга, а калі не працуюць тармазы? Гэтаму не вучаць у аўташколе, і для такіх манеўраў трэба ведаць не толькі тэорыю і асаблівасці свайго аўтамабіля, але і адпрацоўваць контраварыйнае спыненне на пляцоўцы.
Вось карта аварый з удзелам пешаходаў у Мінску за гэты год. Чырвоным пазначаныя тыя месцы, дзе здарылася смерць. Штогод толькі ў сталіцы на дарогах гіне 35 чалавек. Але гэты паказчык адзін з найлепшых у Еўропе. Як у Бруселі ці Берліне. За намі Рым, Варшава, Кіеў і Вільнюс. Яшчэ 10 гадоў таму чырвоных пунктаў на такой карце за год было 120. Але, нягледзячы на пазітыўную статыстыку, Мінску ёсць куды імкнуцца. Напрыклад, у Стакгольме загінуўшых 1,5 дзясятка за год. А каб наблізіцца да яго, спецыялісты прапаноўваюць у горадзе ўвесці еўрапейскі хуткасны рэжым - 50 кіламетраў за гадзіну, а не 60. Меншая колькасць ДТЗ пазбавіць ад затораў, якія паскораць час праезду.
Самыя небяспечныя месцы ў беларускай сталіцы - радыяльныя магістралі. Гэта шырокія вуліцы і праспекты, якія вядуць з цэнтра да ўскраін горада. Тут высокая хуткасць, а пешаходаў і аўтамабілі падзяляе толькі бардзюр, часам зялёная зона. Не дзіўна, што пры ўзнікненні няштатнай сітуацыі тут, як правіла, ахвяры і заторы.
Праз тыдзень пасля рэзананснага ДТЗ пешаходны пераход закрыты - тут прыбралі святлафоры, з'явілася агароджа.
Віктар Лапцеў, намеснік старшыні Мінгарвыканкама:
"Рашэнне аб закрыцці прыпыначнага пункта і адпаведна ліквідацыі пераходу прымалі эксперты, рашэнне выпрацавана спецыялістамі і прынята. З улікам таго, што на сёння бяспечны пераход праз праспект Пераможцаў па наяўным падземным пераходзе арганізаваны, неабходнасці ў другім мы не бачым".
Але такіх месцаў дзясяткі, упэўніваюць спецыялісты. Найбліжэйшы пераход - падземны - гэта амаль 400 метраў. У іншы бок – больш як 500. Многія разумеюць, што гэта не выхад, бо гэта можа справакаваць іншыя парушэнні - хтосьці напэўна пачне перабягаць праз праезную частку і пералазіць праз плот. Ды і статыстыка трагедый каля падземных пераходаў гаворыць аб зваротным - інвалідам і пажылым людзям цяжка спускацца па прыступках.
Юрый Важнік, старшыня ўпраўлення Беларускай асацыяцыі экспертаў і сюрвеераў на транспарце:
"Існуюць канструкцыі, якія дазваляюць выкарыстаць рэльеф - падняць праезную частку, зрабіць уваход без прыступак уваход. Гэта ўсё магчыма. Толькі трэба ўважліва вывучаць сусветны вопыт. Глядзець, як гэта ў людзей атрымліваецца. Шведы змаглі абысціся без нашых канструкцый - пешаходных пераходаў. У вялікіх гарадах іх практычна няма. У Берліне проста няма. Акрамя спускаў станцый метро. Трэба зараз засяродзіцца. Знайсці правільнае інжынернае і эканамічнае рашэнне".
Такія прапановы не рэвалюцыйны эксперымент, а сусветная практыка. Знізіць хуткасць, аддзяліць пешаходаў ад праезнай часткі, а падземныя пераходы зрабіць без прыступак, каб прыцягнуць туды людзей. Безумоўна, гэта самыя простыя рашэнні, якія ў будучыні зробяць Мінск яшчэ больш бяспечным.
