76 гадоў таму на гэтым месцы быў невялікі населены пункт Ала. У 1944 тут сабраліся жыхары суседніх 7 вёсак, каб разам чакаць салдат Савецкай арміі. Але замест ратавальнікаў прыйшлі немцы. Частку людзей расстралялі. Астатніх сагналі ў хлеў і падпалілі.
Тады згарэлі 1 758 чалавек. З іх 950 дзяцей
Па колькасці ахвяр гэта 12 Хатыняў. Сярод загінуўшых цётка Наталлі Гаўрыленкі. Трагічную гісторыю сваячкі жанчына беражліва захоўвае. Кажа, калі ў вёску прыйшлі немцы, цётка Ганна апынулася ў тым самым хляве. У вогненны кацёл ледзь не трапіў і яе дзядзька.Пасля вайны на месцы згарэлай вёскі жыхары раёна ўсталявалі паклонны крыж
Аднак маштабы трагедыі былі несуразмерныя з памятным месцам. Некалькі гадоў таму пачалася праца па стварэнні мемарыяла. І вось сёння тут ужо адзін з найбуйнейшых у краіне мемарыяльных комплексаў.На працягу ўсяго маршруту стэлы з сілуэтамі загінуўшых. Рэканструявалі і мясцовае брацкае пахаванне. Побач высадзілі яблыні сорту "ала". Сімвалічна і тое, што колер іх пладоў цёмна-чырвоны. У цэнтры - 9-метровы паклонны крыж. Апошнім штрыхом стануць прозвішчы загінуўшых, якія ў перспектыве нанясуць на каменныя пліты. Над вызначэннем імён зараз працуе мясцовы музей.
Гэта копія акта камісіі па расследаванні злачынстваў нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Дакумент ўдалося знайсці ў дзяржаўным архіве Мазыра. Ён дапамог часткова ўзнавіць прозвішчы загінуўшых.
