Дзіцячая студыя іканапісу пачыналася як эксперымент, а сёння яе вучні не толькі працуюць над уласнымі іконамі, удзельнічаюць у выставах, але і ўпрыгожваюць сцены званіцы Жыровіцкага манастыра. Святыя абразы дзеці выводзяць у адпаведнасці са старажытнымі тэхналогіямі.
Вольга Капковіч сустрэлася з юнымі майстрамі. З невялікай малітвы пачынаецца кожны занятак студыі. І гэта не адзінае падабенства да працэсу працы прафесійных іканапісцаў. Тыя хлопчыкі і дзяўчынкі, што толькі пачалі знаёміцца са справай, малююць на паперы, а вось больш вопытныя пішуць абразы на дошках. Стварэнне вобраза расцягваецца на некалькі месяцаў.
Пішуць абразы юныя гродзенцы цалкам самастойна – ад малюнка да асобных элементаў. І выкарыстоўваюць для гэтага незвычайныя фарбы. Самыя вопытныя пішуць іконы на яечных жаўтках - гэта старажытная тэхналогія, якую выкарыстоўвалі майстры яшчэ з XV стагоддзя. У сучасных рэаліях за аснову бяруцца прафесійныя фарбы – тэмперы.
Эксперты параўноўваюць напісанне абраза з ювелірнай справай – тонкія штрыхі, дасканалы падбор колеру і каштоўныя матэрыялы. З такой карпатлівай працай дзеці спраўляюцца за некалькі месяцаў.
Нягледзячы на юны ўзрост гродзенскім іканапісцам прапаноўваюць вялікія праекты. Летась студыя ўдзельнічала ў роспісе сцен званіцы Жыровіцкага манастыра. Значную духоўную справу непрафесійным майстрам даверылі з лёгкасцю.
Улетку дзіцячая студыя іканапісу на канікулы не сыходзіць. Акрамя традыцыйных заняткаў, юных гродзенцаў чакае некалькі экскурсій па храмах і манастырах Беларусі.
