І завяршыўся на мажорнай ноце. Сёння беларуская каманда здабыла яшчэ адзін медаль. Ірына Крыўко ва ўпартай барацьбе на апошняй агнявой мяжы вырвала серабро ў саперніц. Цудоўная атмасфера ў Раўбічах і сапраўдны аншлаг. Па дарозе ў спартыўны комплекс яшчэ задоўга да першай гонкі стаяла чарада машын, а балельшчыкі запоўнілі не толькі ўсе трыбуны, але і размясціліся ўздоўж трасы. І падтрымка, вядома, была проста выдатнай. Гэта адзначалі і біятланісты ў сваіх інтэрв'ю.
Спецыялісты будуць яшчэ доўга аналізаваць спартыўныя вынікі чэмпіянату. У гэтым плане беларусам ёсць чым пахваліцца: тры медалі, заваяваныя ў перыяд змены пакаленняў, - нядрэнны вынік. Хоць, напэўна, п'едэсталаў магло быць і больш. Дзесьці падкасіла прастуда, дзесьці, будзем шчырыя, вінаватыя і самі спартсмены. Ды і шанцавання б яшчэ трошкі. Без драўляных медалёў таксама не абышлося. А яшчэ добрую ацэнку ад іншаземцаў атрымала арганізацыя кантынентальнага форуму. Беларусь падняла планку чэмпіянатаў Еўропы на новую вышыню - спаборніцтвы ў Раўбічах многія назвалі лепшымі ў гісторыі. Фраза для Беларусі не новая.
Сучасныя чэмпіянаты па любым відзе спорту ў нашай краіне праходзяць на высокім узроўні. І часта заканчваюцца менавіта такой кароткай характарыстыкай.
Не лішнім будзе нагадаць, што біятлон у Беларусі любяць даўно. І ўсе мы, вядома, чакаем у Раўбічах этап Кубка свету, і ўсе мы, вядома, хочам, каб гэтыя этапы прапісаліся ў беларускім комплексе на пастаяннай аснове. Тут, як гаворыцца, няма мяжы дасканаласці. Замежныя функцыянеры гавораць, што можна і пашырыць трыбуны, кропкава адшліфаваць іншыя інфраструктурныя моманты. Словам, і без таго зручны і прыгожы спартыўны цэнтр зрабіць яшчэ больш сучасным і маштабным. Бо калі такі ажыятаж на чэмпіянаце Еўропы, цяжка ўявіць, колькі балельшчыкаў захочуць паглядзець на ўсіх зорак біятлона ў пагоне за Кубкам свету. Але гэта перспектыва. А пакуль падвядзем вынікі еўрапейскіх стартаў.
Мікалай Стула пра вынікі і не толькі. Беларусы заўсёды адказна падыходзілі да правядзення спартыўных спаборніцтваў. У 1974 годзе ў Раўбічах адбыўся першы чэмпіянат свету, які назаўжды застаўся ў гісторыі дзякуючы незвычайнаму ажыятажу. Перадумоў да таго, што цяперашні чэмпіянат Еўропы назавуць лепшым у гісторыі, хапала яшчэ да старту. На гэта скіроўваў, напрыклад, наймацнейшы склад удзельнікаў, якія сабраліся, па іх прызнанні, у адным з лепшых біятлонных комплексаў свету. У плане лагістыкі Раўбічы размешчаны практычна ідэальна - 30 кіламетраў ад аэрапорта, 15 кіламетраў ад мегаполіса. Аднак пры жаданні жыць і працаваць спартсменам і сэрвісменам можна прама на тэрыторыі - у раўбіцкіх гасцініцах.
Сэрвісмены зборнай Беларусі папрацавалі добра хоць бы таму, што ёсць медалі. У іх шкодная праца - лыжы апрацоўваюць у масках, таму што выкарыстоўваюць таксічныя рэчывы.
На чэмпіянаце беларусы не ўтойвалі, што хочуць зрабіць добрае ўражанне на сусветную біятлонную сям'ю, прыняць іншаземцаў па вышэйшым разрадзе. Спорт - частка сусветнай дыпламатыі, і маладой суверэннай краіне заявіць пра сябе заўсёды карысна. Што і было зроблена - ацэнкі пазітыўныя.
Біятлон вельмі папулярны ў нашай краіне, а ў асобныя моманты, мяркуючы па тэлерэйтынгах, ён з'яўляецца самым папулярным, абганяючы футбол і хакей. Але каб па-сапраўднаму быць часткай сусветнага біятлона, каб мець там вагу, прымаць буйныя спаборніцтвы абавязкова.
Аб чэмпіянаце Еўропы водзывы станоўчыя. А што ў Раўбічах трэба палепшыць, напрыклад, для правядзення чэмпіянату свету? Прамое пытанне галоўнаму чалавеку на нашым форуме - члену выканаўчага камітэта Міжнароднай федэрацыі біятлона.
Пасля рэканструкцыі Раўбічы актыўна рухаюцца да таго, каб у календары сусветнага біятлона прысутнічаць на пастаяннай аснове. Дарожная карта вядомая - пачынаць з малога, з моладзевых спаборніцтваў, з фестываляў, такіх як "Гонка легенд", і дарасці да чэмпіянату свету. Наш спарткомплекс ужо на сярэдзіне дарогі. Зараз чэмпіянат Еўропы, праз некалькі месяцаў - летні чэмпіянат свету. Следам фінальны этап кубка IBU і, нарэшце, праз тры гады ў нас сапраўды збяруцца ўсе самыя моцныя на этап Кубка свету. Некаторыя балельшчыкі жартуюць, што ўжо прыехалі ў 2022.
Раней Раўбічы былі ў зоне рызыкі - занадта ўжо нестабільная ў нас зіма ў лютым. Студзеньскія турніры нам ніхто не аддасць, яны ўжо, напэўна, навечна зарэзерваваныя за заканадаўцамі біятлоннай моды - Рупальдынгам, Антхольцам, Аберхофам. Застаецца даказваць, што за кошт новых тэхналогій можам праводзіць спаборніцтвы ў канцы лютага. На гэтых кадрах хронікі біятланіст праязджае паблізу стэнда, які паведамляе - чэмпіянат свету ў 1990 годзе ў Раўбічах праводзіўся роўна ў тыя ж тэрміны, што і цяперашні чэмпіянат Еўропы, з 18 лютага. Тады ўдалося правесці толькі дзве гонкі і снег растаў.
Работнікі Раўбіч старэйшага пакалення таксама стараліся, вазілі снег самазваламі, не дапамагло. Аб снежных гарматах тады і не чулі. У пачатку чэмпіянату 2019 надвор'е было такое ж, але пра перанос ніхто і не заікаўся: спрацавала снежная падушка бяспекі.
Гэты чэмпіянат стане новым пунктам адліку для беларускага біятлона. На "Гонцы легенд" у панядзелак правялі са спорту Дар'ю Домрачаву і Надзею Скардзіну, але ўжо найбліжэйшая афіцыйная індывідуалка ў зрэзе паказала, што бездані за імі няма - Ірына Крыўко пасля хваробы ўсё роўна з бронзай чэмпіянату Еўропы. На наступны дзень беларусы ўзялі бронзу ў змяшанай эстафеце. Гэтая наогул рэдкая з'ява. Дынара Алімбекава, Ганна Сола, Раман Ялётнаў і Сяргей Бачарнікаў нават без лідара каманды Ірыны Крыўко заехалі на п'едэстал, доўгі час наогул лідзіравалі.
У апошні дзень спаборніцтваў Ірына Крыўко зноў прымусіла гаварыць пра сябе ў захопленых тонах. Серабро гонкі праследавання - гэта трэці медаль нашых на форуме: пятае месца ў агульным заліку чэмпіянату Еўропы. Годна! У агульным заліку нашы абышлі Германію, Францыю, топ-склад Украіны. Усяго 8 краін у Раўбічах заваёўвалі медалі. Галоўнай жа зоркай стаў тытулаваны нарвежац Тар’е Бё: дзве залатыя і сярэбраная ўзнагароды. Даўно ў старэйшага з братоў Бё не было такіх пераможных эмоцый.
Чэмпіянат Еўропы са статусам адкрытага. Сюды прыехалі з іншых кантынентаў. Але заканадаўцы мод жывуць у Еўропе. Шведы прывезлі наймацнейшы склад, часта былі на п'едэстале. А іх трэнер, легендарная асоба ў асяроддзі страляючых лыжнікаў Вольфган Піхлер, у Раубічах не заўважыў адрозненняў ад лепшых сусветных турніраў. У пачатку тыдня яго засмуціла затрымка багажу з Рыгі, але шведскія медалі затым настрой ад убачанага змянілі. Біятланісты гавораць дзякуй і з Раўбіч едуць на чэмпіянат свету - галоўны старт сезона. Ва ўпэўненасці, што часта будуць вяртацца сюды. Наш комплекс ужо пазначаны ў календары найбліжэйшых біятлонных спаборніцтваў, так што набыты вопыт хутка спатрэбіцца.
