Каму ад таго, што ў нас дрэнна, жыць добра?

Лідары нездарма спыніліся на сітуацыі менавіта вакол нашай краіны. У любога путчу ёсць заказчыкі і выканаўцы, выгадаатрымальнікі і тая большасць, якая спаўна аплачвае амбіцыі першых, другіх і трэціх. 

Пры гэтым не так ужо важна, з якіх меркаванняў пратэсты ўзнікаюць. Ідэйныя яны або суцэльная маніпуляцыя. Вазьміце Францыю, "жоўтыя камізэлькі" пачыналася накшталт з паліва і падаткаў, а праз паўтара года - звыш 100 загінуўшых і перманентная бітва на плошчах і вуліцах. 

Або Берлін учора. Першапачаткова немцам проста надакучыў каранцін. Выйшлі масава і без масак. Але дзясятак выкрыкаў пад Брадэнбургскімі варотамі... і вось ужо пратэст супраць урада, паліцыі, амерыканскага дамінавання і яшчэ шмат чаго. 

Да нядаўняга часу беларусы за пратэстамі і беспарадкамі  па-за назіралі адхілена. Так, хваляваліся, так, абураліся або падтрымлівалі. Але па-суседску. 2020-ы перавярнуў і наш мерны рытм жыцця.

Тэхналогію злёгку падправілі. Спачатку інфармацыйная атака і цкаванне непажаданых, потым разварушванне, потым беспарадкі, зараз вось пазапраўныя акцыі, якім старанна ствараюць імідж "мірных".

Але любая метадычка пратэсту рана або позна сутыкаецца з простым лацінскім прынцыпам - "Шукай каму выгадна". Большасці нашага грамадства, эканоміцы, медыцыне, суверэнітэту - крызіс не патрэбен. Значыць заказчыкі і мадэратары па-за? 

Андрэй Крывашэеў паспрабаваў разабрацца: "Каму ад таго, што ў нас дрэнна,  жыць добра?"