Адной з самых яркіх падзей як раз і стаў турнір аматараў хакея на прыз Прэзідэнта Беларусі.
Яго выйграла каманда Кіраўніка нашай дзяржавы ў шыкоўным фінале з Фінляндыяй, сведкамі чаго сталі запоўненыя трыбуны "Чыжоўка-Арэны" і сотні тысяч балельшчыкаў ля тэлеэкранаў. Наогул, гэты турнір можна смела назваць асаблівым. І справа нават не ў тым, што ўпершыню ў фінале згулялі фіны. Узровень каманд, якія прыехалі ў Мінск, быў проста неверагодным. Большасць каманд сабралі самыя моцныя за ўсю гісторыю склады.
Узяць хоць бы каманду Славакіі. Толькі ўдумайцеся - Міраслаў Шатан, Марцін Штрбак, Любамір Секераш - гэта легенды сусветнага хакея, якія яшчэ зусім нядаўна выступалі з поспехам на чэмпіянатах свету і Алімпіядах. Фіны прывезлі проста фантастычнага варатара - Томі Сатасаары. Ён, дарэчы, па выніках турніру будзе прызнаны лепшым вартавым варот. Апетыт прыходзіць падчас ежы - Суомі абяцае, магчыма, ужо ў наступным годзе заявіць на турнір цэлае сузор'е - Селяне, Лехтынена, а магчыма і экс-дынамаўцаў Мінска - Каралахці, Пелтанена, Хювенена.
Ну і куды ж без зборнай Аб'яднаных Арабскіх Эміратаў. У краіне хакей развіваецца сямімільнымі крокамі, і руку да гэтага ў свой час прыклалі амерыканцы, канадцы і беларусы. Адным словам, на цяперашнім турніры было за каго хварэць і каму здзіўляцца, а сюрпрызаў каманды паднеслі нямала.
І яшчэ пра што хацелася б сказаць. Седзячы на трыбуне, звярнуў увагу, што побач знаходзіцца вялізная колькасць хлопчыкаў, мяркуючы па гутарках, відавочна юных хакеістаў. Вось гэта і здалося найважнейшым. Для іх такія турніры - магчымасць паглядзець на Шатана, Штрбака і Антоненку, а часта і пагутарыць з імі, проста неверагодны стымул і матыватар яшчэ больш старанна працаваць, займацца хакеем і далей. Турнір варта было прыдумаць нават толькі для гэтага.
Расказвае Алена Гарэльчык.
7 студзеня 2016-га. "Чыжоўка-Арэна". Усяго некалькі хвілін таму тут завяршыўся фінальны матч 12-га Міжнароднага Каляднага турніру. Спаборніцтвы, дзе на адзін лёд выходзяць алімпійскія чэмпіёны і хакеісты, які ніколі раней не гулялі ў прафесійных клубах. Яны прыязджалі спачатку проста паўдзельнічаць, сёння ў Мінск пад Раство каманды едуць нязменна перамагаць. Таму і цана гэтай перамогі ўзрастае ў шмат разоў.
Імгненні трыумфу каманда Прэзідэнта Беларусі цалкам падзяляе з балельшчыкамі.
Менавіта яны шчодра дзякавалі хакеістам за прыгожыя і эфектна закінутыя шайбы і гналі каманду наперад, калі прыходзілася нялёгка. А прахадных матчаў, як прызналіся беларусы, на гэтым турніры не было.
Групавая стадыя звяла гаспадароў лёду з камандамі Славакіі, Аб'яднаных Арабскіх Эміратаў і Швейцарыі. З апошнімі беларусы гулялі ў матчы-адкрыцці. Сустрэча паказала, што нават перамагаючы, трымаць канцэнтрацыю трэба да канца. Хет-трык Паўла Белага і 4 дзейсныя перадачы Кіраўніка дзяржавы - перамога беларусаў з лікам 9:7.
Цяперашні турнір для альпійцаў асаблівы. Згуляць у хакей пад Раство яны прыехалі 10-ы раз.
Беат Кіндлер, трэнер аматарскай хакейнай каманды Швейцарыі: "Вы ведаеце, летась я гуляў тут як варатар. Сёння я кірую камандай Швейцарыі. Гледзячы на лёд з трэнерскага мастка, не перадаць словамі, як хочацца зноў згуляць у хакей. Так што ў наступным годзе, можа, я зноў вярнуся ў гульню. Дзякуй Вам за гэты турнір, за магчымасць зноў адчуць такія эмоцыі. Вы назаўжды ў маім сэрцы".
Так атрымалася, што ўдзельнікі фіналу маглі вызначыцца ўжо ў другім туры. Для беларусаў вырашальным аказаўся матч з вечна чацвёртымі славакамі. Гэтай камандзе катастрафічна "шанцавала" займаць самае крыўднае ў спорце месца. Але гэтым разам у Мінск славакі захапілі сваю галоўную зброю - Міраслава Шатана. Яшчэ два гады таму тут, на лёдзе "Мінск-Арэны, ён абараняў колеры нацыянальнай зборнай сваёй краіны на чэмпіянаце свету. Больш за тысячу матчаў у НХЛ, чэмпіён і трохразовы прызёр чэмпіянатаў свету - Сатана, гэту мянушку якое ён атрымаў за акіянам.
Міраслаў Шатан, форвард аматарскай хакейнай каманды Славакіі: "Калядны турнір для мяне - гэта магчымасць пабачыцца з сябрамі, былымі партнёрамі па нацыянальнай камандзе. У першым туры мы гулялі супраць Аб'яднаных Арабскіх Эміратаў. Экзотыка, вядома. Але было весела. Я перастаў трэніравацца два гады таму, гэта няпроста вярнуцца ў хакей пасля працяглай паўзы".
Гэта быў не проста матч, а сапраўдная бітва, такім і павінен быць хакей. Да апошніх хвілін вынік сустрэчы заставаўся пад пытаннем. Ініцыятыва па чарзе пераходзіла ад адной каманды да другой. І толькі за 2 хвіліны да фінальнага свістка пераможную кропку паставіў Вячаслаў Лісічкін - 4:3. Перамога, якая вывела беларусаў датэрмінова ў фінал.
У гэты ж дзень стала зразумела: фіналу, які паўтараўся 11 гадоў запар, у 2016-м не бываць. У групе Б датэрмінова пуцёўку ў вырашальных паядынак зарабілі … фіны. Вечна трэцім, а па колькасці заваяваных бронзавых узнагарод, іх было 6, хакеісты з Суомі рэкардсмены, нарэшце, усміхнулася ўдача.
А гэта традыцыя турніру. Чацвёрты год запар хакеісты знаходзяць магчымасць адставіць клюшкі ў бок, каб паўдзельнічаць у акцыі "Калядная традыцыя". Арганізатары вызначаюць дзіцячы прытулак або дзіцячы дом, які падтрымліваюць фінансава. Гэтым разам хакейная дэлегацыя адправілася ў Радашковічы. Мясцовая школа-інтэрнат атрымала 200 мільёнаў рублёў ад Прэзідэнцкага спартыўнага клуба і яшчэ 100 - ад Федэрацыі хакея Беларусі. У школе цалкам абнавілі камп'ютарны клас і купілі новыя душавыя.
Беларусь - ААЭ. Калі разглядаць скрозь прызму хакея - экзотыка. У Эміратах гэты від спорту пачаў развівацца не так даўно. І не без дапамогі беларусаў. Напрыклад, зборная ААЭ пад кіраўніцтвам беларускага спецыяліста Юрыя Файкова стала першым чэмпіёнам арабскіх краін. Пры падтрымцы Прэзідэнцкага спартыўнага клуба ў Мінску навучальна-трэніровачныя зборы праводзіла юніёрская каманда. Год таму два бакі ўжо падпісалі двухбаковае пагадненне аб супрацоўніцтве. Але вырашылі на дасягнутым не спыняцца. Спартыўным функцыянерам з ААЭ падчас Каляднага турніру пры актыўным садзейнічанні Прэзідэнцкага спартыўнага клуба ўдалося яшчэ бліжэй пазнаёміцца з Беларуссю і правесці шэраг важных сустрэч, у тым ліку і з кіраўніцтвам Прэзідэнцкага клуба.
Каманда ААЭ, якая прыехала на Калядны турнір, не ўтойвала - для іх у першую чаргу каштоўны набыты тут вопыт. З гаспадарамі было няпроста. 19 закінутых шайб, 11 на рахунку беларусаў. Галявая феерыя балельшчыкам прыйшлася даспадобы. Адчувальны ўнёсак у гэту перамогу зрабіў Кіраўнік дзяржавы - 2 шайбы і 4 дзейсныя перадачы.
7 студзеня. Фінал. Беларусь супраць Фінляндыі. Матч без кампрамісаў, паядынак наймацнейшых.
Закінуць першымі - яшчэ не значыць перамагчы. Прапусціўшы, беларусы літаральна задушылі фінскую абарону атакамі. У такой сітуацыі не справіўся нават цуд-варатар. Па шайбе ў кожным з перыядаў, пасля першага закідвалі толькі гаспадары. І вось ён пераможны ўдар.
Каманда Прэзідэнта Беларусі заваёўвае дзявяты тытул. Пераходны кубак застаецца дома. І ўсё ж у Калядным турніры няма тых, хто прайграў. Таму што кожны атрымаў нешта сваё - эмоцыі і ўражанні, сустрэчы і новыя знаёмствы, адным словам тое, што застанецца ў памяці надоўга. І кожны хакеіст, які пакідаў 12-ы Калядны турнір, на 13-ы абяцаў абавязкова вярнуцца.
