Стаўку накшталт і зрабілі на інвестпраекты, куды Беларусь накіроўвала мільярды заробленых і сэканомленых сродкаў. І праекты гэтыя павінны былі карэнным чынам паўплываць на развіццё перыферыі. У першую чаргу за кошт стварэння высокапрадукцыйных рабочых месцаў. Пакуль атрымліваецца, прама скажам, не вельмі. І цалкам зразумелая эмацыйная рэакцыя Кіраўніка дзяржавы.
Узяць хаця б тое ж будаўніцтва. У гэтай сферы зараз працаўладкавана каля 300 тысяч беларусаў. Гэта на парадак менш, чым яшчэ некалькі гадоў таму. Паказальны прыклад будаўніцтва - АЭС. Дзе зараз толькі адна траціна рабочых - беларусы. А лідар па стварэнні рабочых месцаў у краіне - прамысловы сектар, дзе бачаць праблему планкі якасці працы.
У Міністэрстве прамысловасці нас запэўнілі: арыенцір на вытворчасці высокага тэхналагічнага ўкладу ўзяты. Так, МАЗ ужо будуе новы завод у Вялікім Камені, у Абчаку рыхтуюцца выпускаць легкавыя аўтамабілі. І гэта база, на якую будуць працаваць многія іншыя вытворчасці.
Наступны ўзровень задач - пастаўкі. І тут адкрываецца яшчэ адно глабальнае пытанне, якое паднімалі падчас справаздачы, - дыверсіфікацыя экспарту. Прэзідэнт падкрэсліў - праблема ёсць і гэта пытанне бяспекі. Не толькі з умоўнымі "Данквертамі", але і з рэальнымі канкурэнтамі прыходзіцца змагацца па ўсіх франтах. Для прамыслоўцаў самы надзейны спосаб замацавацца на чужым рынку - стварыць зборачную вытворчасць. У свеце ўжо ёсць 64 такія беларускія пляцоўкі, 9 з іх адкрылі летась.
Пакуль 70 працэнтаў беларускага прамысловага экспарту прыпадае на краіны СНД. Задача - размеркаваць роўныя долі ў рэгіёны Еўропы, Азіі і астатняга свету.
