У гаспадарках убіраюць з палёў салому, каб пасеяць азімыя. І вось што цікава - здавалася б, да непатрэбнай саломы аграрыі ставяцца па-гаспадарску беражліва.
Як гаспадаркі працуюць безадходна - у рэпартажы Дзмітрыя Смірнова.
На палях Гродзенскага рэгіёну ўборку завяршылі практычна цалкам. Абмалочана парадку 95% усяго збожжа. Але гарачая пара на гэтым не заканчваецца. У гаспадарках спяшаюцца падрыхтаваць палі пад сяўбу азімых.
Лічбы ўборкі паказваюць: гродзенскія гаспадаркі намалацілі больш за мільён тон збожжа. Непрыбранымі пакуль застаюцца 20 000 гектараў. Гэта дасць вобласці яшчэ каля 80 000 тон збожжа. Аднак у СПК ужо ўзяліся за будучы год. Пасля таго, як з палёў звязуць усю салому і паставяць яе ў снапы - пачнуць сеяць азімыя.
У азімых культур ураджайнасць вышэйшая за ярыну, а закупныя кошты на гэтае збожжа кожны год паднімаюцца. Укладваючы грошы ў пасевы, СВК пасля зарабляюць на продажы.
Што характэрна - з палёў так проста не знікае нічога. Нават салому, здавалася б, непатрэбныя астаткі ўборачнай, у гаспадарках акуратна запасяць. Напрыклад, у СВК Абухава вага такіх запасаў - 15 000 тон. Лепшага арганічнага ўгнаення для пасеваў, як высвятляецца, нават у 21 стагоддзі не знайсці. Існуе вызначаны цыкл такога саламянага кругазвароту.
Саломы пасля ўборкі звычайна збіраецца больш чым трэба, але яшчэ нідзе яна без карысці не ляжала. Так або інакш аграрыі знаходзяць ёй выкарыстанне. І што больш важна - і для ўласнай карысці, і для зямлі, на якой працуюць. Атрымліваецца свайго роду сімбіёз.
