На чэмпіянаце свету па футболе грымнула гучная сенсацыя - адна з найвялікшых каманд у гісторыі - зборная Іспаніі - датэрмінова збірае рэчы і рыхтуецца да ад'езду дахаты. Зрэшты, страта чэмпіёнамі свету і Еўропы шанцаў на плэй-оф выклікала перапалох толькі сярод балельшчыкаў.
Наш карэспандэнт Мікалай Стула азнаёміўся са статыстыкай мундыяля і нагадвае: чэмпіянат праводзіцца раз у 4 гады, дык вось: за апошнія паўстагоддзя ні адна зборная не валодала тытулам больш за 4 гады.
Іспанія пакінула трон і больш не з'яўляецца лепшай камандай свету. Працэдура атрымалася прыкрай і хваравітай, з якога боку не паглядзі. Чылі - былая іспанская калонія, таму прынцыповасць учарашняму матча была забяспечана. Паядынак завяршыўся з лікам 0:2 - атрымалася, што Чырвоная фурыя страціла шанцы на выхад з групы датэрмінова, як нейкі нясмелы дэбютант. Па выніках дзвюх гульняў адзін гол забіты - сем прапушчана. Сумная статыстыка! Адна з найвялікшых каманд у гісторыі футбола перасыцілася перамогамі, у пакалення Хаві, Хабі Аланса, Касільяса, больш няма матывацыі. А на класе зараз нікога не абгуляеш - ісціна не новая.
Вісентэ Дэль Боске, галоўны трэнер нацыянальнай зборнай Іспаніі па футболе: Думаю, што вылет зборнай справядлівы, але каманда прадэманстравала характар. Мы шмат атакавалі, але не змаглі рэалізаваць свае моманты. У нас няма апраўданняў. Нам чагосьці не хапала, нейкай вастрыні ў атацы. Праблемы з фізічным станам? Думаю, у нас не было з гэтым праблем.
Пірэнейцы, вядома, зганьбіліся, але гэта не нейкі абуральны выпадак. Больш за тое, вылет чэмпіёна яшчэ ў папярэднім раўндзе - цалкам звычайная з'ява для сучаснага футбола. Канкурэнцыя сягоння вельмі высокая. На апошніх чатырох мундыялях такі правал здараўся тройчы. Разам з іспанцамі ў гісторыю, так сказаць, уляпаліся Францыя ў 2002-м на чале з вялікім Зіданам, а таксама Італія ў 2010-м у ПАР.
У Чылі двайное свята. Лацінаамерыканцы не толькі абгулялі чэмпіёнаў свету і Еўропы, але і датэрмінова забяспечылі сабе месца ў плэй-оф. Людзі выйшлі на вуліцы, сустракалі перамогу ля вялікіх экранаў. Хутка да гэтай шматлікай арміі фанатаў далучацца і больш за 80 выправаджаных з Бразіліі чылійцаў.
Напярэдадні гэтыя людзі разбілі шкляныя дзверы медыяцэнтра на стадыёне Маракана, зламалі платы і перагародкі і спрабавалі пралезці ва ўнутраныя калідоры арэны. Гавораць, агрэсію выклікала тая акалічнасць, што ў іх на руках апынуліся падробленыя білеты. У кагосьці з балельшчыкаў квіткі проста выкралі.
Наладжвальнікаў беспарадкаў чакае дэпартацыя. А вось у зборнай Камеруна біцца на вачах мільёнаў тэлегледачоў можна без якіх-небудзь сур'ёзных наступстваў. Асу-Экота стукнуў партнёра па камандзе галавой. Муканджа ў адказ адмахнуўся рукой. Хлопцы так высвятлялі: хто вінаваты ў правале нястрымных ільвоў на чэмпіянаце свету.
Гэтаую дзяўчыну завуць Алексія. Ёй трынаццаць гадоў. Жыве ў так званых фавелах, найбедных кварталах Порту-Алегры. Прыглядае за шасцю братамі і сёстрамі, пакуль бацькі на працы. Жывуць бедна, эканомяць на ўсім, але тэлевізар падчас чэмпіянату заўсёды ўключаны.
Мары на чэмпіянаце самыя розныя: бельгійскі балельшчык дорыць пярсцёнак сваёй умілаванай і просіць яе рукі, шматлікія рады прайсціся ў белых штанах па пляжах Капакабаны. А галоўная мара на футболе - стаць сведкай перамогі сваёй каманды на самым галоўным турніры.
