Мінск сёння стаў вялікай медыяпляцоўкай. У беларускай сталіцы адкрыўся XIII Міжнародны медыяфорум. 300 экспертаў з трох дзясяткаў краін абмяркоўваюць будучыню журналістыкі. Прывітанне ўдзельнікам накіраваў Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка. Асноўная стаўка - на "новую хвалю" медыясупольнасці - блогераў. Ігнараваць імклівы рост такіх "дамарослых" журналістаў нельга, неабходна з імі супрацоўнічаць - асноўны тэзіс дыскусіі. І ў цэлым, СМІ неабходная поўная лічбавізацыя, нават такім традыцыйным, як газета або радыё. Толькі так можна захаваць, а, быць можа, і пашырыць аўдыторыю. Вялізны цэнтр уплывовых медыяперсон быў і ў Белтэлерадыёкампаніі. Аляксей Волкаў пачуў меркаванні.
Фейкавыя навіны, наступленне блогераў і нават не вайна, а інфармацыйнае пабоішча асобных СМІ - цэлы кругазварот трывожных медыйных трэндаў. І чым могуць адказаць журналісты? Распрацаваць тактыку ў Мінску сабраліся сотні медыяэкспертаў, рэпарцёраў і галоўных рэдактараў лепшых выданняў і тэлеканалаў Беларусі, Расіі - усяго кантынента. Тут, у "студыі 600" на Макаёнка, 9, эліта еўрапейскай журналістыкі паднімае вострыя пытанні, каб знайсці выразныя адказы.
Адзін з галоўных тэзісаў 13-га медыяфоруму - спісваць з рахункаў такія традыцыйныя СМІ, як папяровыя выданні або радыё, заўчасна, але захаваюць аўдыторыю толькі мас-медыя, здольныя выпускаць кантэнт якасна і хутка. Ці змогуць відэаплатформы і Сусветная павуціна выцесніць тэлебачанне - лейтматыў вялікай дыскусіі ў сценах найбуйнейшага медыяхолдынга Усходняй Еўропы.
Тэлебачанне інфармацыйнае ўжо даўно перайшло на так званы інфатэйнмент, калі галоўнае - і што, і як: прыгожыя студыі, сучасная графіка і яркая карцінка. За кошт гэтых інструментаў атрымліваецца "адыграць" адставанне ў аператыўнасці ў інтэрнэт-выданняў. Зрэшты, Сусветная павуціна спарадзіла яшчэ адзін трэнд, які эксперты абмяркоўваюць гучней за ўсё: благасфера. Блогеры сёння - гэта вялізная аўдыторыя. Адзін "ютубер" здольны набраць два мільёны праглядаў на адным відэа - гэта больш, чым тыраж самых масавых газет на прасторах СНД - "Аргументы и факты" і "Комсомольская правда".
Яшчэ адзін пункт прыцягнення журналістаў - зала "Каталонія" ў мінскай гасцініцы. Медыяфорум - добрая пляцоўка для абмену досведам і ўмацавання прафесійных сувязяў. Дарэчы, менавіта тут і адкрыўся 13-ы форум.
Нягледзячы на назву залы, аб раз'яднанні "новай" і "традыцыйнай" журналістыкі размовы не ідзе, наадварот - неабходна аб'яднанне супраць самага небяспечнага феномену дзесяцігоддзя - "фальшывых навін". Слова года, паводле версіі оксфардскага слоўніка, - "Fake news" - са звычайнай газетнай вуткі ператварылася ў магутную прыладу палітычнага супрацьстаяння.
З апошняга - сітуацыя ў сірыйскім Ідлібе: навінавыя стужкі з усходу гавораць: "У горадзе здымаюць пастаноўку хімічнай атакі". На заходнім інфафронце пішуць з дакладнасцю да наадварот: маўляў, рыхтуецца нападзенне арміі і тая самая хіматака. Каму верыць, і як адрозніць праўду ад выдумкі?
Гэта ж датычыцца і дэтэктыўнага серыяла "Скрыпалі". Чыста англійскае расследаванне прывяло да двух падазроных. Іх аб'явілі ў вышук, а потым заявілі, што яны загінулі. Што, адкуль і куды - таямніца. Назіраць за гэтым цікава, але па журналістыцы гэта б'е больш за ўсё: фактчэкінг - г. з. праверка інфармацыі, па меркаванні экспертаў, краевугольны камень без якога прафесія размываецца.
Накіраваныя сафіты і на будучае пакаленне журналістаў. Прафесійны бум канца васьмідзесятых і пачатку дзевяностых завяршыўся - у тыя гады шматлікія ставілі знак роўнасці паміж журналістам і палітычным дзеячам. Надышоў час спелай журналістыкі, да якой найвышэйшыя патрабаванні, а такая пляцоўка і зносіны з сапраўднымі мастадонтамі - магчымасць "зарадзіць" прафесійныя батарэйкі тым, хто толькі ступіў на сцежку інфармацыёншчыіка. Пачынаючыя акулы пяра не заўсёды ўлоўліваюць сутнасць, але адказнасць перад гледачом або слухачом павінны разумець.
Трынаццаты медыяфорум праходзіць пад эгідай "Лічбавізацыя медыяпрасторы". Таму адна з пляцовак - Парк высокіх тэхналогій. Сімбіёз лічбавай эканомікі і інфармацыйнага грамадства тут можна ўбачыць у дзеянні. Лічба ўсё далей сыходзіць у незалежнае плаванне, і шматлікія выданні прасоўваюць сайты не як дадатак да папяровай версіі, але як альтэрнатыву.
Журналістыка даўно працуе па глобусе, таму і дамовы аб супрацоўніцтве - з'ява частая. Так, на палях форуму Беларускі саюз журналістаў падпісаў пагадненні з калегамі з Манголіі.
Сёлета форум прымае каля трохсот чалавек - гэта госці з трох дзясяткаў краін. Ужо заўтра карыфеі пяра і нататніка адправяцца ў кузню журналісцкіх кадраў - журфак. Там, апроч разважанняў аб будучай прафесіі, майстар-класы і, магчыма, адказ на ключавое пытанне: журналістыка сёння - гэта розум, гонар і сумленне нацыі або бастыён, які ўпадзе перад блогерамі і фэйкамі.
