Школа памяці, помнік мужнасці. У прадстаўнікоў СНД не сканчаюцца эпітэты на адрас новага беларускага музея Вялікай Айчыннай вайны. Сёння дарогай вайны прайшлі высокапастаўленыя госці з Расіі, Малдовы, Казахстана, Азербайджана, Арменіі і шматлікіх іншых краін. А пад купалам музея - у Зале Перамогі - прагучалі першыя клятвы, першае ўрачыстае ура. Сталічныя міліцыянеры прынялі прысягу на вернасць Радзіме - незалежнай Беларусі.
Пра памяць народа і адзінства нацый - у сюжэце Таццяны Кашпур. Пад купалам музея Вялікай Айчыннай вайны, на вяршыні якога развіваецца сцяг СССР, сёння было асабліва светла і ўрачыста. 20 сталічных міліцыянераў прынеслі клятву Радзіме - вось ужо як 70 гадоў незалежнай Беларусі.
Справу кожнага з мінскіх праваахоўнікаў асабіста вывучыў начальнік мінскай міліцыі Аляксандр Барсукоў. Са шматлікімі сустракаўся тэт-а-тэт. Каб пазнаёміцца і зразумець, ці змогуць яны з гонарам насіць мундзір. Прызнаў: змена расце годная.
Тыя, хто ўжо даказаў, што аддае ўсяго сябе службе Айчыне, атрымалі дзяржаўныя ўзнагароды. Уручаў іх ветэран той доўгай і страшнай вайны Аляксандр Грамыка, ураджэнец Віцебшчыны. Так здарылася, што лёс завёў яго на чужыну. Прайдучы вайну, ён стаў працаваць у транспартнай міліцыі Літоўскай ССР. І толькі зараз ізноў вярнуўся дамоў.
Зала Перамогі - цэнтральная частка музея. Але першае, што варта ўбачыць, - саму экспазыцыю. Першы ў свеце і адзін з самых вялікіх, музей Вялікай Айчыннай вайны сёння наведалі прадстаўнікі краін СНД. Атмасфера адзінства нацый і веры ў будучыню - тут павінен пабываць кожны, каго закранула і каго мінула вайна.
Вечная памяць мужнасці і подзвігам герояў. Памяць тым, хто дапамагаў аднаўляць Беларусь з попелу. Падзяка тым, хто і зараз аб'ядноўвае сувяззю краіны былога СССР. Музей Вялікай Айчыннай вайны - больш чым экспанаты - гэта гісторыя народаў і краін. І вечны напамін таго, што на крыві, слязах і смутку будучыні пабудаваць немагчыма.
Расія, Малдова, Арменія, Казахстан, Кыргызстан, Узбекістан. Прадстаўнікі краін СНД ужо назвалі музей Вялікай Айчыннай вайны школай памяці, помнікам сусветнай мужнасці. Бо шматлікія іх землякі ваявалі плячом да пляча з беларусамі дзеля міру ва ўсім свеце.
Справу кожнага з мінскіх праваахоўнікаў асабіста вывучыў начальнік мінскай міліцыі Аляксандр Барсукоў. Са шматлікімі сустракаўся тэт-а-тэт. Каб пазнаёміцца і зразумець, ці змогуць яны з гонарам насіць мундзір. Прызнаў: змена расце годная.
Тыя, хто ўжо даказаў, што аддае ўсяго сябе службе Айчыне, атрымалі дзяржаўныя ўзнагароды. Уручаў іх ветэран той доўгай і страшнай вайны Аляксандр Грамыка, ураджэнец Віцебшчыны. Так здарылася, што лёс завёў яго на чужыну. Прайдучы вайну, ён стаў працаваць у транспартнай міліцыі Літоўскай ССР. І толькі зараз ізноў вярнуўся дамоў.
Зала Перамогі - цэнтральная частка музея. Але першае, што варта ўбачыць, - саму экспазыцыю. Першы ў свеце і адзін з самых вялікіх, музей Вялікай Айчыннай вайны сёння наведалі прадстаўнікі краін СНД. Атмасфера адзінства нацый і веры ў будучыню - тут павінен пабываць кожны, каго закранула і каго мінула вайна.
Вечная памяць мужнасці і подзвігам герояў. Памяць тым, хто дапамагаў аднаўляць Беларусь з попелу. Падзяка тым, хто і зараз аб'ядноўвае сувяззю краіны былога СССР. Музей Вялікай Айчыннай вайны - больш чым экспанаты - гэта гісторыя народаў і краін. І вечны напамін таго, што на крыві, слязах і смутку будучыні пабудаваць немагчыма.
Расія, Малдова, Арменія, Казахстан, Кыргызстан, Узбекістан. Прадстаўнікі краін СНД ужо назвалі музей Вялікай Айчыннай вайны школай памяці, помнікам сусветнай мужнасці. Бо шматлікія іх землякі ваявалі плячом да пляча з беларусамі дзеля міру ва ўсім свеце.
