Сёння мы пачынаем "Галоўны эфір" у 27-й сярэдняй школе Мінска. 20 гадоў таму выпускнік 11 класа Максім Угляніца апошні раз зайшоў вось у гэты клас - дарэчы, з тых часоў ён моцна змяніўся! - каб разам з аднакласнікамі пачуць апошняе пажаданне перад дарослым жыццём ад свайго класнага кіраўніка. Як зараз памятаю, я тады сядзеў вось за гэтай партай.
У маім сямейным архіве засталося відэа таго памятнага дня. VHS - галоўнае ёмішча відэаўспамінаў з 90-х. Давайце іх прайграем з дапамогай сучаснага праектара.
І вось праз 2 дзесяцігоддзі роўна на тым жа месцы ля дошкі я зноў побач са сваім класным кіраўніком, якая па-ранейшаму адданая сваёй місіі. Місіі Педагога.
Дазвольце сказаць "дзякуй" за вашу працу і пажадаць поспехаў. Таму што менавіта добры педагог дапамагае сёння дзецям не патануць у бурным інфармацыйным струмені. А яшчэ - навучыцца думаць. Але як гэта зрабіць, калі ўсё імкліва змяняецца? Дошку і крэйду, папяровыя падручнікі замяняюць электронныя гаджэты, а навучальныя праграмы ледзь паспяваюць прыстасоўваць да запытаў грамадства і эканомікі, якія хутка змяняюцца. Гэтаму быў прысвечаны вялікі мазгавы штурм мінулага тыдня.
Каля тысячы чалавек з усёй краіны сабраў у Мінску Рэспубліканскі педагагічны савет з удзелам Прэзідэнта. Мэта форуму - вызначыць не толькі задачы на новы навучальны год, але і канцэптуальныя падыходы да 30 года. Пралогам да педсавета была сустрэча Прэзідэнта з кіраўніцтвам сістэмы адукацыі на мінулым тыдні. Асаблівы рэзананс атрымалі прапановы вярнуцца да пяцібальнай сістэмы ацэнак і пераход на ўсеагульную сярэднюю. Але прапаноў - дзясяткі, у тым ліку і ад педагогаў-практыкаў, і ўсе ініцыятывы - прадмет адкрытай дыскусіі, вынікам якой павінна стаць своеасаблівая дарожная карта для сістэмы адукацыі.
