У Мінску з першага лютага перагледжаны кошт камунальных паслуг. У сярэднім сумы ў квітанцыях вырастуць на 20-30%. Аднак дзяржава па-ранейшаму працягне кампенсаваць большую частку рэальнага кошту паслуг ЖКГ.
Падрабязнасці - у рэпартажы Якава Буты. Навіну пра тое, што камуналка з 1 лютага ў сталіцы павялічваецца, навінай неяк і не назавеш. Паводле заканадаўства, перагляд тарыфаў адбываецца адзін раз на год (як правіла, у пачатку). У залежнасці ад росту зарплаты па краіне прадугледжаная і штоквартальная індэксацыя. Але ў цэлым рост цэн на паслугі ЖКГ не павінен перавышаць пяць долараў у эквіваленце.
Натуральна, што адначасова з ростам тарыфаў павінна паляпшацца і якасць аказання паслуг. У Міністэрстве эканомікі падлічылі, што ў 2013 годзе насельніцтва пакрыла толькі 24% выдаткаў на ЖКГ. За мінулы год - крыху больш за 30%.
Квітанцыі з новымі тарыфамі мінчане ўбачаць у сваіх паштовых скрынях ужо ў сакавіку. Самае прыкметнае падаражэнне - за карыстанне ліфтам. З кожнага жыхара кватэры зараз па шэсць з паловай тысяч рублёў за месяц.
Адлічэнні на капрамонт зараз - восемсот трыццаць сем рублёў за квадратны метр. З сярэдняй двухпакаёвай кватэры атрымаецца каля сарака тысяч рублёў. Кубаметр вады каштуе крыху больш за тысячу чатырыста рублёў. Каналізацыя - дзевяцьсот пяцьдзясят восем рублёў. Выдаткі на тэхабслугоўванне вырастуць да дзевяцісот сарака сямі рублёў за квадратны метр.
Спецыялісты падлічылі, што ўсе гэтыя змены не перавышаюць зададзеныя рамкі пяць долараў. Алгарытм далейшых дзеянняў залежыць ад росту прыбыткаў насельніцтва.
Да ўзроўню плацяжоў нашых суседзяў пакуль вельмі далёка. У Еўропе за камуналку плацяць у некалькі разоў больш. Там гэтыя выдаткі цалкам кладуцца на плечы спажыўцоў і адымаюць у іх да 12% ад сямейнага бюджэту, у Расіі - каля 13%, у краінах Прыбалтыкі даходзіць да 20%. Для параўнання: у нас пакуль каля пяці.
Генадзь Каленаў, выканаўчы дырэктар Міжнароднай асацыяцыі менеджменту нерухомасці: "Менш, чым у Беларусі, не плаціць ніхто. Не будзем нават параўноўваць з Прыбалтыкай, еўрапейскімі краінамі. Давайце параўнаем з Узбекістанам, Казахстанам, Украінай, Расіяй. Калі казахам, манголам распавесці, што за двухпакаёвую кватэру ў снежні разам з абаграваннем - 15 еўра, або 280 000, то яны проста будуць зайздросціць".
Да таго ж дзяржава не здымае з сябе адказнасць за сацыяльна неабароненыя пласты насельніцтва. Для людзей з нізкім узроўнем прыбытку і абмежаванымі магчымасцямі па-ранейшаму захоўваецца сістэма датацый.
