Беларусь актыўна ўзаемадзейнічае з краінамі ўсяго азіяцкага вектара. Яшчэ адзін перспектыўны партнёр - Пакістан. Сёння прадстаўнікі дзвюх краін заключылі кантракты на 42 мільёны долараў. Такія вынікі першага дня працы дэлегацыі беларускіх дзелавых колаў у Ісламабадзе. Сёння там стартаваў пакістана-беларускі дзелавы і інвестфорум, куды прыбылі кіраўнікі ключавых прадпрыемстваў дзвюх краін.
Аб чаканнях і першых выніках з Ісламабада Сяргей Гусачэнка.
Ісламабад упершыню прымае такую прадстаўнічую дэлегацыю з Беларусі. Пра гэта ў кулуарах шмат гавораць самі пакістанцы і актыўна абменьваюцца кантактамі з прадстаўнікамі міністэрстваў і прадпрыемстваў яшчэ да пачатку мерапрыемстваў. Цікавасць не ўтойваюць. Па сутнасці буйны бізнес-форум стартаваў яшчэ напярэдадні, калі пакістанцы сустракалі сваіх калег. Пляцоўку для дзелавых кантактаў вырашылі арганізаваць у адным з буйных гатэляў, тут жа, дарэчы, і размясціліся беларусы. Гасцініцы ў горадзе ўражваюць маштабамі, як і ёмістасць пакістанскага рынку, але вось каб дасягнуць такога глянцу, а дзесьці і раскошы, у розных сферах ісламскай рэспубліцы яшчэ трэба прыкласці нямала намаганняў.
ВУП Пакістана стабільна расце 10 гадоў запар. Краіна імкнецца нагнаць страчаны за ваенныя канфлікты час. Але сур'ёзна палепшыць узровень жыцця не дае дэмаграфія. Рэспубліка з амаль 200-мільённым насельніцтвам - як увесь цяперашні Еўразійскі саюз - штогод павялічваецца, па сутнасці, новым Мінскам - на 2 мільёны чалавек.
Асаблівасці рэгіёна дадалі каларыту на пачатку форуму. Але далей - рабочая мова англійская і бізнесу дзвюх краін шматлікае зразумела без сінхроннага перакладу. У зале прадстаўнікі дзясяткаў кампаній - ад нафтахіміі да лёгкай прамысловасці. Ім ёсць што абмеркаваць. Бо Беларусь і Пакістан выходзяць на новы этап адносін.
У перапынку ўдзельнікі форуму п'юць індыйскую гарбату. Яе Пакістан завозіць мільёнамі кілаграмаў. Перад дзвюма краінамі стаіць аднолькавая задача - скараціць імпарт і дыверсіфікаваць экспарт. Забягаючы наперад, скажам, што перамовы былі плённымі. Напрыклад, Белшына падпісала пагадненне аб дадатковых пастаўках шын. Прадукцыя бабруйскага прадпрыемства запатрабаваная ў аграрыяў.
Гандлёвыя пагадненні з Пакістанам - у цэлага шэрагу прадпрыемстваў. БелАЗ, МТЗ, МАЗ, Беллёгпрам, Нафтан - усяго заключылі кантрактаў на 42 мільёны долараў. Міністр прамысловасці анансуе - у перспектыве ў Пакістане могуць з'явіцца зборачныя вытворчасці адразу некалькіх прадпрыемстваў машынабудавання.
Холдынг Аляксандра Шакуціна на парозе новага этапу развіцця. У хуткім часе кампанія адкрые тры зборачныя вытворчасці - у Літве, Турцыі і Пакістане. Адразу пасля форуму ён адправіцца за 60 кіламетраў ад Ісламабада ў горад Лахор - там размяшчаецца завод, дзе і плануецца арганізаваць вытворчасць спецтэхнікі. Вопытны бізнесмен ужо пралічыў усе нюансы.
Эканоміку Пакістана называюць індустрыяльна-аграрнай. Чвэрць ВУП прыпадае на сельскую гаспадарку, у галіне занята амаль палова насельніцтва. Апрацоўваюць глебу на беларускай тэхніцы. Для МТЗ Пакістан - адзін з ключавых рынкаў збыту па-за СНД. Штогадовыя пастаўкі - 3-4 тысячы адзінак. Прыйшоў час ствараць сумесную вытворчасць.
Мы памятаем вашу тэхніку з дзяцінства, гаворыць Іфтыхар Бабар, саветнік агенцтва па інвестыцыях. Слова "Беларус" ведае амаль кожны фермер. Непатрабавальная і надзейная тэхніка - апрацавала дзясяткі тысяч кіламетраў палёў.
Іфтыхар Бабар, сакратар агенцтва па інвестыцыях пры Кабінеце прэм'ер-міністра Пакістана: "Беларусь для нас - новы і перспектыўны кірунак для развіцця гандлёвых і інвестыцыйных адносін. Зборка беларускіх трактароў толькі адна са сфер. Мы займаем пятае месца ў свеце па пастаўцы садавіны і агародніны, але ў нас недастаткова практыкі экспертызы, кантролю і замарозкі. Таму мы запрашаем Беларусь пабудаваць некалькі заводаў па перапрацоўцы".
Яшчэ адзін артыкул беларускага экспарту - тэма таксама аграрная. Гэта калійныя ўгнаенні. Летась пастаўкі выраслі ўдвая. У лістападзе мінулага года ў Пакістане адкрылася беларускае пасольства. Тавараабарот пакуль невялікі - прыкладна 60 мільёнаў долараў. Але перспектыва відавочная. Апроч тэхнікі і калію, Пакістану патрэбны тэхналогіі: вырошчванне агародніны, яе захоўванне, вытворчасць малочнай прадукцыі, развіццё жывёлагадоўлі.
Пакістан вымушаны ўкладваць у вытворчасці. Энергетычныя рэсурсы краіны нязначныя: нафты крыху, з прыродным газам лепш, але выратоўваюць у асноўным гідрастанцыі. А таму аснова экспарту, што гаворыцца, ад зямлі - фрукты, рыс, і, вядома, тэкстыль. У краіне звыш 300 буйных фабрык - Пакістан адзін з сусветных лідараў па вытворчасці бавоўны. У Беллёгпрама тут свой інтарэс - арганізаваць сумесную вытворчасць ільняной тканіны і не толькі.
Акружаны Гімалаямі на поўначы і Аравійскім морам на поўдні, Пакістан мяжуе з Індыяй, Афганістанам, Іранам і Кітаем. З Пекінам, дарэчы, рэалізуе маштабны праект: будаўніцтва порта Гвадар на скрыжаванні найбуйнейшых рэгіёнаў - Усходу і Азіі. Улічваючы даверны ўзровень адносін, Мінск гатовы паўдзельнічаць у стварэнні транзітнага калідора. Не гаворачы ўжо пра тое, што Кітай актыўна будуе новы Шаўковы шлях, і Беларусь становіцца важнай часткай лагістычнай канцэпцыі.
У самім Ісламабадзе сёння горача толькі на вуліцы. У горадзе ўсё спакойна. Але іншаземцам гуляць вечарам не рэкамендуюць, а тэрыторыю гатэляў узмоцнена ахоўваюць. У краіны няпростая гісторыя, але сёння яна працягвае старанна развіваць эканоміку. Разумеючы перспектывы, у ісламскую рэспубліку ўсё актыўней прыходзяць інвестары. Вялізны рынак азіяцкай краіны зноў адкрывае для сябе і Беларусь.
