Фінальная гульня згуляная, але азарт і эмоцыі не пакідаюць. У мінулым 14 матчаў, 177 закінутых шайбаў (і гэта без уліку тых, што былі ў фінале). А гледачы ўжо чакаюць наступнага Раства.
Пра трыумф беларусаў на XII Калядным турніры Алена Гарэльчык. Свой шанц фіны ўпусціць ніяк не жадалі і закінулі першымі. Ужо тады стала зразумела: фінал будзе жорсткім, нервовым і напружаным. Беларусы атакавалі, штораз узмацняючы свой націск. Фінаў ратавалі то варатар, то штанга. Балельшчыкі гналі любімую каманду наперад.
Што не атрымалася ў першым перыядзе, атрымалася ў другім. Але проста так здавацца фіны не збіраліся. Кошт любой памылкі быў высокі, бо на коне стаяла перамога не проста ў матчы, а ў цэлым турніры - турніры, на які кожная каманда прыехала не проста паўдзельнічаць, а перамагаць.
Даніэль Корса, які паўдзельнічаў у першай шайбе беларусаў, у трэцяй дваццаціхвілінцы закінуў сам. І гэты момант стаў вырашальным. 2:1 перамога гаспадароў.
Абяцалі вярнуцца не толькі фіны. Напрыклад, славакі, якія сёлета пераадолелі нарэшце паласу нешанцавання і выйгралі бронзавыя медалі, у 2017-м плануюць узмацніцца. І не толькі яны. Два гульцы са славацкай дружыны ўдастоіліся і асабістых прызоў. Лепшым нападаючым стаў Міраслаў Шатан, бамбардзірам - Марэк Уран. Фін Томі Сатасаары быў прызнаны самым надзейным вартавым варот, а беларус Андрэй Глебаў - лепшым абаронцам турніру.
Калядны турнір з самага пачатку быў не проста хакейным спаборніцтвам. Магчымасць быць у гульні, калі прафесійная кар'ера закончаная, вядома, дарагога вартая. Але перш за ўсё Калядны турнір аб'ядноўвае і спрыяе ўмацаванню сяброўства паміж балельшчыкамі, гульцамі, паміж краінамі. Як адзін з яркіх доказаў - летась паміж Прэзідэнцкім спартыўным клубам і хакейным клубам з Абу-Дабі быў падпісаны мемарандум аб супрацоўніцтве. Сёлета гісторыя атрымала працяг.
