Пад Мінскам адчыніў свае дзверы для вернікаў новы праваслаўны храм. Падзяліць радасць гэтага дня прыехаў прэзідэнт

3 октября 2020

Сёння пад Мінскам у невялікім аграгарадку Шаршуны адчыніў свае дзверы для вернікаў новы праваслаўны храм! Падзяліць радасную падзею з мясцовымі жыхарамі прыехаў прэзідэнт. Гэта сапраўднае свята для іх. Царкву ў гонар святога прарока Іаана Прадцечы асвяціў мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі Веніямін, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі. Зараз вернікі могуць тут наведваць набажэнствы і звяртацца па дапамогу ў малітвах. Ажыццявіцца даўняй задумцы па будаўніцтве такога духоўнага цэнтра дапамог бізнесмен і мецэнат Міхаіл Гуцэрыеў. Аляксандр Лукашэнка запаліў у храме свечку, а пасля звярнуўся да людзей з простымі і цёплымі словамі аб добрых справах, якія дапамагаюць прыгажэць розным куткам нашай краіны. Калі гаварыць аб храмах, то за чвэрць стагоддзя ў Беларусі было пабудавана больш як паўтары тысячы культавых будынкаў. Атмасферу гэтага дня прачула Наталля Брэвус.

Гавораць, звон - душа храма. Такога пераліву ў тутэйшых месцах не чулі некалькі дзесяцігоддзяў

Здаецца, жыхары аграгарадка дагэтуль не вераць, што задумка пабудаваць царкву ўвасобілася ў жыццё! Гавораць: хіба маглі марыць аб такім асабістым месцы сілы і духоўнасці? Раней дарога да храма для іх была (у прамым сэнсе) няблізкай. Шаршуны - гэта самы паўночны край Мінскага раёна. Па духоўнае абнаўленне ездзіць даводзілася ў суседні.

За 25 гадоў у Беларусі пабудавана больш як 1,5 тыс. культавых будынкаў

Будаўніцтва храма ў аграгарадку пачалося два гады таму. Атрымаўся ён на славу! Унікальны для Беларусі візантыйскі стыль - з двума купаламі. Адначасова знаходзіцца тут могуць амаль паўтары сотні вернікаў. У комплексе ёсць прычтавы дом для святароў, дзіцячая пляцоўка і месца для адпачынку вернікаў. Сапраўдны духоўны цэнтр для беларускай глыбінкі. Дзверы адчыненыя і для вяскоўцаў з найбліжэйшых пасёлкаў. Падзяліць радасць гэтага дня прыехаў і прэзідэнт.

Гутарка з вернікамі: Добрая справа заўсёды знойдзе памочнікаў

Гэта першае прывітанне кіраўніка дзяржавы ўладару Веніяміну ў новым сане. Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі сёння асвяціў царкву. Зараз вернікі могуць наведваць у прыстанку набажэнствы і звяртацца па дапамогу ў малітвах. Свечку ў храме запальвае і прэзідэнт. Абстаноўка гэтай суботняй раніцы была трохі камернай і нават хатняй. Аляксандр Лукашэнка гаворыць тым, хто сабраўся, простыя і цёплыя словы аб нашым жыцці. Добрая справа заўсёды знойдзе памочнікаў. Вось ужо праўда! Так здарылася і ў Шаршунах. Увасабленне мары мясцовых жыхароў стала магчымым дзякуючы мецэнацкай падтрымцы Міхаіла Гуцэрыева. Бізнесмен узяў усе выдаткі на сябе, ён не ўпершыню падтрымлівае рэстаўрацыю і ўзвядзенне духоўных аб'ектаў. Выбар месца тут не выпадковы. Натхніла нашага прэзідэнта і атмасфера гэтага кутка Беларусі. У адной з гутарак высветлілася - царква ў ранейшыя гады тут была, але была разбураная. Ды і блізкасць абеліска ў памяць аб ваенным ліхалецці кранула душу мецэната.

М. Гуцэрыеў: Месца вельмі значнае

Міхаіл Гуцэрыеў, бізнесмен, мецэнат:  "Мы праязджалі тут. Сказаў: добра было б тут (некалькі населеных пунктаў, няма царквы) пабудаваць. Чаму ў гэтым месцы? Таму што насупраць школа, шторанку дзеці будуць хадзіць і прылучацца да Бога, рэлігіі. Званы - гэта заўсёды душу раніць, уражвае, гэта вельмі хораша. І, вядома, магіла танкістаў - тут літаральна за 50-70 метраў ляжаць чатыры салдаты, якія загінулі ўлетку 1944-га падчас вызвалення Беларусі. Таму месца вельмі значнае".

Прэзідэнт: Мы робім добрую справу ў імя нашых дзяцей і ўнукаў

Такія добрыя ініцыятывы ў Беларусі толькі вітаюцца! Духоўнасць, вера і тая ўнутраная сіла, якая з'яўляецца дзякуючы ёй, - моцная апора ў наш час. Ды і ва ўсе часы. Менавіта таму ў краіне, як бы ні было складана, заўсёды хапала палітычнай волі на тое, каб падтрымліваць вернікаў, будаваць храмы. Прычым для людзей розных веравызнанняў. У свой час прэзідэнт асабіста зацвердзіў праект новага храма. Проста хацелася, каб ён атрымаўся з толкам - зручным і патрэбным для людзей. Для тых простых працаўнікоў, якімі поўніцца гэтая зямля. Царква носіць імя Іаана Хрысціцеля. Пасля Дзевы Марыі гэта самы шанаваны ў праваслаўных святы. У знак прызнання асабістага ўкладу ў будаўніцтва храма ўладыка ўручыў мецэнату Гуцэрыеву ордэн Беларускай Праваслаўнай Царквы свяціцеля Кірылы Тураўскага 1 ступені. У суботняй прамове Патрыяршага Экзарха - словы падзякі на адрас прэзідэнта. Без патранату кіраўніка дзяржавы наўрад ці гэтая ідэя, ды і не толькі яна, увасобілася б у жыццё.

Уладыка Веніямін: Немалая заслуга ў развіцці духоўнага складальніка належыць прэзідэнту

Уладыка Веніямін адзначыў, што шматлікія храмы і святыні былі адноўленыя і пабудаваныя на беларускай зямлі, і немалая заслуга ў развіцці духоўнага складальніка належыць кіраўніку дзяржавы.

Веніямін, мітрапаліт Мінскі і Заслаўскі, Патрыяршы Экзарх усяе Беларусі: "Шмат, несумнеўна, зроблена, але яшчэ шматлікае трэба будзе зрабіць. У нас ёсць выдатная магчымасць тут, у гэтым святым храме, узмацніць малітву за нашу родную Беларусь, за наш народ, за нашу будучыню".

Прэзідэнт і мітрапаліт Веніямін абмяняліся падарункамі

Без падарункаў у такі дзень не абышлося. Аляксандр Лукашэнка перадаў у дар прыходу абраз. У адказ уладыка прэзентаваў прэзідэнту выяву покрыва Прасвятой Багародзіцы. З сабою не забраў - людзям больш патрэбна! Нягледзячы на груз дзяржаўных клопатаў, у прэзідэнцкім графіку знайшоўся час на гэтую сустрэчу ў храме. Было прыкметна, што гэта шмат значыць для тутэйшых жыхароў. Іх лакальныя клопаты не засталіся без увагі. У невялікіх мястэчках храм становіцца не проста цэнтрам духоўнасці, але і цэнтрам грамадскага жыцця, куды можна прыйсці па малітву, па дапамогу. Спачуванне, клопат, падтрымка, неабыякавасць нават да мізэрных праблем - асабліва каштоўна ў наш няпросты час. Шчырыя словы прэзідэнта запалі людзям. Гэтая падзея стала важнай для аграгарадка. Глядзіш, жывячы ў такіх акультураных мястэчках, і дзецям не захочацца з'язджаць, захочацца даўжэй затрымацца ў родных краях. Думка аб падрастаючым пакаленні гучала і ў прэзідэнта, і ў вернікаў. Здаецца, кожны кіруецца простай логікай: тым, хто будзе лепшы за нас, хочацца пакінуць і лепшае месца для жыцця.