Вось і сёння ў Палацы Незалежнасці прайшла адна з самых прыгожых і кранальных цырымоній. Лепшым з лепшых з рук Прэзідэнта ўручаныя дзяржаўныя ўзнагароды. У ганаровым спісе 39 чалавек. Гэта ўрачы, аграрыі, вайскоўцы, педагогі, людзі мастацтва, спартсмены. Тыя, хто сваёй штодзённай працай робіць наша жыццё лепшым. Самую шматлікую групу сярод узнагароджаных склалі прадстаўнікі сілавых структур. Яны прымнажаюць славу мінулых пакаленняў, дэманструюць узорнае выкананне доўгу і асабістую мужнасць. Прадстаўнікам галін эканомікі Аляксандр Лукашэнка падзякаваў за прафесіяналізм і забеспячэнне высокіх паказчыкаў. Упершыню сёння быў уручаны новы медаль - "За выратаванае жыццё". Пасля афіцыйнай цырымоніі гутарка працягнулася ў нефармальным становішчы.
З падрабязнасцямі - Ілона Красуцкая. Зала дзяржаўных узнагарод Палаца Незалежнасці прызначана толькі для аднайменнай цырымоніі. Упершыню лепшых людзей краіны тут ушаноўвалі 3,5 года таму. З тых часоў такіх высокіх узнагарод удастоеныя сотні прафесіяналаў. Мы прывыклі, што іх перамогі - асабістыя дасягненні на вытворчасці або спартыўным алімпе. Але сёння сярод іх былі і тыя, хто рызыкаваў уласным жыццём дзеля іншых. Толькі гэтыя людзі не дактары і не прафесійныя ратавальнікі.
Для запрошаных у Палац Незалежнасці гэтая ноч была бяссоннай. Улічваючы, што шматлікія прыехалі з рэгіёнаў, ды і ўсю важнасць хвалюючай падзеі, на сон засталося ўсяго некалькі гадзін. Таму служба дзяржпратаколу злёгку змяніла сцэнарый мерапрыемства. Перш гадзіна на тое, каб асвоіцца, - экскурсія па сімвале беларускай дзяржаўнасці. У прысутнасці камер. Але часцей госці адмаўляліся ад каментарыяў. І гэта зразумела, адбівалася хваляванне. А вось Сяргей Драздоўскі ў прынцыпе не з баязлівага дзясятка. Не спалохаўся інтэрв'ю, роўна як і не было страху, калі забягаў у ахоплены полымем дом.
У студзені падчас інспекцыі раёна старшыня Чавускага райвыканкама ўбачыў, што гарыць дом. Выклікаў ратавальнікаў, але чакаць іх прыезду не стаў. Разам з участковым выратаваў чалавека. А гэта ўжо кадры аператыўнай здымкі, зробленай на месцы пажару праз усяго некалькі гадзін. Усё выгарала дашчэнту.
Сяргей Драздоўскі, старшыня Чавускага райвыканкама: "За ўзгоркам я ўбачыў чорнае воблака дыму. Грыб такі паднімаўся. У загадчыцы спытаў, што там у нас такое, яна гаворыць: "Ні саломы, нічога няма, нічога гарэць не павінна". Ды і зіма на вуліцы. Хутка выклікалі туды МНС, хуткую адправілі, і сам прайшоў туды".
Сёння яны сярод такіх жа моцных, працавітых, адказных. Лепшыя людзі краіны. Несумнеўна, прафесіяналы сваёй справы. Педагогі, вайскоўцы, спартсмены, артысты прымаюць віншаванні ад Кіраўніка дзяржавы. А Сяргей Драздоўскі і Аляксандр Барсукоў сталі першымі ў краіне, хто атрымаў новую дзяржаўную ўзнагароду "За выратаванае жыццё".
Калі Сяргей Драздоўскі і Аляксандр Барсукоў дагэтуль героі інфармацыйных стужак, то алімпійскі чэмпіён Іван Ціхан апошні час па-за ўвагай прэсы. У СМІ мільгаюць загалоўкі, куды прапаў знакаміты беларускі малатабоец? Але прычын для хвалявання няма. Хоць гэты спаборніцкі сезон прызёр Алімпійскіх гульняў у Пекіне і прапусціць, але трэніроўкі не спыняе. У наступным годзе возьме ўдзел у чэмпіянаце Еўропы, яшчэ праз год - Еўрапейскія Алімпійскія гульні ў Мінску і кульмінацыя - Алімпіяда 2020 у Токіа.
Як правіла, з прамовамі ў адказ найболей ярка выступаюць прафесіяналы, а менавіта людзі мастацтва. Яны таксама бралі слова. А людзей у пагонах - заўсёды па-ваеннаму стрыманых і строгіх - цяжка назваць публічнымі фігурамі. Тым не менш іх заслугі перад Бацькаўшчынай не маглі застацца незаўважанымі. На плячах гэтых людзей бяспека і абароназдольнасць, а значыць, суверэнітэт і незалежнасць нашай краіны.
У гэтыя дні мы з асаблівым трапятаннем успамінаем пакаленне Пераможцаў. Іх подзвігі, якія часта каштавалі так дорага, - жыцця. Як апынулася, практычна гісторыя кожнага, хто прысутнічаў у зале, так або інакш звязаная з Вялікай Айчыннай. Кінарэжысёр-дакументаліст Анатоль Алай не ведае свайго бацькі. У якасці ўспаміну толькі фотакартка і маленькі шнар на руцэ - след прышчэпкі ад воспы. Урач-бацька зрабіў яе гадаваламу сыну якраз перад тым, як сысці на вайну. Заканамерна, многія свае карціны Алай прысвяціў тэме Вялікай Айчыннай.
Не толькі ў прафесійным плане ён стаў дырыжорам свайго лёсу. Міхаіл Казінец, вясковы хлопец родам з Вілейскага раёна, выдатна іграў на гармоніку. Дзякуючы таленту і зацятасці прайшоў усе музычныя ўніверсітэты. Справа жыцця дырыжора аркестра імя Жыновіча - адраджаць і папулярызаваць народныя інструменты і музыку.
Усім прысутным Аляксандр Лукашэнка падзякаваў за вялізны ўклад і тую ролю, якую кожны іграе ў дзяржаўным будаўніцтве, эканоміцы, прамысловасці і культуры. І нават у такой строгай цырымоніі, як уручэнне дзяржаўных узнагарод, знайшлося месца нефармальным інтанацыям. Узаемныя віншаванні працягнуліся пад звон куфляў.
Адны з іх прывыклі быць на тым баку экрана, іншыя - абавязкова ў кадры і на алімпе. Аб асобах і прызначэнні: як ішлі да мары, перамагалі, прайгравалі, але заўсёды верылі. Агенцтва тэленавін прысвяціла цэлы праект "Справа жыцця". Невыпадкова ўсіх гэтых людзей Кіраўнік дзяржавы ўзнагародзіў у такі знакавы час. Калі мы святкуем важную дату - Дзень нашай незалежнасці. Бо поспехі краіны былі б немагчымыя без лёсавызначальнай падзеі - Вялікай Перамогі. Нашай мірнай гісторыі незалежнай Беларусі. Дзякуючы ёй сёння на ўвесь свет заяўляем пра свае дасягненні, за якімі, несумнеўна, яны - героі нашага часу.
