Ужо шмат гадоў жыхары некалькіх пасёлкаў, што пад Мінскам, не могуць дабрацца да могілак, каб наведаць пахаваных сваякоў. У непагадзь дарогу размывае і пераадолець “дрыгву” сталым людзям ўвогуле не пад сілу.
Наталля Кузьміцкая разбіралася у праблеме.
На могілках у вёсцы СкарЫнічы пахаваныя людзі з усёй акругі - СЕніцы, Юбілейнага, Лявонцьевічэй і нават з Мінска. Аднак дабрАцца да месца пахавання няпроста.
Дарога на могілкі хутчэй нагадвае паласу перашкод, дайсці да іх можна хіба, што вось па гэтых дошках і тое пры ўмове, што напярэдадні не было дажджу.
Пяць гадоў таму Таццяна Жывіцкая пахавала тут мужа. Імкнецца прыехаць на могілкі амаль штодзЕнь - прынЕсці кветкі, запаліць свечкі, навЕсці парадак. Аднак удаЕцца гэта далёка не заўсёды.
Дарогі на старЫя ваеныя могілікі няма ўжо больш за 20 гадоў. Каб даехаць да іх на машыне гаворка і не і дзе, а пешшу пераадолець гэты шлях не ва ўсіх атрымліваецца. У Антаніны Кулічковай пахавана тут шмат сваякоў, жанчына хвалюецца, што і сёлета, на РАдаўніцу, не зможа да іх дайсці .
У сельсавеце вырашаюць гэтую праблему не адзін год. Будаўніцтва дарогі - справа складаная і не пад’ёмная для мясцовага бюджэту. З улікам геадэзічных асаблівасцей размяшчэння могілак, звычайным шчЭбнем дарогу не выратуеш.
А яшчэ паабяцалі - на Радаўніцу дарогу да могілак больш менш упарАдкаваць, каб сёлета ў дзень памінання памерлых усе змаглі наведаць сваякоў.
