Алена Ляшкевіч: Мы гаварылі, што было больш часу, менш працавалі. Фіксуюцца такія назвы, як "крывыя вечары", "святыя вечары", як і на Каляды. Удзень нешта рабілі, а вечарам трэба было святкаваць, бавіцца, хадзіць на вячоркі. І такіх забаронаў, якія б дзейнічалі для ўсёй Беларусі, мы, бадай, не знойдзем. Рэгіёны, дзе найбольш фіксацый забароны на працу падчас Масленіцы, - гэта брэсцка-пінскае Палессе і паўночна-ўсходняе Паазер'е. Працаваць не тое што ўвогуле нельга, але вось некаторыя віды працы: ткаць, снаваць кросны, мыць бялізну, прасці, забіваць нешта.
Вядучая: У асноўным жаночая работа?
Алена Ляшкевіч: Забіваць колы ўсялякія - гэта мужчынская. Тым жа часам можна сустрэць і адваротныя ўказанні, што трэба заснаваць на Масленіцу, каб ткалася, як па масле. А плесці лапці магло забараняцца. Гэта таксама мужчынская работа.
Ведущая: А можно ли было жениться на Масленицу?
Алена Ляшкевіч: На Масленіцу было пазнавата. Трэба было да Масленіцы паспець.
