Алена Ляшкевіч: З таго, што мне сустракалася, гэта трансфармацыя той самай калодкі, калі яе вешалі не толькі моладзі шлюбнага ўзросту, але і сямейным людзям. Вось распавядала бабуля з Талачынскага раёна, што яе маці на стужцы павесіла шкарпэткі, адэкалоны і падарыла бацьку. Бацька быў вельмі рады падарунку і заплаціў ёй грошы. Бабуля далей распавядала, што яна ў маладосці працавала на льнофабрыцы ў Оршы. У іх мясцовасці было распаўсюджана вешанне калодкі. Яны адзін аднаму вешалі такія падаруначкі, абменьваліся імі. Варта разумець, што гэта трансфармацыя больш старажытнай формы. Такіх падарункаў у нашым сучасным разуменні я не сустракала.
Вядучая: Если мы что-то хотим подарить, мы должны повесить колодку?
Алена Ляшкевіч: Можна паспрабаваць.
Вядучая: А вешали, кстати, на самого человека или можно на дверь, например.
Алена Ляшкевіч: Чалавеку звычайна на стужцы нешта на шыю такое навязвалі - пачастункі або бутэлечку. Маглі чапляць да нагі, але гэта ўжо драўлянае.
