Закон, вядома, законам. Але і ўнутраную вадзіцельскую этыку ніхто не адмяняе. Нешта накшталт байкерскага кодэкса, які ў дачыненні да п'янага за рулём месцамі і больш жорскім будзе. І вось, дарэчы, аб байкерах. Рокат матораў, скураныя курткі і бляск храмаваных дэталяў. У Рыме прайшоў, а дакладней па Рыме пракаціўся, міжнародны злёт. Дзясяткі тысяч прыхільнікаў маркі Харлей-Дэвідсан з'ехаліся ў Вечны горад, каб адзначыць 110-годдзе легендарнага матацыкла. Паехалі туды і нашы. Дарэчы, нават Папа Рымскі Францыск не застаўся ў баку. Зараз у яго ёсць свой уласны Харлей - і не адзін. Такім чынам, што ж гэта за брацтва такое, і што прымушае вялікіх босаў мяняць строгія касцюмы на скураныя курткі.
Эстэтыку байкерскай культуры ў Рыме спасцігала Кацярына Бірэцкая. Яшчэ да афіцыйнага адкрыцця фестывалю стала зразумела: на найбліжэйшыя чатыры дні невялікі італьянскі партовы гарадок Осція пра сон нават глыбокай ноччу можа забыць. Толькі па самых сціплых падліках, у Італію, каб адсвяткаваць 110-ты дзень нараджэння Харлі Дэвідсан - прыехалі каля 35 тысяч байкераў з усяго свету.
Гэта быў іх горад. Са сваім рытмам жыцця і нават сваёй філасофіяй. Зразумець яе, проста ля ўваходу ў імправізаваныя гарадскія вароты, гасцям з першага вечара прапаноўваў італьянец Лорд. Усяго адна кніга, гаварыў ён, і ваша жыццё зменіцца кардынальна.
Але гэта, хутчэй, выключэнне. Усё астатняе - больш прыземленае. Усвядоміўшы, што найбліжэйшыя выхадныя ў цішыні правесці не атрымаецца, мясцовыя жыхары адначасова зразумелі, што на гэтым можна нядрэнна зарабіць. Гандлёвыя рады расцягнуліся на некалькі кіламетраў. Спецыяльныя прапановы для байкераў у кафэ і рэстаранчыках і, вядома, цэлы гандлёвы горад пад назвай Харлі Дэвідсан.
Акрамя шматлікай сувенірнай прадукцыі, аб некаторых рэчах, дарэчы, шматлікія байкеры да прыезду на гэты фестываль нават не падазравалі, тут у кожным магазіне ёсць, як сказалі б у нас, дзіцячы аддзел. А як па-іншаму, гавораць, бо сапраўднага прыхільніка легендарнай маркі трэба выхоўваць з першых дзён жыцця.
А таму і нядзіўна, што шматлікія прыехалі на гэты фестываль цэлымі сем'ямі. Так што першы стэрэатып - байкер - абсалютна свабодны чалавек па жыцці, не абцяжараны жонкай і малымі, быў зламаны ў першыя гадзіны свята. Другі - зламалі ўжо беларусы.
І гэта нягледзячы на тое, што ў мінулым амаль тры тысячы кіламетраў шляху. Ніякіх самалётаў, цягнікоў і паромаў. З Мінска ў Рым прыхільнікі самых сур'ёзных у свеце матацыклаў прыехалі на гэтых самых сур'ёзных матацыклах.
Што датычыцца мужчын, магчыма, але для іх жонак - гэта сапраўды подзвіг. Тым больш што адна з дзяўчат - Ніка - упершыню ў жыцці адважылася прамяняць камфортны аўтамабіль на адчуванне свабоды.
А ўсё дзеля таго, каб убачыць на свае вочы не столькі Італію, колькі асаблівы свет, які адкрылі 110 гадоў назад планеце двое сяброў - нават непрафесійныя інжынеры Уільям Сільвестр Харлі і Артур Дэвідсан. У 1903 годзе вось у гэтай адрыне памерам тры на пяць метраў, у двары дома сям'і Дэвідсанаў 20-гадовыя хлопцы збіраюць першы матацыкл. Рухавік - 405 кубікаў і вага прыкладна 13 кілаграмаў. А ўжо праз тры гады яны адкрываюць сваю першую фабрыку.
Што з гэтага атрымалася - больш чым праз стагоддзе можна было ўбачыць тут, у Італіі. Уся лінейка легендарнага брэнда - на паркоўках - і, вядома, у руху. Але вось ён парадокс - мадэль і колькасць конскіх сіл, тое, у чым выдатна разбіраюцца мужчыны і абсалютна нічога не разумеюць большасць жанчын - для Харлеяў - заяўляюць байкеры - не галоўнае.
А яшчэ - гэта магчымасць кардынальна змяніць сваё жыццё. Проста на час, пакуль ты за рулём, забыць аб біржавым гандлі, высокіх пасадах і бізнесе. І, нарэшце, змяніць дзелавыя касцюмы на фірменную майку, камізэльку і рваныя джынсы. Тут гавораць, на гэтым матацыкле ты рэдка калі ўбачыш 20-гадовага хлопца, а ўжо тым больш - зуха-падлетка.
Кібарг, байкер (Расія): Гэта байк-мара, увасобіць у жыццё якую можна толькі, дамогшыся сур'ёзнага поспеху ў сваім жыцці. І справа тут нават не ў цане. Гэта ўнутраны выбар, да якога рыхтуюцца гадамі, а зрабіўшы аднойчы, ужо ніколі не зменяць.
Некалькі гадоў назад гэты выбар зрабіў і Прэзідэнт Беларусі. З тысяч байкаў, якія прыехалі ў Мінск, каб прыняць удзел у міжнародным байкерскім злёце, Аляксандр Лукашэнка спыняецца менавіта ля Харлея. А ўжо праз некалькі хвілін - нечакана для ўсіх садзіцца за руль і націскае на газ.
І толькі гэтая марка матацыкла - у гаражах сусветных зорак: Кіяну Рыўз, Джасцін Цімберлейк, Джордж Клуні і Дэвід Бэкхэм. Спіс, які і так можна было працягваць яшчэ некалькі гадзін, у 110-ты дзень нараджэння легендарнага брэнда папоўніў і сам Папа Рымскі. Байкеры прэзентавалі Францыску адразу два Харлеі і скураную куртку. Праз некалькі дзён пасля гэтага Папа Рымскі блаславіць байкераў з усяго свету падчас спецыяльнай нядзельнай імшы ў Ватыкане. Але перш здарыцца тое, дзеля чаго трыццаць тысяч прыхільнікаў амерыканскіх матацыклаў праехалі тысячы кіламетраў. Гэтай раніцай італьянскую сталіцу абудзіў роў матораў. Тысячы матацыклаў пранесліся ад таго самага партовага мястэчка Осція да Рыма, а далей - па цэнтральных вуліцах горада. Каб прадоўжыць задавальненне гледачам, а, можа быць, каб зламаць чарговы стэрэатып, ужо ў дачыненні самога паняцця парад - яшчэ па дарозе да Рыма байкеры падзяліліся на групы і калясілі кожны па сваім маршруце. Стваралася ўражанне, што яны апанавалі Рым. Літаральна некалькі дзясяткаў крокаў, праўда, у той бок, і мы ўжо будзем у Ватыкане. Тут афіцыйна парад завяршыўся. Але байкеры, зразумелая справа, нікуды не раз'ехаліся. І менавіта тут парад плаўна ператварыўся ў выставу. Самых лепшых мадэляў Харлей Дэвідсан з усяго свету.
І, адначасова, у выставу цацак. Іх можна было ўбачыць практычна на кожным трэцім байку. Пытанне - навошта - выклікала адкрытае здзіўленне: гэта ж, гаварылі цалкам сур'ёзна сур'ёзныя людзі, - на шчасце.
