Сёння наша каманда гуляла з Фінляндыяй і ўступіла ў серыі булітаў, 2:3. Каманда набірае 1 ачко і па-ранейшаму змагаецца ў плэй-оф. Напярэдадні матчу нашы адчувалі сур'ёзныя кадравыя праблемы, у першую чаргу, у варатарскай лініі, фіны ж да яго падыходзілі, маючы зайздросную статыстыку.
На прамую сувязь са студыяй выходзіць наш спартыўны аглядальнік, Андрэй Іваноў (прамое ўключэнне).
Для пачатку трохі перадгісторыі. Калі ўспомніць гісторыю, то зборная Беларусі выходзіла ў плэй-оф на тых чэмпіянатах свету, тады, калі вызначаўся варатар. Давайце ўспомнім, 2006 год, Рыга, Андрэй Мезін па выніках турніру быў прызнаны лепшым варатаром, каманда заняла 6 месца. У 2009 годзе яго зноў уключылі ў сімвалічную зборную, каманда ў Швейцарыі стала 8-ай. Год таму ў Мінску вызначыўся ўжо Кевін Лаланд і менавіта дзякуючы яго ўпэўненай гульні наша каманда так выдатна пачала чэмпіянат у Чэхіі. Але Кевін зламаўся і за апошні рубеж напярэдадні матчу з Фінляндыяй стала трывожна. Аказалася, дарма.
Трэнерскі штаб стаўку зрабіў на Віталя Коваля, чалавека, які не выходзіў на лёд у афіцыйных матчах з-за траўмы з сярэдзіны кастрычніка 2014 года. А калі дабавіць сюды дыскваліфікацыю Андрэя Касціцына, дыспазіцыя вымалёўвалася незайздросная. У сваю чаргу фіны да гэтага паядынку падышлі, не прапускаючы ў 4 матчах запар. Толькі ўдумайцеся. Да таго ж, месца ў варотах у іх заняў Пека Рыне, прэтэндэнт Везіна Трофі, гэта значыць, прыз лепшаму галкіперу НХЛ. Ды і наогул, гульцоў з гэтай лігі ў іх у ростары хапае.
Нягледзячы на ўсё гэта, нашы не бянтэжыліся, гулялі ў першым перыядзе роўна, а ў яго канцы маглі двойчы закідваць. Выдатны шанц быў у Сцяпанава, а затым фінаў выратавала штанга. Нашы даволі сабрана гулялі ў абароне, практычна без памылак і ў другой 20-хвілінцы не прапусцілі, але і не закінулі. А вось у заключнай 20-хвілінцы Сцяпанаў і Кавыршын збудавалі міні-шэдэўр.
Затым былі 2 шайбы фінаў. Дэйв Льюіс рызыкнуў, зняў галкіпера і Аляксей Калюжны зраўняў лічбы. Усё вырашылася ў авертайме, нягледзячы на выдатны буліт у выкананні Андрэя Сцяпанава, беларусы ўступілі ў серыі булітаў - 2:3.
У апошні час хакеісты прэсу ў мікст-зоне не даруюць, хоць мы ўсяляк у сваіх рэпартажах падтрымліваем каманду. Праўда, калі пасля паядынку з Расіяй ніхто не спыніўся ў мікрафонаў і дыктафонаў, то сёння гульцы ўсё ж не адмовілі ў інтэрв'ю.
Зараз трохі аб тым, што адбываецца вакол турніру. Чэмпіянат свету прыцягвае не толькі звычайных балельшчыкаў, якія да працэсу суперажывання падыходзяць больш чым арыгінальна, вось вам яркія прыклады, але і калекцыянераў. Пасля кожнага матчу, незалежна ад выніку, людзі падыходзяць да гульцоў і просяць падпісаць асаблівую картку. У многіх набіраюцца цэлыя альбомы, самыя папулярныя сярод нашай каманды Андрэй Касціцын і Дэйв Льюіс. Вось так выглядаў трэнер нашай каманды гадоў 30 таму.
Нягледзячы на выніковыя лічбы, лёс пуцёўкі ў плэй-оф вырашыцца заўтра. Беларусь гуляе з Нарвегіяй, а Славакія супраць ЗША. Пры вызначаным раскладзе камандзе Дэйва Льюіса можна нават прайграць, але такія думкі да сябе ў галаву ніхто не дапушчае. Толькі перамога, тым больш, скандынавы не вельмі выдатна гуляюць.
Увогуле плэй-оф блізка. А вось што мы сабе ўжо забяспечылі, дык гэта права прыняць алімпійскую кваліфікацыю, зборная Беларусі сапраўды не апусціцца ў рэйтынгу IIHF ніжэй за 11 месца і змагацца за паездку ў Пхенчан будзе пры роднай публіцы.
