"Алімпійская віза". Гісторыя лыжных гонак Беларусі

26 января 2018

Роўна два тыдні да старту Алімпійскіх гульняў, і адчуванне галоўнага спартыўнага свята чатырох гадоў становіцца ўсё бліжэй. Склад у Пхёнчхан быў аб’яўлены некалькі дзён таму ў штаб-кватэры Нацыянальнага алімпійскага камітэта. У зборную па лыжных гонках трапіў Сяргей Далідовіч, які, чакаецца, будзе ўзнагароджаны бронзавым медалём у Паўднёвай Карэі за Алімпіяду ў Сочы. Як вядома, дыскваліфікаваны два расійскія спартсмены, якія тады ў марафоне стаялі на п'едэстале, а Далідовіч прыехаў да фінішу пятым. Гісторыя лыжных гонак Беларусі, галоўныя перамогі і імёны ў праекце Агенцтва тэленавін "Алімпійская віза".

Юбілейныя, 10-я, зімовыя Алімпійскія гульні праходзілі ў маляўнічым французскім Грэноблі, буйным прамысловым, навуковым і ўніверсітэцкім цэнтры французскіх Альп. Для Беларусі гэта месца стала гістарычным у 1968 годзе. Менавіта тут ураджэнка нашай краіны ўпершыню заваявала медаль менавіта зімовай Алімпіяды. Дачка партызанкі і чэмпіёна рэспублікі па боксе Рыта Ачкіна - бронзавы прызёр у эстафеце.

Да таго моманту лыжныя гонкі ўжо як 44 гады ў праграме Алімпійскіх гульняў. Поспех у Грэноблі для нас становіцца першым, а калі здарыцца наступны медаль, вы даведаецеся бліжэй да канца сюжэта.

Лыжны спорт у Савецкім Саюзе быў з'явай масавай. На лыжах тады, здаецца, стаялі абсалютна ўсе.

І менавіта тады завод у Івацэвіцкім раёне становіцца адным з найбуйнейшых па вытворчасці лыжнага інвентару.

Целеханы паходзяць ад спалучэння слоў "цела" "хана". Згодна з мясцовай легендай, менавіта ў гэтых месцах яшчэ ў часы татарскага ярма пахавана цела хана. У наш жа час Целеханы вядомыя ўсім тым, хто хоць раз трымаў у руках альбо ездзіў на лыжах.

У Івацэвічах сустракаемся з Барысам Міхнюком. Ён узначальваў вытворчасць, якое выпускала лыжы ў самыя паспяховыя гады.

Імпульс развіццю гэтага віду спорту дае і інфраструктура Беларусі, якая бурна расце. Раўбічы з'яўляюцца на спартыўнай карце Беларусі ў сярэдзіне 1970. І не толькі прымаюць біятлонныя спаборніцтвы, але і лыжныя.

1994 год - першая зімовая Алімпіяда ў гісторыі беларускага спорту. У складзе нашай каманды 21-гадовы дэбютант Сяргей Далідовіч. Нават ён тады не мог уявіць, што стане рэкардсменам Беларусі па ўдзеле ў Алімпійскіх гульнях.

Шчыльны спаборніцкі і трэніровачны графік для 44-гадовага спартсмена Сяргея Далідовіча - гэта норма. Некалькі дзён дома. Гэты і час з сям'ёй, і трэніроўкі. Аднак нават у такім узросце яму ўдаецца трымаць сябе ў канкурэнтнай форме. Бо лыжы - гэта нагрузкі, і вялікія.

Па-першае, дыстанцыя. На афіцыйных спаборніцтвах даўжыня дыстанцыі вагаецца ад 800 метраў да 50 кіламетраў.

Па-другое, хуткасць руху лыжніка з кожным годам расце. Можна ўявіць, як будуць лятаць па трасах спартсмены, напрыклад, праз 50 гадоў.

Па-трэцяе, раней лыжы былі драўлянымі. Зараз слізкую паверхню вырабляюць з аморфнага поліэтылену з высокай малекулярнай вагой, а палкі - з вуглепластыку. Хуткасць, якую могуць развіваць спартсмены, больш за 70 кіламетраў за гадзіну.

Сучасныя лыжныя гоншчыкі - як пілоты "Формулы-1".

У першым дзесяцігоддзі 21 стагоддзя ёсць тры важныя даты ў лыжных гонках нашай краіны. Першая і пакуль апошняя перамога Сяргея Далідовіча на этапе Кубка свету, 5 месца жаночай эстафеты на Алімпіядзе ў Солт-Лейк-Сіці. І, нарэшце, сенсацыйны сярэбраны поспех Леаніда Карнеенкі на чэмпіянаце Еўропы. Аднак у наступным дзесяцігоддзі здарылася тое, да чаго ўвесь лыжны спорт Беларусі ішоў на працягу ўсёй гісторыі.

Гэта фінал марафону Алімпіяды ў Сочы ў 2014 годзе. Далідовіч пяты. Аднак праз некалькі гадоў дыскваліфікуюць двух расіян. Медаль Міжнародны алімпійскі камітэт аддае беларусу - яе, як чакаецца, ён атрымае ў Пхёнчхане.

Ён падаў, але паднімаўся - нейкі час кадры такіх падзенняў і зламаных палак беларуса ведаў увесь спартыўны свет. Але зараз ён едзе ў Пхёнчхан у якасці сапраўднай легенды спорту.

І менавіта лыжны цэнтр "Альпензія" прыме спаборніцтвы ў лыжных гонках. У нас 7 ліцэнзій. 3 у дзяўчат, 4 у мужчын. Першы старт - 10 лютага, жаночы скіятлон. Чакаць засталося нядоўга.