На малой пляцоўцы "Чыжоўка-Арэны" сёння кіпелі пачуцці - развязка гарадской "Залатой шайбы" ў малодшай узроставай групе. Турнір другі год запар праходзіць па новай формуле. Балельшчыкі сталі сведкамі адразу трох паядынкаў, у тым ліку і фінальнага, у якім сышліся "Грыфаны" і хакеісты "Беркута". Усе тры сустрэчы праходзілі абсалютна па розных сцэнарыях, а юныя гульцы прадэманстравалі не толькі сілу волі і характар, але і ўменне дзейнічаць у адной камандзе. "Залатая шайба" - турнір з вялікай гісторыяй. Дарэчы, многія прафесійныя гульцы пачыналі свой шлях у вялікі хакей менавіта з гэтага спаборніцтва. Алена Гарэльчык пагутарыла з адной з беларускіх легенд "Залатой шайбы".
Падзеі амаль 30-гадовай даўнасці Алег Мікульчык успамінае з задавальненнем. Гэта было як быццам учора. "Залатая шайба" ўзору 80-ых мінулага стагоддзя. Турнір, дзякуючы якому Мікульчык зрабіў першы крок у свет вялікага хакея.
За 30 гадоў змянілася многае. Замест каткоў, якія на зіму залівалі вадой, з'явіліся сапраўдныя лядовыя палацы і хакейныя пляцоўкі. Толькі ў сталіцы - Палац спорту, хакейная арэна ў парку Горкага, "Мінск-Арэна" і "Чыжоўка-Арэна", лядовая пляцоўка ў студэнцкай вёсцы і палац на Прытыцкага. Праўда, па колькасці каткоў у Беларусі лідзіруе нават не сталіца, а Брэсцкая вобласць.
Пляцоўкі для заняткаў лядовымі відамі спорту ёсць у Лунінцы, Кобрыне, Пружанах, Івацэвічах, Пінску, Бярозе, Баранавічах, нарэшце. Паўнацэнных арэн у нашай краіне сёння больш як 30. Лёду, адным словам, хапае, але і ў ахвочых займацца тым жа хакеем адбою няма.
У хакей іх часцей за ўсё прыводзяць бацькі. Яны мрояць прафесійным спортам і для гэтага гатовыя ісці на многае.
"Залатая шайба" для гэтых хлопцаў сапраўдная падзея. Турнір чакаюць, да яго рыхтуюцца і выходзяць на лёд як на фінал чэмпіянату свету. Можа, хто-небудзь з іх гадоў праз 10 і згуляе ў рэальным фінале, пакуль жа яны змагаюцца раён на раён, на коне выхад у вырашальны турнір рэспубліканскага маштабу.
Фінал "Залатой шайбы" ў малодшай узроставай групе прыпаў на Дзень абаронцаў. Гэтым хлопцам у армію яшчэ ранавата, але як абараняць свае каманды, яны ведаюць.
"Беркуты" "Грыфанам" закідваюць першымі. Птушынае дэрбі абяцае стаць упартым. Але ў нейкі момант спрацоўвае псіхалогія. Хакеісты з Цэнтральнага раёна, якія атрымалі ўрок ад звышскладанага паўфіналу, рвуцца ў бой - адыгрываюцца, выходзяць наперад, закідваюць яшчэ і яшчэ. За цэнтральны раён гуляе і сын Прэзідэнта Беларусі Мікалай Лукашэнка.
На лаве адлічваюць апошнія секунды. І вось яна, доўгачаканая перамога "Грыфанаў" , 8:1.
Лепшым нападаючым турніру быў названы Данііл Сержановіч з каманды Фрунзенскага раёна "Беркут", самы надзейны вартавы варот максім Кавалёў выступае за Маскоўскі раён - дарэчы, гэта бронзавыя прызёры турніру, лепшы абаронца Мікіта Мархель гуляе за каманду "Алімпія" Першамайскага раёна. Мікалай Лукашэнка, на рахунку якога 10 закінутых шайб і 4 галявыя перадачы, стаў лепшым бамбардзірам турніру.
Хакеісты доўга не хацелі пакідаць лёд. Фатаграфаваліся і прымалі віншаванні. Гэтыя імгненні надоўга застануцца ў іх у памяці, як і словы, сказаныя ў раздзявалцы.
Адстойваць гонар Мінска на рэспубліканскім турніры будуць і "Грыфаны", і "Беркут". Як паказвае практыка, прахадных матчаў у вялікім фінале не бывае. Значыць, прыйдзецца пастарацца, пераможа наймацнейшы.
