Развіццё спорту. Тэма заўсёды была і застаецца нязменным прыярытэтам дзяржаўнай палітыкі. У гэтым кірунку штогод вядзецца маштабная работа. Адкрываюцца новыя аб'екты, удасканальваецца падрыхтоўка трэнерскіх кадраў. Сучаснай матэрыяльна-тэхнічнай базай забяспечаны члены нацыянальных зборных. Урэшце, адпаведнае фінансаванне атрымліваюць атлеты, як у падрыхтоўчы перыяд, так і ў спаборніцкі. Аднак эфектыўнасць дзяржаўных укладанняў у галіну пакідае жадаць лепшага. Аб гэтым (і не толькі сёння) гаварыў Прэзідэнт Беларусі на вялікай нарадзе па пытаннях развіцця летніх відаў спорту. Высокі вынік - тут галоўны паказчык. Але пахваліцца такімі сёння могуць нешматлікія - весляры, батутысты, барацьбіты, тэнісісткі. Што перашкаджае паказваць вынік астатнім? У якім кірунку рухацца далей? Наколькі востра сёння стаіць пытанне трэнерскага патэнцыялу? І якія летнія віды спорту павінны стаць прыярытэтнымі? Напярэдадні ІІ Еўрапейскіх гульняў Кіраўнік дзяржавы патрэбаваў ухіліць усе нявырашаныя пытанні вакол мультыспартыўнага форуму, пачынаючы ад інфраструктуры, заканчваючы нюансамі, звязанымі з лагістыкай. У Нацыянальным алімпійскім камітэце сёння працаваў і мой калега. Аб пастаўленых мэтах і спосабах рашэння задач - рэпартаж Станіслава Ліпскага.
Пабудаваны ў далёкім 1978 годзе Мінскі палац тэніса за сваю саракагадовую гісторыю стаў адпраўным пунктам для шматлікіх знакамітых спартсменаў на шляху да трыумфу не толькі на турнірах Вялікага шлема, але і на галоўных стартах чатырохгоддзя!
Сёння Рэспубліканскі цэнтр алімпійскай падрыхтоўкі па тэнісе, размешчаны амаль на шасці гектарах у цэнтры сталіцы, уключае ў сябе 25 кортаў усіх тыпаў. Але галоўнае, чым Палац тэніса сёння можа ганарыцца, дык гэта сваімі выхадцамі, прычым не толькі спартсменамі, але і цэлай плеядай таленавітых трэнераў.
І работа беларускага трэнерскага корпуса ў гэтых умовах сёння бачная ва ўсім свеце: Арына Сабаленка, Аляксандра Сасновіч, Вера Лапко, Лідзія Марозава, Юлія Гатоўка, Ілья Івашка - імёны, якія ўсё гучней гучаць на міжнароднай арэне.
Зразумела, калі бачны вынік - адпаведнае заахвочванне і фінансаванне.
Яшчэ больш паспяховым відам спорту для беларусаў сёння з'яўляюцца скачкі на батуце. А ў суадносінах укладзеных дзяржавай сродкаў у акрабатаў - да іх медалёў,
гэты летні від спорту і ўвогуле годны асобнай прэміі за эфектыўнасць, якая ў сакавіку і выльецца ў выглядзе адкрыцця новага Палаца для скачкоў на батуце ў Віцебску, гэта пытанне нядаўна стала яшчэ больш вострым.
Вырашаюцца праблемы, калі такія з'яўляюцца і ў не менш грознай беларускай сілы - зборнай краіны па веславанні на байдарках і каноэ, дружына Уладзіміра Шантаровіча сёння забяспечаная ўсім неабходным: у тым ліку і перадавой комплекснай навуковай групай, дзякуючы сумеснай працы з якой, беларусы застаюцца ў эліце сусветнага веславання.
Сюды ж, у спіс паспяховых летніх алімпійскіх відаў спорту можна аднесці барацьбу: вольную, грэка-рымскую і жаночую, цяжкую атлетыку, на апошнім чэмпіянаце Еўропы парадавалі і лёгкаатлеты: усе мы памятаем перамогі Вольгі Мазуронак і Эльвіры Герман, аднак, у эквіваленце выдаткаў дзяржавай у спартыўную галіну - краіна мае права разлічваць на большае! Менавіта гэтаму - праблемнаму пытанню развіцця летніх відаў спорту - сёння за 185 дзён да старту ІІ Еўрапейскіх гульняў і была прысвечана вялікая нарада з удзелам Кіраўніка краіны.
Мірыцца з такім становішчам спраў Прэзідэнт не збіраецца, развіццё спорту заўсёды было і застаецца нязменным прыярытэтам дзяржаўнай палітыкі. Меркай якой, у спорце вышэйшых дасягненняў з'яўляюцца вынікі
13 медалёў беларусы заваявалі на Алімпіядзе ў Пекіне, у Лондане ў актыве нашых спартсменаў - 10 узнагарод, а ў Рыа-дэ-Жанэйра і таго менш - 9. Пры гэтым за апошнія 10 гадоў колькасць навучэнцаў у спецыялізаваных навучальна-спартыўных установах скарацілася на 6000 чалавек, а колькасць штатных трэнераў-выкладчыкаў пры гэтым павялічылася на 674 чалавекі. Гэта значыць, адбор атлетаў стаў больш якасным, больш якаснай стала іх падрыхтоўка - значна палепшылася матэрыяльна-тэхнічная база, а вынік - рэгрэсіўны.
Тым больш, уся неабходная спартыўная база ў краіне ёсць: у тых жа Стайках першакласны комплекс, у які прыязджаюць атлеты на зборы з усяго свету. Вось, да прыкладу, барэц грэка-рымскага стылю Артур Алексанян менавіта ў Мінскім раёне рыхтаваўся да Алімпіяды ў Рыа, дзе заваяваў адзіны залаты медаль на бразільскіх Гульнях для зборнай Арменіі.
І калі барацьба стабільна прыносіць узнагароды нашай краіне, то ў такіх медаляёмістых відах спорту, як лёгкая атлетыка, спартыўная гімнастыка, веласпорт, веславанне акадэмічнае, плаванне, беларусы сёння недапрацоўваюць.
Менавіта за кошт узнагарод у гэтых відах мы можам у медальных заліках Алімпіяд узляцець значна вышэй, упэўнены міністр спорту Сяргей Кавальчук, выступаючы з дакладам у Нацыянальным алімпійскім камітэце. Для большай матывацыі атлетаў у гэтых відах спорту міністр прапаноўвае перагледзець стымулюючыя выплаты за дасягненне высокіх вынікаў менавіта на Алімпійскіх гульнях і II Еўрапейскіх гульнях.
Акрамя таго, міністр спорту прапанаваў знізіць арэнду футбольных палёў для дзіцячых школ, а таксама аб'яднаць РЦАП па гульнявых вдах спорту з Палацам спорту. З канкрэтнымі прапановамі па паляпшэнні падрыхтоўкі Беларускім дзяржаўным універсітэтам трэнерскіх кадраў не выступіць не мог рэктар профільнай ВНУ Сяргей Рэпкін.
Першы віцэ-прэзідэнт НАК Андрэй Асташэвіч прапаноўвае зрабіць усе фундатарскія паступленні спорту, што завецца, агульным набыткам, пры гэтым пераразмяркоўваць гэтыя грошы з не самых паспяховых федэрацый у тыя, якія сёння паказваюць лепшыя вынікі.
Хаос - менавіта так рэзюмаваў стан спраў у футболе Юрый Вяргейчык. Ні моладзевая, ні жаночая зборная краіны сёння не паказваюць вынікаў. Нацыянальная каманда - лепшая, але і то толькі ў сваім квартэце, прычым у самым слабым у Еўропе - у дывізіёне D Лігі нацый. Тут праблема ў спартыўнай вертыкалі - у ратацыі зборных краіны павінны быць 25 спартсменаў, а не 49.
Не хапае і інфраструктуры для развіцця гульні нумар 1, у сувязі з чым Беларуская федэрацыя футбола плануе стварыць палі са штучным пакрыццём на базе школьных спартыўных пляцовак. Гэты праект спачатку прапаноўваецца запусціць у сталіцы.
Напярэдадні II Еўрапейскіх гульняў Кіраўнік дзяржавы даручыў ухіліць усе нявырашаныя пытанні вакол гэтага мультыспартыўнага форуму ад інфраструктуры да нюансаў, звязаных з лагістыкай. Для Беларусі гэта праект іміджавы. Бо па якасці арганізацыі такіх маштабных форумаў мяркуюць у цэлым аб краінах. Не менш важны і спартыўны вынік. Цэнтральныя падзеі гульняў у чэрвені разгорнуцца на стадыёне "Дынама", бо спаборніцтвы па лёгкай атлетыцы пройдуць менавіта тут. Вадзім Дзевятоўскі спадзяецца на 4 - 5 медалёў.
Гутарка ў Нацыянальным алімпійскім камітэце атрымалася ёмістай, кожны меў шанец падняць сваю праблему, чым і не прамінула скарыстацца Ірына Ляпарская. Адток трэнерскіх кадраў у мастацкай гімнастыцы адбываецца за кошт таго, што ў заканадаўстве не прадугледжана, каб навучэнцы першага курсу ўніверсітэта фізкультуры маглі працаваць трэнерамі або іх памочнікамі ў дзяржаўных установах, толькі з трэцяга. А жаданне зарабляць свае грошы ў гэтым узросце ўжо вялікае. Як следства - дзяўчаты сыходзяць выкладаць у прыватныя школы.
Спорт - ужо даўно вялікая палітыка, бо гэта той інструмент, дзякуючы якому тваё імя гучыць ва ўсім свеце, адпаведна, гавораць аб краіне, перамогі аб'ядноўваюць нацыю, а, такім чынам, робяць нас больш моцнымі. Дарэчы, за кожны значны трыумф дзяржава заплаціць па заслугах - г. з. каласальная праца ў выпадку поспеху не застанецца незаўважанай. У гульнявых відах, дарэчы, часцяком сіла, характар б'е клас.
Для таленавітых спартсменаў у абавязковым парадку ствараліся і будуць стварацца ўсе неабходныя ўмовы, асабліва для атлетаў топ-узроўню. Дзяржава гатова плаціць за вынік і трэнеру, і спартсмену - гэта галоўны лейтматыў нарады па летніх відах спорту з удзелам Прэзідэнта. Патрабаваць гэты вынік будуць не толькі з кіраўнікоў адпаведных федэрацый, але і са старшыняў наглядальных саветаў. Змена пакаленняў - не апраўданне. Беларусь не можа сабе дазволіць такую раскошу, як страціць лідзіруючыя пазіцыі ў тых відах, дзе яшчэ пару гадоў таму ў нас стабільна былі медалі. І першы іспыт тут будзе здадзены ў чэрвені падчас II Еўрапейскіх гульняў. Алімпіяда ў Токіа ж канчаткова расставіць усё на свае месцы.
