Легіянеры футбольных клубаў нашай краіны. Погляд з іншага ракурсу

7 апреля 2019

Самае цікавае пачынаецца і ў спартыўным жыцці Беларусі, у прыватнасці  футбольным. Набірае ход чэмпіянат Беларусі. Але на час наступнага сюжэта пакінем убаку медальныя задачы клубаў і ўсе перыпетыі нацыянальнага першынства.

Пакуль каманды ўваходзяць у сезон, пастараемся зірнуць на некаторых футбалістаў з іншага ракурсу. Такія розныя ў жыцці і такія падобныя ў імкненні стаць чэмпіёнамі Беларусі ўдалечыні ад сваёй радзімы. Размова пра легіянераў футбольных клубаў нашай краіны. Яны, безумоўна, робяць турнір нашмат ярчэйшым і вельмі добра пачуваюцца сярод нас.

У матэрыяле Андрэя Казлова адначасова знайшлося месца для самых галоўных сапернікаў у гісторыі беларускага футбола - гульцоў БАТЭ і мінскага "Дынама". Але і не толькі. Чаму так прыкіпеў да Жодзіна Жан Марэль з Кот-д'Івуара, што агульнага знаходзіць у беларусаў і бразільцаў заклінальнік мяча Тэа Мая з "Іслачы", а таксама падарожжа па Беларусі нарвежца і ісландца з БАТЭ і многае іншае. 

Шлях таго або іншага гульца ў відзе спорту нумар адзін - звілісты і цалкам непрадказальны. З'ехаць з роднай краіны дзеля любімай справы туды, дзе ты запатрабаваны, годна павагі. А ўжо знайсці час і даведацца пра Беларусь больш - гэта годна ўдвая.

Эміль Ёнасен, абаронца ФК БАТЭ (Барысаў): "Я магу вось гэта ўсё параўнаць з маёй роднай Нарвегіяй, з маім родным горадам. Гэта добра, што вы захоўваеце вашу нацыянальную культуру. Маладым людзям заўсёды цікава, як жылі іх продкі. Мне падабаецца стары стыль. І ў Нарвегіі мы таксама шануем сваю гісторыю. Не скажу, што ўсё падобна да таго, што захавалі мы, але дэталі можна знайсці агульныя".

Тор Вілюм Вілюмсан з Ісландыі, а Эміль Ёнасен з Нарвегіі - краіны, у якіх заўсёды любілі футбол. Ісландцы з насельніцтвам, параўнальным, напрыклад, з насельніцтвам Віцебска, ужо выступілі і на чэмпіянаце Еўропы, і на чэмпіянаце свету. 

Эміль Ёнасен, абаронца ФК БАТЭ (Барысаў): "Я шмат чуў пра БАТЭ, перад тым як апынуцца ў Беларусі. Але ведаю і пра біятлон. Уле-Эйнар Б’ёрндален, якога вельмі паважаюць у Нарвегіі, жанаты з мінчанкай Дар'яй Домрачавай. Гэта сапраўды злучае нашы краіны. А тое, што я бачыў у Беларусі, вельмі хораша".

Ды ўсё ж, што ў Беларусі, на Ваш погляд, больш папулярна - футбол або хакей?

Тор Вілюм Вілюмсан, паўабаронца ФК БАТЭ (Барысаў): "У мяне на першым месцы ўсё ж футбол. Але я чую, як у Беларусі людзі гавораць шмат і пра хакей, і пра футбол".

Жан Марэль По ў знакамітым беларускім горадзе аўтазаводцаў стаў не меншай славутасцю за той самы БелАЗ. Улюбёнец мясцовай публікі іграе важную ролю ў камандзе Вадзіма Скрыпчанкі. 

Жан Марэль По, ФК "Тарпеда-БелАЗ" (Жодзіна): "Да таго, як я прыехаў у Беларусь, я мала што ведаў. Але вось калі я тут апынуўся ўпершыню, я адкрыў для сябе шмат новага. Напрыклад, вашу кухню, культуру. Класная краіна, дакладней скажу - вельмі прыгожая. Ваша нацыянальная кухня выдатная. Калі я прыехаў, то адразу з'еў катлету. Гэта было выдатна і вельмі спадабалася".

Жан Марэль По прызнаецца, што нудзіцца па родным Кот-д'Івуары, ён жа - Бераг слановай косці, але ўтульна пачуваецца ў Жодзіне - здымае тут кватэру. 

Жан Марэль По, ФК "Тарпеда-БелАЗ" (Жодзіна): "Беларусы - вельмі пазітыўныя людзі. Некаторым цікаўна, калі бачаць мяне ўпершыню. Яны падыходзяць, кранаюць, вітаюцца, гавораць "пакуль". Мне прыемна такая ўвага. Жодзіна - гэта добры горад. Мяне тут добра прынялі, і тут вельмі спакойна. Гэта добра для канцэнтрацыі, каб гуляць у футбол, падумаць пра футбол. Добра, што Жодзіна невялікі. Паколькі ў вялікім занадта шмат шуму, шмат куды можна спяшацца і мітусіцца. А тут мы канцэнтруемся на футболе - гэта добра, гэта вельмі добра".

Дзякуючы нашай здымачнай групе футбаліст мінскага "Дынама" і зборнай Албаніі Эніс Гавазай упершыню патрапіў на вуліцу Кастрычніцкую, прыехаўшы на таксі пасля трэніроўкі. Адразу здзіўляецца яе каларыту. 

Эніс Гавазай, паўабаронца ФК "Дынама" (Мінск): "Упершыню на гэтай вуліцы ў Мінску. І бачу ўпершыню падобныя графіці - яны вельмі прыгожыя. На маёй радзіме такіх месцаў няма, але таксама ёсць прыгожыя месцы. Але дакладна не ў такім стылі - гэта сапраўды ўнікальна, як і ваша культура".

Дзяцінства ў Эніса было няпростае - балканскія канфлікты 90-х адбіліся на яго сям'і. Ён з'явіўся на свет у горадзе Прызрэн на тэрыторыі цяперашняга Косава. Але ў дзяцінстве з'ехаў у Албанію - за гэтую краіну зараз і выступае. Таму для яго, 24-гадовага хлопца, Мінск - вельмі ўтульны горад.

Эніс Гавазай, паўабаронца ФК "Дынама" (Мінск): "У вас вельмі пазітыўныя людзі, куды б я ні хадзіў. Таму мне ўтульна. Мне падабаюцца рэстараны ў Мінску, яны падобныя да таго, што ёсць у Албаніі. Кухня нацыянальная таксама падабаецца, і ў прынцыпе магу сказаць, што чымсьці падобная да маёй нацыянальнай. Я гуляў у Расіі раней, за "Енісей", але пра Беларусь не ведаў амаль нічога. Я бачыў, як "Дынама-Мінск" гуляла супраць "Зеніта", але не больш за тое. Але зараз я імкнуся максімальна вывучыць Беларусь, яе гісторыю, і мне ўсё гэта вельмі цікава".