Працягнем тэму адукацыі і закранем спартыўную сферу. На фоне Алімпіяды ў Рыа выглядае яна вельмі актуальнай. Шлях да п'едэстала цярністы і доўгі, але поспехі на дарослым узроўні - прамое следства той базы, якую спартсмену заклалі яшчэ ў дзяцінстве. Распазнаць і вырасціць талент - няпростая задача, з якой па-рознаму спраўляюцца дзіцячыя школы ў Беларусі. Якія, несумнеўна, маюць патрэбу ва ўвазе і падтрымцы дзяржавы.
Адна з такіх традыцый - "Алімпійскі выбар" - сумесны маштабны праект Прэзідэнцкага спартыўнага клуба, Нацыянальнага алімпійскага камітэта і Міністэрства спорту Беларусі. Яго галоўная мэта - як раз падтрымка дзіцяча-юнацкага спорту ў нашай краіне. Яшчэ 6 гадоў таму на чэмпіянаце свету па хакеі ў Германіі аўтар пераможнай беларускай шайбы або варатар, які абараніў сустрэчу на нуль, вызначаў спартыўную школу, куды Прэзідэнцкі спартыўны клуб пералічваў пэўную суму грошай. Праз два гады ідэя атрымала працяг ужо падчас Алімпіяды ў Лондане. Потым Сочы, і вось зараз Рыа-дэ-Жанэйра.
Інвестыцыі ў будучыню спорту - справа, у якой нельга прайграць. Упэўненая наш карэспандэнт Алена Гарэльчык. Аб школах, у якіх пачыналі нашы алімпійскія прызёры, яе рэпартаж.
На сустрэчу са сваім героем гэтыя хлопцы прыехалі цэлым аўтобусам. Дабіраліся каля чатырох гадзін. У прадчуванні таго, як убачаць чалавека, за якога хваляваліся не адну бяссонную ноч.
Школа, дзе калісьці пачынаў трэніравацца Іван Ціхан, сёння выглядае некалькі інакш. Новы сучасны стадыён, зімовы манеж - пляцоўкі адкрытыя для ўсіх ахвочых і працуюць абсалютна бясплатна. На такіх жа ўмовах прымаюць і ў лёгкаатлетычную секцыю. У Слоніме пайшлі далей - ужо некалькі гадоў СДЮШАР удзельнічае ў міжнародным праекце ІААФ "Дзіцячая лёгкая атлетыка". 6-7-гадовыя дзеці не проста скачуць або бегаюць, яны гуляюць у камандзе і ў такой гульні, дзе таксама прысутнічае спаборніцкі элемент, няма тых, хто прайграў.
Прыцягнуць як мага больш дзяцей у той або іншы від спорту - задача трэнераў. Але прагрэсу і прасоўвання не будзе без добрай трэніровачнай базы, прыдатных трэнажораў, сучаснага абсталявання і, тым больш, без спаборніцкай практыкі, а гэта значыць - выездаў на спаборніцтвы не толькі ў Беларусі, але і за мяжу. Інвестыцыі ў будучыню спорту - гэта тое, над чым працуе і Прэзідэнцкі спартыўны клуб.
Алімпійскі выбар - праект, які дапамагае. Ён існуе ўсяго чатыры гады - гэта тры Алімпіяды - Лондан, Сочы і Рыа - і 28 спартыўных навучальных устаноў. Іх вызначалі чэмпіёны і прызёры Алімпійскіх гульняў. Як дадатковая матывацыя - сума бязвыплатнай дапамогі ад Прэзідэнцкага спартыўнага клуба залежыць ад выніку спартсмена.
Выбар алімпійскага чэмпіёна - навучальная ўстанова атрымлівае 15 тысяч дэнамінаваных рублёў. Срэбра каштуе 10 тысяч, бронза - 7,5 тысячы.
Па выніках трох Алімпіяд Прэзідэнцкі спартыўны клуб пералічыў у спартыўныя ўстановы амаль 2 з паловай мільярды рублёў. Праект набірае ход, справа за спартсменамі.
Жаночая байдарка-чацвёрка - каманда пастаянная. У Лондане дзяўчаты ўзялі бронзу, у Рыа практычна тым жа складам паўтарылі свой вынік. Як і 4 гады таму, дзяўчаты вырашылі падтрымаць родную альма-матар і зрабілі алімпійскі выбар на карысць Мазырскай ДЮСШ прафсаюзаў па веславанні на байдарках і каноэ.
Тут яны пачыналі і тут жа працягваюць трэніравацца. На вачах тых, хто марыць аднойчы таксама ўзысці на алімпійскі п'едэстал.
Сёння ў гэтай школе каля 500 дзяцей. Яны прыязджаюць не толькі з Мазыра, але і з іншых раёнаў. Таму што ведаюць: мазырская школа - адна з наймацнейшых не толькі ў Беларусі, але і ў свеце. Ды і ўбачыць на свае вочы, як трэніруецца нацыянальная зборная - асаблівая матывацыя для юных спартсменаў.
Выбар на карысць тых месцаў, дзе пачыналі. Такога прынцыпу прытрымліваюцца практычна ўсе алімпійцы. Бо менавіта ў басейне "Старт" Аляксандра Герасіменя ўпершыню навучылася проста трымацца на вадзе, а ў Палацы тэніса, дзе грунтуецца РЦАП, першыя ўдары па мячы рабіла Вікторыя Азаранка. Не выключэнне і першы алімпійскі чэмпіён Беларусі ў скачках на батуце Уладзіслаў Ганчароў.
СДЮШАР №1. Менавіта сюды, у аддзяленне па скачках на батуце, і прыйшоў Ганчароў пасля таго, як не падышоў у секцыі спартыўнай гімнастыкі. Сёння яго сустракаюць тыя, у каго ўсе шанцы пайсці па слядах алімпійскага чэмпіёна. Бо віцебская батутная школа - адна з наймацнейшых у свеце. За чатыры дзясяткі гадоў тут падрыхтавалі вялізную колькасць майстроў спорту міжнароднага класа. У скарбонцы віцебскіх спартсменаў - больш за 200 медалёў рознай вартасці.
Традыцыі пры адпаведнай падтрымцы - гэта гарантыя выніку. Жывы прыклад перад вачамі - як змагацца і перамагаць - дадатковая матывацыя. Усё разам - інвестыцыі ў будучыню спорту.
