Дысцыпліна маладая, відовішчная і дастаткова перспектыўная. Чым пакарылі ўсіх гэтыя спаборніцтвы, і хто з беларусаў узышоў на п'едэстал - сюжэт Алены Гарэльчык.
На схіле дзве кітаянкі Ксю Ментаа і Кон Фанью. Першая - лідар агульнага заліку ў лыжнай акрабатыцы і сярэбраны прызёр суботняга этапа Кубка свету. Другая - бронзавы прызёр Алімпіяды ў Пхёнчхане. Няцяжкі скачок - яго галоўная складанасць - сінхроннасць. Адчуваць адна адну ў паветры, практычна нягледзячы ў бок. Эмоцыі пасля прызямлення гавораць самі за сябе.
Беларусы выйгралі бронзу ў сінхронных скачках
Рызыкнулі і скокнулі ў тандэме амаль два дзясяткі пар, у тым ліку і інтэрнацыянальныя дуэты. Нашым дзяўчынкам крыху не пашанцавала. Затое ў мужчынскім фінале апынулася адразу дзве беларускія пары з чатырох. Парывы ветру зрывалі шапкі, але гарачая кроў і халодны розум робяць цуды.Раўбічы - адзіны схіл у свеце, дзе ўсталяваны стацыянарны трамплін для сінхронных скачкоў. Дысцыпліна неафіцыйная, але Беларуская федэрацыя робіць усё магчымае, каб папулярызаваць яе сярод іншых краін.
Ужо гэтай вясной на кангрэсе Міжнароднай федэрацыі лыжнага спорту ў Тайландзе беларускі бок будзе хадайнічаць аб уключэнні сінхронных скачкоў у праграму міжнародных спаборніцтваў.
Сінхроннасць вось гэтага элемента, а дакладней прызямлення, суддзі, вядома, не залічылі. Самі фрыстайлісты не занадта знерваваліся. Затое дадалі эмоцый балельшчыкам. Бо гэта спаборніцтва, хутчэй, з прыстаўкай шоу, ключавое слова - пакуль.
