Да завяршэння Гульняў у Рыа застаюцца лічаныя дні. Цырымонія закрыцця Алімпіяды адбудзецца ў гэту нядзелю. Белтэлерадыёкампанія вядзе кругласутачную трансляцыю спартыўных спаборніцтваў. У Рыа працягваюць сваю працу і карэспандэнты Агенцтва тэленавін. Унікальныя кадры і эксклюзіўныя інтэрв'ю глядзіце ў "Дзённіках Алімпіяды" адразу пасля "Панарамы". Прама зараз галоўныя каляспартыўныя навіны з Бразіліі. Аб закуліссі Алімпіяды - Вольга Макей з Рыа.
У іх праца як у мантажнікаў-вышыннікаў. Задача гэтых тэлеаператараў зрабіць так, каб кожны глядач змог разглядзець Алімпійскі парк з вышыні птушынага палёту, ды яшчэ і ў руху. Камера перамяшчаецца па небе на спецыяльным тросе, а лепшы выгляд выбіраюць з дапамогай джойсцікаў.
Даніэль Готч, тэхнічны спецыяліст па абслугоўванні камеры на тросе: "Дыстанцыя камеры вельмі доўгая - 2 кіламетры 100 метраў. Для гэтага ў нас ёсць вялізная вежа - каля 90 метраў. Таму нашы супрацоўнікі не баяцца вышыні".
А вось тым, хто ўнізе, усё ж лепш быць асцярожнымі. Напярэдадні ў такой камеры абарваўся трос, і цяжкае абсталяванне ўпала ў натоўп балельшчыкаў. Дзве жанчыны атрымалі лёгкія траўмы і не самыя лепшыя ўспаміны аб прагулцы ў Алімпійскім парку.
Такія кадры са спаборніцтваў па скачках у ваду бачылі мільёны, але наўрад ці хтосьці думаў, як камера нырае на глыбіню разам са спартсменамі. Ды яшчэ і з такой вышыні.
Кен Іст, супрацоўнік тэхнічнага аддзела вяшчання: "У нас камера ўсталявана ў спецыяльнай трубе. Каб сачыць за спартсменамі, мы паднімаем яе на самы верх 10-метровай платформы, а затым, калі яны скачуць уніз, мы адпускаем камеру, яна падае ў ваду разам з імі".
Устаноўка складаецца з мноства складаных дэталяў: прывады, тормазы. Акрамя таго, у розных частках планеты яе прыходзіцца перанастройваць з-за рознасці сілы зямнога прыцягнення. Але самае складанае ў гэтай працы - вызначыць момант пачатку здымкі, каб не спазніцца адпусціць трос.
Але Алімпійскія гульні - гэта не толькі відовішча, але яшчэ і хлеб. Вось так выглядае тыповая сталовая на алімпійскіх аб'ектах. Праца тут кіпіць практычна кругласутачна, бо ўсе гэтыя людзі, па тым боку прылаўка, кормяць тысячы чалавек. За такі абед 10 долараў.
Самая вялікая і важная сталовая - у алімпійскай вёсцы. За харчаванне спартсмены, вядома, не плацяць. Але ад гэтых повараў, а на кухні працуюць 20 шэфаў, залежаць, у тым ліку, і выступленні атлетаў.
Памеры сталовай - тры футбольныя палі, а рыхтуюць штодня 60 тысяч страў. Аб густах, тут вядома спрачаюцца, бо ў вёсцы разам з атлетамі і афіцыйнымі асобамі - больш за 18 тысяч чалавек. Але каманда повараў імкнецца дагадзіць кожнаму.
Флавія Альбукерк, менеджар рэстарана алімпійскай вёскі: "Наогул тут мы прымаем усіх спартсменаў усіх відаў спорту. Яны так або інакш прыходзяць сюды паесці. Таму мы робім вялізную працу. Калі завершацца Алімпійскія і Паралімпійскія гульні, я буду адчуваць сябе чэмпіёнам".
Часам у сталовай можна заспець нават мэра алімпійскай вёскі. Гэта Жанет Аркейн. Такая высокая пасада ў яе зараз, у мінулым - званне чэмпіёнкі свету і прызёра Алімпійскіх гульняў у складзе зборнай Бразіліі па баскетболе. Зараз яе задача - зрабіць знаходжанне атлетаў у Рыа камфортным.
Жанет Аркейн, мэр алімпійскай вёскі: "Мне вельмі цікава апынуцца тут, як бы па тым боку алімпійскай вёскі. Я вельмі ганаруся тым, што з'яўляюся прадстаўніком усіх спартсменаў, якія жывуць у тут".
Для спартсменаў пастараліся стварыць усе ўмовы. У алімпійскай вёсцы можна зрабіць нават прычоску або манікюр. Вось гімнасткі выстраіліся ў чаргу да майстра.
А вось удзельніца зборнай Канады па плаванні Наомі Томас зрабіла манікюр у стылістыцы нацыянальнага флага.
Працуе такі салон з 9 раніцы і да 9 вечара. Для атлетаў усё гэта абсалютна бясплатна. Таму і чэргі вялікія, і распісаны загадзя. У дзень майстэрня прыгажосці прымае больш за сотню спартсменаў і трэнераў.
