Сусветныя СМІ і спартыўная грамадскасць планеты не перастае абмяркоўваць і захапляцца вынікамі бітвы ў Мінску. Беларускія тэнісісткі ўзарвалі Інтэрнэт і сацсеткі годнай гульнёй і баявым характарам у супрацьстаянні тытулаваным амерыканкам на Кубку Федэрацыі. Эмацыянальны здымак нашай Арыны Сабаленкі стаў фатаграфіяй дня на афіцыйным сайце FED CUP. У топе спартыўных інфармстужак і Аляксандра Сасновіч. Яна вырвала перамогу, перавярнуўшы матч супраць дзеючай чэмпіёнкі US OPEN Слоан Сцівенс. А праз 2 гадзіны (ужо ў пары з Арынай) дзяўчаты ледзь не прынеслі выніковую вікторыю нашай краіне. Ледзь. Саступілі зараз ужо 18-кратным трыумфатарам турніру. У выніку больш як са 100 краін беларускі сталі другімі ў свеце.
Літаральна некалькі гадзін таму Аляксандра Сасновіч у сваім "Інстаграме" апублікавала фота з падзякай балельшчыкам. "Мы другія, але гэта не значыць, што пераможаныя. Мы зрабілі ўсё, што маглі, і, напэўна, больш. І, на шчасце, у нас усё гэтак жа застаецца мэта - перамога ў FED CUP… Дзякуй вялізны ўсім балельшчыкам Беларусі, хто прыйшоў на стадыён або глядзеў матч па тэлевізары. Вы натхняеце і вядзеце нас наперад! Вы - лепшыя!"
Пра шлях беларусак у фінал, эмоцыі, што панавалі два дні на цэнтральным корце і непасрэдна падчас тытульнай сустрэчы, дзе глабальна тых, хто прайграў, апрыёры быць не можа. Рэпартаж Вольгі Макей.
9 тысяч гледачоў на да адказу забітай "Чыжоўка-Арэне" і мільёны ля тэлеэкранаў. Усе мінулыя выхадныя ўвагу балельшчыкаў па ўсім свеце беларускія тэнісісткі прыкавалі менавіта да Мінска. Прамыя эфіры са сталіцы Беларусі глядзелі ў 157 краінах. І, здаецца, нават тыя, хто раней не цікавіўся тэнісам, за гэтыя два дні відавочна памянялі сваё ўяўленне аб гэтым відзе спорту.
Так, галоўны трафей сусветнага жаночага тэніса не ў руках нашай каманды, саступілі. Але сказаць, што прайгралі, не павернецца язык нават у канапавых крытыкаў. Бо беларускі - другія ў свеце. Ды і амерыканкі ўжо дакладна не змогуць пахваліцца, што Кубак Федэрацыі дастаўся ім лёгка.
А падставы для гонару сапраўды ёсць. Да п'едэстала Кубка Федэрацыі беларуская каманда ішла літаральна напралом, перамагаючы на кожным этапе. Толькі ўдумайцеся: за тры гады ні аднаго паражэння, а дзевяць перамог. І ўсе сапернікі - вышэйшыя па рэйтынгу.
Гэты шлях пачаўся ў 2015. За права прабіцца ў другую па статусе групу беларускі абышлі Японію. З цяперашняга складу ў той камандзе былі Вера Лапко і Аляксандра Сасновіч. Ваявалі за зборную тады Вікторыя Азаранка і Вольга Гаварцова.
У 2016 да нацыянальнай каманды сталі падключаць Арыну Сабаленку. У першым раўндзе сябе бліскуча паказала Сасновіч, якая ў адсутнасці Азаранкі выйшла на вядучыя ролі, і Канаду мы абгулялі. На шляху - плэй-оф за выхад у эліту і зборная Расіі. Удалося перамагчы і гэтага тытулаванага саперніка.
Вядома, у фінале змагацца на той момант з 17-кратнымі ўладальнікамі Кубка Федэрацыі - камандай ЗША - было нялёгка. Але першы дзень, упэўненая гульня і лік 1-1, здаецца, адбілі ў амерыканак веру ў сваю ўласную чарговую перамогу. Бо тэніс - гэта не толькі тактыка, сіла і вопыт, а яшчэ і вялікая псіхалогія.
Слоан Сцівенс, 13-я ракетка свету, ЗША: "Мне супрацьстаяла выдатная тэнісістка, у яе за спінай была падтрымка тысяч гледачоў. Гэта была вельмі складаная гульня для мяне. Вядома, я не ўсё зрабіла, але ў любым выпадку я гуляла з усіх сіл".
Згадзіцеся, нават нам, гледачам, куды цяжэй было б глядзець нядзельныя паядынкі, калі б першы дзень завяршыўся правалам. Так, эксперты меркавалі - беларуская каманда, лідары якой уваходзяць у топ-100 для ЗША, дзе вядучыя гульцы ў топ-20, стане лёгкай здабычай. Але не. Сасновіч і Сабаленка даказалі 10-й і 13-й ракеткам свету, што гатовыя змагацца за званне лепшай тэніснай каманды на планеце.
Да фінальнай, парнай, сустрэчы каманды гулялі на роўных. І гэта пры тым, што ў складзе беларускай адсутнічае першы нумар - Вікторыя Азаранка. Судовыя цяжбы з былым бойфрэндам не дазволілі ёй прыехаць у Мінск. Але нават за акіянам, нягледзячы на розніцу ў часе, Вікторыя назірала за гульнёй анлайн і падтрымлівала каманду ў сацсетках.
На корт вырашальнага паядынку выйшлі Сабаленка і Сасновіч. Апошняя - праз паўгадзіны пасля перамогі над Сцівенс. Але аб стомленасці ў той момант не думаў ніхто: ні тэнісісткі, ні балельшчыкі, якія да таго моманту правялі на “Арэне” ўжо 4 гадзіны.
Гледачам уседзець было ўжо проста немагчыма. Раз-пораз балельшчыкі ўскоквалі, каб падтрымаць каманду. Не змог заставацца на трыбуне і алімпійскі чэмпіён Максім Мірны. У самыя напружаныя моманты вырашыў быць разам з камандай.
Як пазней прызнаецца Аляксандра Сасновіч, ад шуму ледзь не разрываліся перапонкі - так беларусы падтрымлівалі сваю каманду. Здавалася б, вечар нядзелі, заўтра на працу, але пакінуць "Арэну" не мог ніхто. Нягледзячы на шчыльны графік, усе выхадныя на трыбунах правёў і Аляксандр Лукашэнка. Без перабольшання за тэнісістак хварэла ўся Беларусь.
Эмоцыі перапаўнялі не толькі "Чыжоўка-Арэну", але і сацсеткі. У Інтэрнэце з хештэгам #FEDCUP тысячы здымкаў, большасць з якіх у нашых колерах. І нават нягледзячы на зыход фіналу - 3:2 не на нашу карысць - балельшчыкі прызнаюцца, каманда падарыла беларусам сапраўднае свята тэніса.
Так, абгуляць самую тытулаваную каманду планеты - зборную ЗША - было б не проста. Але ніхто не паспрачаецца, наша жаночая зборная паказала годную гульню, за якой каласальная праца, воля да перамогі і агульны дух, які згуртаваў усю краіну.
Аляксандра Сасновіч, 90-я ракетка свету (Беларусь): "Мы задаволеныя тым, што да канца заставаліся камандай і змагаліся. Я каля года не гуляла пару, а гэта іншая гульня. Мы выклаліся перад краінай і зрабілі больш, чым маглі".
У тым, што беларуская каманда сапраўды годна паказала сябе на ўсім шляху да фіналу, сёння не сумняваюцца ні балельшчыкі, ні эксперты, ні знакамітыя тэнісісты і спартыўныя функцыянеры, а іх у Мінск прыехала нямала. Ад прэзідэнта Міжнароднай тэніснай федэрацыі Дэвіда Хагерці (а гэта галоўны чалавек у гэтым відзе спорту на планеце) да кіраўнікоў нацыянальных тэнісных структур. Ім упэўненае ад беларускага лідара: наш тэніс хутка гучна заявіць пра сябе.
Беларускія тэнісісткі ідуць да вяршынь рэйтынгу сямімільнымі крокамі. У гэта цяжка паверыць, але яшчэ паўтара года таму Арына Сабаленка была 258-й. Сёння яна ўжо 79-я і першая ракетка Беларусі. У топ-100 замацавалася і Аляксандра Сасновіч. Па сутнасці, зараз беларускі жаночы тэніс перажывае другое нараджэнне, а ў сусветнай эліце ўжо заваяваў сабе месца пад сонцам.
Сёння ўвесь дзень спартыўныя таблоіды бурляць абмеркаваннямі мінскага фіналу. Ён сапраўды прыкаваў увагу мільёнаў чалавек ва ўсім свеце. Дарэчы, менавіта тэніс - другі пасля футбола від спорту па глядацкай і спонсарскай цікавасці. Толькі ўявіце: 101 мільён жыхароў планеты гуляюць у тэніс, у гэтым відзе спорту і 211 нацыянальных федэрацый. Гэтымі днямі сусветныя СМІ публікуюць рэпартажы з тэніснай бітвы ў Мінску. А на афіцыйным сайце Кубка Федэрацыі эмацыянальны здымак нашай Арыны Сабаленкі стаў фатаграфіяй дня. Актыўна дзяліліся эмоцыямі і самі тэнісісткі. У іх інстаграм-акаўнтах дзясяткі фота і відэа з турніру. Яны, безумоўна, застануцца на памяць. Але куды важней запомніць той самы спартыўны дух барацьбы.
Сёння відавочна, выхад у фінал Кубка Федэрацыі - гэта не разавы поспех і не выпадковасць. Хтосьці скажа, вопыт перамог маладосць. Але гэта значыць, што галоўныя перамогі нашых тэнісістак яшчэ наперадзе. Дарэчы, чарговы паход па Кубак стартуе ў лютым 2018 таксама ў Мінску - на "Чыжоўка-Арэне" прымаем Германію.
У любым выпадку, гэты фінал паказаў, што ў Беларусі каманда байцоў з характарам. І ўсё ж мы не прайгралі, а мы другія ў свеце. І гэта годны вынік!
