У Палацы Незалежнасці сёння ўшаноўвалі самых дастойных людзей Беларусі

5 мая 2016

Кіраўнік дзяржавы ўручыў дзяржузнагароды пакаленню пераможцаў. Асаблівую ўрачыстасць і глыбокі сэнс цырымоніі дадало і тое, што яна прайшла ў перадпачатку сакральнай падзеі для ўсіх беларусаў - Дня Вялікай Перамогі. Самаадданая праца і ўклад гэтых людзей у развіццё краіны былі б немагчымыя без гістарычных дасягненняў нашых продкаў. Менавіта таму сваю прамову Кіраўнік дзяржавы адрасаваў у першую чаргу тым, у чыіх руках была і ёсць бяспека нашай Радзімы. Лепшыя прадстаўнікі сілавых структур былі ўдастоеныя ордэнаў "За службу радзіме" і медалёў "За адзнаку ў воінскай службе". Сярод узнагароджаных у Палацы Незалежнасці - і іншыя героі нашага часу - педагогі, дзеячы культуры, урачы, аграрыі і іншыя. У ганаровым спісе больш як 40 чалавек. Усе тыя, хто па праве з'яўляецца нацыянальным багаццем. Беларусы, якія абараняюць сваю зямлю і праслаўляюць сваёй працай. Аб заслужаных людзях - Ілона Красуцкая.

Голас, які заваяваў усе кантыненты. У яе рэпертуары - вядучыя партыі сусветнай опернай класікі. Яраслаўна ў "Князі Ігары", Тоска, Аіда... У склад опернай трупы Шарубіну залічылі ў пачатку двухтысячных. Шлях сюды лёгкім не назавеш. Праслухоўванні заканчваліся не зусім удала. І вось белая паласа. За першы сезон у Вялікім Шарубіна выканала адразу 5 вядучых партый. Спачатку медаль Францыска Скарыны, праз 8 гадоў - Дзяржпрэмія, а зараз званне народнай.

Ёй апладыравалі шматтысячныя залы, а вось апладысменты ў Палацы Незалежнасці гучалі ўпершыню. Тут адбылася адна з самых прыгожых і кранальных цырымоній - уручэнне дзяржаўных узнагарод. Перад урачыстасцю хваляваліся нават такія стрыманыя і строгія - людзі ў пагонах. Увесь час удакладнялі чарговасць рассаджвання і выхаду па ўзнагароду. Замяшанне ад старонніх шматлікія спрабавалі схаваць за палотнамі вернісажа. Ад інтэрв'ю да пачатку мерапрыемства адмовілася намеснік міністра замежных спраў, якая прывыкла да аб'ектываў тэлекамер. У антуражах Палаца Незалежнасці Алена Купчына шукала натхненне для слова ў адказ.

Як правіла, у Палац Незалежнасці госці прыбываюць за гадзіну да цырымоніі. Гэты час адведзены не толькі для рашэння арганізацыйных момантаў, але і міні-экскурсіі па статусным будынку. І часцяком журналістам прыходзіцца прымяраць ролю экскурсаводаў прама падчас інтэрв'ю. Сярод, здавалася б, простых пытанняў, якія датычацца шклення, мэблі, сустракаюцца і нечаканыя. Напрыклад, пытаюць аб любімых інтэр'ерах, залах Кіраўніка дзяржавы.

Тут ні разу не праводзілі тэрміновых нарад, ды і зусім не вялі шматгадзінных гутарак аб эканоміцы. Зала дзяржузнагарод прызначаная толькі для аднайменнай цырымоніі. Больш як 40 запрошаных гасцей - людзі самых розных прафесій і інтарэсаў. Тыя, хто доўга і ўпарта працаваў над чымсьці і ў выніку дабіўся прыкметных вынікаў. Але ў некаторых шлях да ўзнагароды - гэта не доўгія гады, а лічаныя хвіліны. Размова аб тых, хто, рызыкуючы ўласным жыццём, ратуе жыцці іншых.

Урачы, вайскоўцы, будаўнікі, педагогі, навукоўцы, артысты. Звяртаючыся да іх, Аляксандр Лукашэнка падкрэсліў, што ўсе асабістыя дасягненні і поспехі дзяржавы былі б немагчымыя без лёсавызначальнай падзеі - Вялікай Перамогі.

Моцныя поціскі рукі мужчынам, а дамам - кампліменты і кветкі. Ведаючы наколькі каштоўныя гэтыя секунды ўвагі, кожнага на чырвонай дарожцы Кіраўнік дзяржавы імкнуўся затрымаць хоць ненадоўга. Упаўголаса некалькі персанальных слоў падзякі за прафесіяналізм і самааддачу.

23 люстры і больш як паўтары сотні бра, але Палац Незалежнасці зіхацеў яшчэ ярчэй… ад прысутнасці тых, хто з'яўляецца гонарам краіны. З прамовамі ў адказ выступалі прафесіяналы гутарковага жанру - людзі свету мастацтва і педагогі. Дзякавалі за гэткую высокую ацэнку. У сваю чаргу Аляксандр Лукашэнка адзначыў, што і для яго гэтая падзея мае не менш важнае значэнне.

Цырымонія доўжылася амаль гадзіну. Эмоцыі, узаемныя віншаванні і звон куфляў. Сярод узнагароджаных - нямала людзей з экрана, але былі і тыя, хто не так часта з'яўляецца ў кадры - прадстаўнікі працоўных прафесій. Невыпадкова ўсіх іх Кіраўнік дзяржавы ўзнагародзіў у перадпачатку знакавай даты - Вялікай Перамогі. Бо менавіта дзякуючы мірнай гісторыі асабістыя дасягненні (будзь тое ў полі або аперацыйнай) дазваляюць здабыць статус героя свайго часу.