Штораз, прыязджаючы на сваю радзіму, Аляксандр Лукашэнка абавязкова карыстаецца магчымасцю пагаварыць і са сваімі землякамі. Гэтым разам зносіны праходзілі на беразе Дняпра, зусім недалёка ад так званага моста рэгіёнаў, які звязвае Віцебскую і Магілёўскую вобласці. Дзесяць гадоў назад у яго ўрачыстым адкрыцці прыняў удзел Прэзідэнт, а сёння адказваў на пытанні, якія, можна сказаць, аб'ядноўваюць усіх беларусаў. Якой атрымалася гэтая гутарка, даведаемся з сюжэту Аляксея Марцінёнка.
Гэта ўжо стала добрай традыцыяй паездка Кіраўніка дзяржавы ў рэгіёны. Шчырая размова з мясцовымі жыхарамі. Для журналістаў, гэта, мабыць, адна з самых цікавых форм працы. Бо пытанні, якія тут задаюць, звычайна адрозніваюцца ад тых, што гучаць на афіцыйных прэс-канферэнцыях. Некалькі гадоў назад Прэзідэнт даў ім дакладную характарыстыку: гэта пытанні ад жыцця.
Месца, дзе гэтым разам праходзілі зносіны, - адно з самых упадабаных у тутэйшых жыхароў. Пятроў Вал - земляны насып са старажытным гарадзішчам на беразе Дняпра. Вядома, што ў поры Паўночнай вайны тут спыняўся Пётр Першы. Гістарычныя ноткі ў гэтых баках прасочваюцца ва ўсім, і гэта нядзіўна. Першыя згадванні Копысі ў летапісах датуюцца 1059 годам, гэта значыць гэты гарадскі пасёлак на 8 гадоў старэйшы за Мінск. З гэтакай разважлівасцю падышлі да сваіх пытанняў і тыя, хто сабраліся пагаварыць з Прэзідэнтам. Але пачатак гутаркі атрымаўся даволі нязмушаным.
Каля 400 чалавек з Копысі і найбліжэйшых вёсак, сярод іх - шмат маладых людзей, кожнаму ёсць што спытаць. Працягваючы тэму развіцця малых гарадоў, Прэзідэнт асоба падкрэсліў, як важна і чым можна зацікавіць моладзь менавіта тут, на месцах.
Сапраўды сур'ёзная, і нават, можна сказаць, манументальная тэма эканомікі, але ў кантэксце, які хвалюе кожнага: цэны на лекі і ў прынцыпе даступнасць медыцынскіх прэпаратаў.
Яшчэ некалькі гадоў назад на нашым унутраным рынку было ўсяго 18 % айчынных прэпаратаў. Зараз - больш як палова. Здароўе неацэннае, таму і магчымасць яго захаваць павінна быць у кожнага.
У пачатку гэтага тыдня краіна адзначала сваё галоўнае свята - Дзень Незалежнасці. Парад ваеннай тэхнікі і эканамічных дасягненняў - сотні тысяч чалавек сваімі вачамі ўбачылі тое, чым мае права ганарыцца ўся Беларусь. На ганаровых месцах, і як яны самі гавораць, заўсёды ў страі - і нашы ветэраны. Тыя, хто асабіста атрымаў сваю і нашу галоўную Перамогу. Гэтае свята заўсёды выклікае шмат эмоцый і ніколі не пакіне абыякавым. Цяжкія танкі, чаканы крок разлікаў, пралёты авіяцыі і выступленне роты ганаровай варты - сапраўды захапляльнае відовішча.
Спыталі Прэзідэнта і аб надзённым. Метэазводкі гэтым летам не заўсёды радуюць, а капрызы прыроды з нядаўніх пор прымаюць усё больш экзатычную форму.
Усяго месяц назад на Маскву абрынуўся сапраўдны ўраган. Непагадзь нанесла сур'ёзны ўрон гораду. Гэтыя кадры ўжо абляцелі ўвесь свет.
Таксама зусім нядаўна ў Латвіі было зафіксавана самае сапраўднае тарнада.
А ў Літве моцныя ліўні сур'ёзна нашкодзілі не толькі сельскай гаспадарцы, але і аўтамабілістам. У некаторых месцах, як прынята гаварыць, дарогі проста змыла. На шчасце, такія анамаліі пакуль абыходзяць Беларусь бокам. Тым не менш, цяперашняе лета наўрад ці можна назваць самым удалым, у прыватнасці, для аграрыяў. Разлік на добры ўраджай, вядома, трымаем у розуме, як і магчымыя складанасці з уборачнай. Гэта найважнейшае пытанне для тых, хто ў глыбінцы працуе на зямлі. Бо, як вядома, летні дзень год корміць.
Такія шчырыя зносіны працягваліся каля гадзіны, а пасля гасцінныя мясцовыя жыхары яшчэ доўга не адпускалі свайго земляка. Дзякавалі, ціснулі руку, жадалі… Як гэта заўсёды і бывае, калі прыязджаюць не проста ў госці, а на родную зямлю.
На агульнай атмасферы зносін, вядома, адбілася і чаканне вялікага свята. Пачатак ліпеня традыцыйна асаблівы час для гэтых месцаў. Ужо заўтра літаральна за кіламетр ад Пятрова Вала, у Александрыі, адбудзецца традыцыйнае свята.
Гэты мост праз Днепр урачыста адкрылі роўна дзесяць гадоў назад. І зараз увесь шлях з пасёлка Копысь у Александрыю зойме крыху больш за дзесяць хвілін. Гэтай выдатнай магчымасцю трапіць на галоўнае Купалле краіны, вядома, скарыстаецца і большасць мясцовых жыхароў.
