Мінск і Дамаск гатовыя пашыраць супрацоўніцтва

5 апреля 2018

Сумленнасць і прыстойнасць - тыя якасці, якія выступаюць закладам паспяховага ўзаемадзеяння і на міжнароднай арэне. Мінск і Дамаск гатовыя пашыраць супрацоўніцтва. Гэта стала вядома па выніках сустрэчы Аляксандра Лукашэнкі з міністрам па справах палаца Прэзідэнта Сірыйскай Рэспублікі. Мансур Азам распавёў аб цяперашняй няпростай сітуацыі ў Сірыі і перадаў беларускаму лідару пасланне ад Башара Асада. У ім - падзяка за канструктыўную пазіцыю Беларусі. Наша краіна працягнула руку дапамогі блізкаўсходняй дзяржаве ў гэты складаны час - адправіла некалькі партый гуманітарных грузаў, а сірыйскія дзеці прыязджаюць да нас на адпачынак і аздараўленне. У Сірыі разлічваюць, што Беларусь прыме ўдзел і ў аднаўленні эканомікі гэтай дзяржавы. Ужо прапрацоўваецца магчымасць адкрыцця зборачных вытворчасцяў. З падрабязнасцямі - Наталля Брэвус.

Мансур Азам у Мінску не ўпершыню. У 2010 годзе ён суправаджаў кіраўніка дзяржавы - Башара Асада, які быў у нас з візітам. Сёння пасланец афіцыйнага Дамаска тут на пасадзе міністра па справах палаца Прэзідэнта Сірыі. Госць мае прыкладна такія ж паўнамоцтвы, як кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта ў Беларусі. Унутрысірыйскі крызіс не спрыяў кантактам, усё адышло на другі план. Але, пачынаючы з 2017-га, урадавы корпус гэтай краіны пацягнуўся ў Мінск, ды і наогул, за апошнія тры гады беларуска-сірыйскі дыялог прыкметна ажывіўся.

Мансур Азам, міністр па справах палаца Прэзідэнта Сірыі: "Для мяне вялікі гонар сустрэцца з Вамі. І гэта сведчанне тых цёплых адносін, якія злучаюць прэзідэнтаў дзвюх краін. Я б жадаў перадаць вам ліст ад Башара Асада".

Сірыйскі міністр перадае пасланне ад Башара Асада. У ім - падзяка за канструктыўную пазіцыю Беларусі. Аб тым, як сёння ідуць справы вакол Дамаска, і якія крокі прадпрымаюцца для мірнага развіцця, распавядае госць Аляксандру Лукашэнку.

Сітуацыя ў Сірыі няпростая. Лакальны канфлікт выліўся ў крывавую і зацяжную вайну, якая доўжыцца ўжо амаль 7 гадоў. Урадавыя войскі паступова выціскаюць экстрэмістаў, але аб канчатковай перамозе гаварыць рана. Хапае і невялікіх груповак, якія рабуюць мірных жыхароў і ваююць паміж сабою. А сталіца краіны да нядаўняга часу падвяргалася рэгулярным мінамётным абстрэлам з раёна Усходняя Гута. Сітуацыя ў гэтым апазіцыйным анклаве абвастрылася ў лютым. Баі вяліся ў шчыльнай гарадской забудове, якую экстрэмісты ператварылі ў магутныя ўмацаваныя раёны з вулічнымі барыкадамі, супрацьтанкавымі равамі, абароненымі агнявымі пунктамі. Людзей радыкалы нярэдка выкарыстоўвалі ў якасці жывога шчыта.

Нават на піку ваенных дзеянняў беларускае пасольства не спыняла сваю працу ў Дамаску. Размаўляць сёння проста. Яшчэ і таму, што дзверы беларускага дома адчыненыя не толькі для афіцыйных асоб. Але і для дзяцей, якія, нягледзячы на юны ўзрост, прайшлі праз найскладанейшыя выпрабаванні і боль вайны: хтосьці застаўся сіратой, хтосьці падчас ваенных дзеянняў страціў сяброў і аднакласнікаў. Летам дзеці з Сірыі гасцявалі ў "Зубраняці". Для адной з малых паездка ў Беларусь у прамым сэнсе стала выратаваннем - нашы ўрачы выдалілі дзяўчынцы пухліну. Па ініцыятыве беларускага Прэзідэнта арганізаваная праграма аздараўлення і адпачынку сірыйскіх дзяцей на пастаяннай аснове.

Прымалі хлапчукоў і дзяўчынак з Сірыі і на зімовых канікулах. Іх акружылі клопатам і цяплом. Праграму разнастаілі пазнавальнымі экскурсіямі. Было цікава, бо культура ў арабскай рэспубліцы зусім іншая. Шматлікіх уразілі беларускія ўніверсітэты - дзеці прызнаваліся потым, што марылі б вучыцца ў Мінску.

Такая мара ўжо спраўдзілася ў Амара. Ён з дзяцінства жадаў стаць акцёрам. Вывучаць сістэму Станіслаўскага вырашыў у беларускай Акадэміі мастацтваў. Самай запамінальнай стала роля ў студэнцкім спектаклі "Адвечная песня", таму Купалаўскі тэатр - знакавае і асаблівае месца для Амара. У акадэмію паступіў у 2014-м. У роднай Сірыі тады ўжо амаль як тры гады ішла грамадзянская вайна. Амар родам з Хомса. Гэты горад недалёка ад Пальміры. Гаворыць, самае страшнае, што нашы дзеці не ўбачаць шматлікія помнікі старажытнасці, якія былі разбураныя за час ваенных дзеянняў.

Адаптавацца і пераадолець моўны бар'ер хлопцу дапамаглі аднакурснікі. А яшчэ ў нашай краіне Амар знайшоў і каханне - пазнаёміўся з дзяўчынайй, якой ужо гатовы зрабіць прапанову рукі і сэрца. Менавіта ў Беларусі здабыў ён мір і спакой. І з радасцю адклікаўся на просьбу папрацаваць валанцёрам у лагеры, дзе гасцявалі дзеці з яго радзімы.

Дарэчы, дзяцей з Сірыі чакаюць у нас і гэтым летам, каб яны змаглі адпачыць, аздаравіцца і правесці канікулы спакойна і ў бяспецы.

Ваенны канфлікт падарваў народную гаспадарку Сірыі. Калі страляюць - не да эканомікі і развіцця. У гэтай краіне разбурана 70% інфраструктуры. Беларускі досвед, асабліва ў частцы ўзвядзення аб'ектаў сацыяльнай сферы - школ, бальніц, дарог - будзе як нельга дарэчы.

У Сірыі вельмі разлічваюць, што Беларусь прыме ўдзел у аднаўленні эканомікі дзяржавы.

Лютаўскае пасяджэнне беларуска-сірыйскай міжпраўкамісіі перанеслі з-за абвастрэння сітуацыі ў Дамаску. Але разлічваюць, што яна збярэцца ўжо ў найбліжэйшы месяц у сірыйскай сталіцы, каб абмеркаваць эканамічную канкрэтыку і праекты. Тавараабарот паміж краінамі далёкі ад існуючай рэкорднай адзнакі - не перавысіў па выніках мінулага года 45 мільёнаў долараў. Перспектыўныя пастаўкі тэхнікі - самазвалаў і аўтобусаў. У Беларусі і Сірыі ўжо ёсць дамоўленасць аб стварэнні сумеснай вытворчасці грузавікоў. Нядзіўна, што ў праграме візіту сірыйскага міністра, апроч спартыўных і культурных аб'ектаў, было наведванне Мінскага аўтамабільнага завода. Грамадзяне гэтай краіны ўжо змаглі ацаніць якасць нашых машын. Яны сталі часткай гуманітарнай дапамогі, якую Беларусь адправіла ў Сірыю. У каштоўным грузе было і ўсё тое, што проста жыццёва неабходна для жыхароў апаленых вайной гарадоў - і прадукты харчавання, і лекі, і адзенне для дзяцей.

Канфлікт у Сірыі - вялікае выпрабаванне для жыхароў краіны. Загінулі сотні тысяч чалавек. Больш чым 5-ці мільёнам грамадзян прыйшлося пакінуць родныя месцы і шукаць бяспечны прытулак у іншых краінах. Мінск і Дамаск раздзяляюць больш як 3 тысячы кіламетраў. Але шчырае жаданне дапамагчы не ведае меж і адлегласцяў. Працягнуць руку дапамогі тым, хто сапраўды ў ёй мае патрэбу, - вельмі ў характары беларусаў. Дзве дзяржавы настроеныя выключна на мірныя адносіны прасоўванне па ўсіх кірунках.