Дзень Перамогі. Сёння краіна адзначае сапраўды вялікую дату. Дату, якая адрадзіла мір і выратавала планету ад карычневай чумы. 9 мая 1945-га ўвайшло ў аналы гісторыі як дзень, які падарыў сучаснікам і нашчадкам разуменне каштоўнасці жыцця і мірнага неба над галавой. У мінулым засталіся кроў, боль, пакуты, страты. Наперадзе - жыццё, якуое трэба было ладзіць ізноў. І вось з тых часоў ужо 72 гады прайшлі. Сёння мы - дзеці, унукі, праўнукі - успамінаем тых, хто абараніў нашу незалежнасць. Мы гаворым вам, нашы дарагія ветэраны, дзякуй. Беларусь памятае. Традыцыйна засяроджанасць афіцыйных урачыстасцяў, сімвал нясхільнай волі патрыётаў Айчыны і тых, хто стаў ахвярай агрэсіі і вайны, - плошча Перамогі ў Мінску. У гэты дзень Прэзідэнт побач з простымі грамадзянамі і ветэранамі. Ускладанне. Урачыстая прамова. Словы падзякі. Хвіліна маўчання і зносіны. Простыя чалавечыя зносіны. Што можа быць больш каштоўным? Аб героях таго складанага ваеннага часу і цяперашніх урачыстасцях у цэнтры Мінска рэпартаж Наталлі Брэвус.
У дзясятках ордэнаў - цэлая гісторыя ваенных подзвігаў Фёдара Паліўнікава. Кожнае 9 Мая ён з адмысловым трапятаннем бярэ ў рукі парадны мундзір. З першых дзён вайны тады яшчэ юны курсант Ленінградскай медыцынскай акадэміі навуку выратавання жыцця выкарыстоўваў ужо на фронце - палявы шпіталь нярэдка адкрываў пад шквальным агнём ворага прама на полі бою. Такіх баявых дзён было шмат, але ў памяць ветэрана ўрэзаўся менавіта Дзень Перамогі.
Сёння былы франтавы ўрач прымае не толькі віншаванні з гадавінай Вялікай Перамогі - незадоўга да 9 Мая Фёдар Паліўнікаў перасягнуў векавую мяжу. Яго лёс - зараз частка гісторыі ўжо мірнай і спакойнай краіны.
Як і для Фёдара Іосіфавіча, штогод выходзіць у гэты дзень на ўрачыстасці ў цэнтр сталіцы стала для шматлікіх традыцыяй. У Беларусі засталося ледзь больш як 10 тысяч ветэранаў Вялікай Айчыннай. Узрост шаноўны, вядома, здароўе ўжо не тое. Але ў гэты дзень быць на плошчы Перамогі для іх справа гонару. Збіраюць усю сілу і волю ў кулак. Гэта вытрымка і загартоўка засталася з таго нялёгкага ваеннага часу.
9 Мая - асаблівы дзень у календары. Пераможныя ўрачыстасці заўсёды праходзяць у нас з размахам і на высокім узроўні.
Гісторыю кожнай беларускай сям'і закранула вайна. Памяць аб страшнай трагедыі і Вялікай Перамозе не можа згаснуць. У нашай краіне яе трапятліва захоўваюць. Тое, што Беларусь памятае, можна было і бачыць на вуліцах горада: у гэты дзень на цэнтральным праспекце - мора плакатаў з дарагімі сэрцу людзьмі.
Дзень Перамогі - сапраўднае сямейнае свята! Кіраўнік дзяржавы 9 Мая заўсёды побач з тымі, хто падарыў нам спакойную Беларусь. Аляксандр Лукашэнка прыбыў на плошчу Перамогі разам з малодшым сынам.
Для ветэранаў усталявалі спецыяльныя трыбуны, каб чарговы раз яны змаглі ўбачыць свята на свае вочы. Надвор'е ў гэты дзень не шэпча - сіноптыкі абяцалі нават снег, але, насуперак прагнозам, над галавой сонца. Такі фон больш падыходзіць урачыстаму настрою ўдзельнікаў цырымоніі. Апоўдні да Вечнага агню на плошчы Перамогі леглі дзясяткі вянкоў. І сотні кветак. Прэзідэнт ускладае вянок, папраўляе стужачку.
Дэлегацыі падыходзілі да манумента Перамогі адна за адной. Ля падножжа з'явіліся вянкі ад усіх галін улады. Ад Савета міністраў, парламенцкага і дыпламатычнага корпуса. Абавязкова ўдзельнічаюць кіраўнікі дзяржорганаў, Мінгар- і аблвыканкама. Сярод тых, хто паважаў памяць пераможцаў, прадстаўнікі моладзевых і грамадскіх арганізацый. БРСМ, Федэрацыя прафсаюзаў, "Белая Русь". Вянок у памяць аб нявінна забітых і ад духавенства - кіраўнікоў Праваслаўнай і Каталіцкай цэркваў. Памяць аб Вялікай Перамозе кансалідуе грамадства. У гэтай вайне мы страцілі кожнага трэцяга жыхара. Аляксандр Лукашэнка, выступаючы на цырымоніі, нагадаў, праз што давялося прайсці беларускаму народу.
72 гады адлучаюць нас ад вясны 1945-га. Хвалебныя старонкі ў ваенны летапіс упісалі байцы пагранічных застаў, бессмяротны гарнізон Брэсцкай крэпасці, абаронцы Магілёва, падпольшчыкі Мінска і Оршы, удзельнікі легендарнай аперацыі "Баграціён" і іншых важных бітваў Вялікай Айчыннай. Прэзідэнт прапанаваў ушанаваць памяць гераічных людзей хвілінай маўчання.
Каб адрадзіць разбураную Беларусь з попелу, прыйшлося прайсці таксама праз сапраўдную бітву. Людзі самааддана змагаліся за будучыню рэспублікі, будуючы заводы і фабрыкі. Усё гэта заслуга пакалення пераможцаў, якія сёння - прыклад для пераймання ўсім беларусам.
Яркі і звонкі пункт цырымоніі - марш роты ганаровай варты. Іх зладжанасць зачароўвае - не адарваць вока! Плечы выпрасталі нават тыя, хто не мае адносін да Узброеных сіл. Аляксандр Лукашэнка прывітаў прыйшоўшых замежных паслоў. З кожным дыпламатам - моцны поціск рукі, віншаванні і некалькі слоў. Пераход на ваенную тэрміналогію ў гэты дзень дарэчны. У такім кантэксце і зварот, напрыклад, да пасла Францыі, дзе літаральна напярэдадні завяршыліся выбары.
Паводле традыцыі, Прэзідэнт падышоў да галоўных герояў дня - да ветэранаў. Просьба Прэзідэнта - не выпускаць з увагі моладзь. Калі ветэраны будуць пастаянна ўдзельнічаць у выхаванні і асвеце падлеткаў, студэнтаў - гэта пойдзе толькі на карысць.
Цырымонія завяршылася. Але госці, якія прыйшлі на свята, імкнуліся пагутарыць з Кіраўніком беларускай дзяржавы. Было шмат замежнікаў з Кітая, Германіі, Італіі, Расіі, Славакіі.
Памятуючы ўрокі вайны, Беларусь выступае за мірнае вырашэнне любых канфліктаў. Менавіта прынцып добрасуседства - у аснове знешняй палітыкі краіны. А калі проста, то даражым сяброўствам з іншымі нацыямі і дзяржавамі.
Карлас Ларэа Давіла, Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Эквадора ў Беларусі: "Сітуацыя сёння зусім не такая спакойная, як нам жадалася б. І мы - дыпламаты, якія працуюць у вашай краіне, адзначаем тыя намаганні, якія прыкладвае Беларусь для захавання спакою, стабільнасці і міру ў сваім рэгіёне і нават у цэлым на планеце".
Як ніякая іншая краіна, Беларусь ведае, што такое вайна і чаго варты мір. Прайшло 7 дзесяцігоддзяў, але больш спакойна на планеце не стала. Ваенныя эксперты гавораць аб новай гонцы ўзбраенняў. Не ўсе змаглі атрымаць урокі з трагічных старонак сусветнай гісторыі. Здольныя і гатовыя рэагаваць на любыя пагрозы - ёміста скажа Прэзідэнт, адказваючы на пытанні прэсы.
Гэтая цырымонія ля манумента стала яркім пачаткам пераможнага дня для ўсёй Беларусі. Менавіта атмасфера свята і адзінства адчувалася на плошчы Перамогі.
Гэты дзень заўсёды напоўнены ўспамінамі. 9 Мая сямейныя гісторыі аб подзвігах савецкіх салдат гучаць па-асабліваму. Вядома, важна памятаць самім і распавесці сваім дзецям, чаму гэта такое значнае свята для цэлых пакаленняў. Пасля ўрачыстай часткі людзі не спяшаліся разыходзіцца. Імкнуліся зрабіць фота на плошчы Перамогі - таксама на памяць.
