Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце стала пляцоўкай для вялікай і грунтоўнай размовы

Так нараджаюцца лідарамі і выдатнымі кіраўнікамі  або ўсё-такі  імі становяцца - пытанне, на якое стагоддзямі спрабуюць адказаць людзі, якія займаюцца менеджментам у яго сучасным разуменні, варта прызнаць, актуальнае дагэтуль. На гэты конт  існуюць розныя меркаванні, але ўсё ж возьмем на сябе смеласць, падагульніўшы гэтыя самыя меркаванні, заявіць, што і тая і іншая тэорыі маюць права на жыццё. Больш за тое, абодва гэтыя выпадкі - і прыроджаных геніяў кіравання, і тых, хто сабраўся сябе такім зрабіць, аб'ядноўвае адна важная рэч, пад назвай навука. Цалкам відавочна, і адным, і другім  трэба вельмі шмат вучыцца, каб апынуцца  на самым вярху кар'ернай лесвіцы.
Шматлікія навукоўцы лічаць, што навука адбору і навучання кіраўнікоў, хутчэй мастацтва, чым навука, з чым не цяжка пагадзіцца, улічваючы, што на фінішы трэба выпусціць у свет  чалавека не толькі пісьменнага, але і сумленнага, харызматычнага, здольнага матываваць і весці  за сабою людзей, якія часцяком, проста не жадаюць пакідаць зону камфорту. Ідзі,  паспрабуй,  падрыхтуй такіх выпускнікоў. 

Каб усё-такі  іх падрыхтаваць, любая профільная ВНУ  павінна  адказаць для сябе на тры пытанні: каго яна  збіраецца навучаць (архіважная задача - адбор прэтэндэнтаў і канчатковая мэта навучання)? Для чаго яна  будзе навучаць (гэта каб гады не прайшлі марна, а ўсе веды можна было прымяніць на практыцы) і як яна  будзе навучаць - тут размова  аб наяўнасці методык, якія будуць адпавядаць рэаліям сучаснага свету. Калі ёсць адказы на гэтыя тры архіважныя пытанні - ёсць паспяховая ВНУ, якіх прыкладаў у свеце звышдастаткова.

Справядлівасці дзеля нельга сказаць, што такая профільная беларуская ВНУ сёння грукоча на ўвесь свет, але і нельга адмаўляць той факт, што Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце падрыхтавала шмат  выдатных кіраўнікоў і навучанне тут, асабліва пры наяўнасці жадання ў студэнтаў і слухачоў, вялікая дапамога для будучых кіраўнікоў. На ўсе 100 % або не? Хутчэй, пакуль не.
І вось на тыдні Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце стала пляцоўкай для вялікай і грунтоўнай размовы  аб кіраўніках новай фармацыі, моладзі і наогул  аб будучыні краіны. Аляксандр Лукашэнка ў пятніцу меў зносіны са слухачамі, студэнтамі і выкладчыкамі ВНУ. 

Такім чынам, усё тыя ж тры галоўныя пытанні - каго, як і чаму вучыць? Адказ: у дзверы Акадэміі павінны ўвайсці таленты і перспектыўныя кіраванцы. Тут неабходна выразная і эфектыўная сістэма адбору, плюс - лепшыя педагогі. У іх ролі могуць выступаць дзеючыя топ-менеджары. Ім у дапамогу  лепшыя,  магчыма індывідуальныя,  праграмы і методыкі. Праўда, інфармацыйнымі тэхналогіямі Прэзідэнт прасіў не захапляцца: усё-такі рыхтуюць не айцішнікаў, а першым чынам - кіраўнікоў. 
Упор неабходна рабіць на практыку і стажыроўку ў дзяржорганах - беларускі лідар лічыць гэта настолькі важным, што ў адказ на просьбу адной са студэнтак нават не выключыў і асабістага ўдзелу - магчыма адзін рабочы дзень побач з Кіраўніком дзяржавы змогуць правесці некалькіх студэнтаў ВНУ, набіраючыся кіраўніцкага вопыту. 

Усе гэтыя намаганні, у тым ліку і для таго, каб дзяржаўная машына працавала без збояў, не выпрабоўваючы кадравага голаду. Бо Акадэмія кіравання - кузня кадраў для дзяржапарата. І вось тут дарэчы  сказаць аб кадравай палітыцы. У краіне пастаянна ўдасканальваюць крытэрыі падбору кіраўнікоў, механізм ратацыі і падыходы да фарміравання рэзерву. Ну а каб павысіць статус дзяржаўнага службоўца,  узяліся за падрыхтоўку новага закона аб дзяржслужбе - там прапішуць усё: ад павышэння адказнасці да сацыяльных гарантый. 

Не заседжвацца ў кабінетах - быць бліжэй да людзей і адчуваць нерв грамадства.

Менавіта так фармулюе Прэзідэнт прынцып работы  ў вертыкалі. А па кадравых рашэннях  апошні час адчуваецца прыкметны трэнд на амаладжэнне.

І вось тут трэці момант,  які датычыцца  моладзі. Прэзідэнт так і сказаў, што ганарыцца ёй. Маладыя людзі сёння завостраныя на тое, каб атрымаць адукацыю, заняць годнае месца ў жыцці і разлічваюць, першым чынам, на сябе. Ва ўлады павінна сфарміравацца новае генераванне кіраванцаў - маладых, амбіцыйных, патрыятычных, якім не ўсё роўна, што  будзе з краінай. 

Няма сумнення, што ў Акадэміі кіравання ўжо сапраўды вучацца людзі, якім неабыякава будучыня Беларусі. Акрамя  асабістых пытанняў Прэзідэнту аб "кіраўніцкіх фішках" гучалі тэмы развіцця эканомікі і інтэграцыі. Сочаць і за парламенцкай кампаніяй - шмат пытанняў было на гэтую тэму. 

Сур'ёзны палітычны і кіраўніцкі вопыт дазваляе нашаму Прэзідэнту аналізаваць пройдзены этап. І ў гэтым сэнсе ад Аляксандра Лукашэнкі прагучала важная думка - Беларусі пашчасціла здабыць сваю незалежнасць мірным шляхам. Унікальны выпадак. Прайшлі выпрабаванне санкцыямі, спакойна выбудоўваем дыялог з міжнароднымі партнёрамі і развіваем эканоміку. 

Так, няпроста,  але лёгкага жыцця ніхто не абяцаў. Канкурэнцыя ў свеце заўсёды была, але далей будзе толькі ўзмацняцца. Так што меседж выразны - давайце працаваць усе разам і выкарыстоўваць  сур'ёзную перавагу - талент, энергію нашых людзей і нашых кіраўнікоў.