А. Лукашэнка: Мы стварылі суверэнную дзяржаву, і мы гэтую краіну нікому не аддадзім

4 июня 2020
Кадравы адказ Прэзідэнта на самыя сур'ёзныя выклікі сучаснасці - ад пандэміі да сусветнага спаду ў эканоміцы - крок моцны і традыцыйны. Кіраванцы падабраныя вопытныя, з гісторыяй поспеху, новымі падыходамі і дысцыплінай.
Такой жа адкрытасці ад альтэрнатыўных пакуль нават не кандыдатаў, а прэтэндэнтаў  беларускае грамадства, на жаль, не дачакалася. Ужо ёсць правакацыі, гучныя заявы, папулізм і агрэсія. Але няма галоўнага адказу на галоўнае пытанне: куды і дзеля чаго штурхаюць спакойную і стабільную насуперак усяму Беларусь? Няўжо нельга годна прайсці гэты кароткі, на меркі гісторыі, адрэзак нашай суверэннай краіны? Не гуляючы жыццямі 10 мільёнаў беларусаў.
Зрэшты, сёння на ўсе хваляванні, якія ўзніклі ў грамадстве, быў дадзены выразны і адназначны адказ Прэзідэнта: краіну на разрабаванне ніхто не аддасць. Як гэта было - наш палітычны аглядальнік Андрэй Крывашэеў.

У цяперашняй кампаніі ўжо хапае ўсяго: правакацый, бузацёрства, інфармацыйных укідаў адкуль не чакалі

З перадвыбарных фондаў кандыдатаў ужо тырчаць вушы то з Усходу, то з Захаду. Не стае галоўнага - сумленнасці. А гэта асаблівасць нацыянальнага выбару. Вандроўныя балаганчыкі ўжо надакучылі. Хараство ліхіх 90-х і ўкраінскі Майдан як узор не прыцягваюць - перажылі, ведаем. Нават апазіцыйная прэса збянтэжаная: за каго топім? Адзін у Беларусі заяўляе: парвём з Расіяй усе саюзы, - а праз пару дзён масквічам абяцае ці не рубель расійскі ў нас увесці. Палітычная шызафрэнія, атрымліваецца. 

Віртуальны пратэст

У выніку пратэсная карцінка, віртуальная мішура ёсць, а самога пратэсту днём з агнём не знайсці, хіба што на базары. Ды і там нават не тысячы - сотні. З вышыні і не разгледзець. Вось і Прэзідэнт прапаноўвае: углядзіцеся. Шмат новага для сябе адкрыеце. 
Калі пратэснага руху няма, яго можна прыдумаць і культываваць. Вось прыклад з Гродна. Бабуля насуперак карантыну кідаецца ў абдымкі блогеру. Прызнаецца: у 94-м паверыла Лукашэнку, яго барацьбе з карупцыяй, а потым нагледзелася вашых стрымаў і зразумела: жыву на развалінах і ўцячы няма куды. 
"Разваліны" Галіны Піліпаўны мы, вядома, праверылі. Шчыра? Не чакалі. Аказалася, сціплай пенсіянерцы, былому выкладчыку і дацэнту, належыць 3-пакаёвая кватэра ў цэнтры Гродна. Плюс гэты катэдж на 350 квадратных метраў. Плюс мікрааўтобус-трэцягодка за 25 000 долараў мінімум. Усім бы пенсіянерам такія "разваліны". Што да дзяцей, якія з краіны ці то ўцяклі, ці то збіраюцца ўцячы,  дык і яны не бядуюць: побач з бацькоўскім домам яшчэ дзве недабудаваныя фазэнды, зямля, дарагія машыны ў афіцыйна беспрацоўных. І ўсё гэта нажыта непасільнай працай менавіта пры Прэзідэнце Лукашэнку. Адкуль тады непрыязнасць да аграгарадкоў і сваёй краіны? Вось і пра выбары Галіна Піліпаўна шчыра гаворыць. 

Галіна Андрэйчык, пенсіянерка (Гродна): "Я тэлефанавала ў ідэалагічны аддзел. Мне сказалі, на плошчы. Я прыйшла і нікога не знайшла". 
Ціханоўскі: "Яны стаяць пасля трох, пэўна". 

Услухайцеся толькі! Ідэалогія вобласці! Тлумачыць бабулі, дзе падпісацца за "лютага апазіцыянера". Ну, чым не дэмакратыя? Праўда, зборшчыкаў Галіна Піліпаўна знаходзіць не адразу. Вандруюць яны, як цыганскі табар.
 

"Каруселі" і "карусельшчыкі"

Бабуля не абмовілася і сапраўды ўсё правільна сказала. За сваю нябедную будучыню блогер напінаецца. Інакш як растлумачыць суму 900 000 долараў, знойдзеную ў беспрацоўнага на дачы. Ён жа зусім нядаўна на мікрафоны і бензін у стрыме збіраў. Жонка гаворыць, на хлеб не хапае, а ён, аказваецца, таемны мільянер.
Нядрэнна ў нас, аказваецца, беспрацоўныя блогеры і асобныя пенсіянеры зарабляюць. Сваю краіну для жыцця і толькі для сябе яны ўжо, мабыць, пабудавалі. 

Нядобры дом і нядобрая турэцкая гісторыя

Ды і не толькі яны. Вось яшчэ экс-чыноўнік ніяк не наважыцца сказаць, за што са службы папыталі і адкуль непасільны нажытак узяўся? 

Прэзідэнт: "Адзін заяўляе, што ён лічбавы парадак дня выпрацаваў у Беларусі і стварыў IT-парк. Дык вось, павінен сказаць: я папытаў, каб ён распавёў, чаму яго звольнілі, такога знакамітага. Дагэтуль не гаворыць. Мы чакаем. Прыйдзе час, трэба - скажам". 

А вось незалежныя блогеры ўжо, здаецца, дакапаліся да прыроды капіталаў экс-чыноўніка. Капіталаў не палітычных, вядома. Канстанцін Прыдыбайла суб'ектыўна высветліў у першага забудоўшчыка ПВТ, турэцкага бізнесмена Седада Ігдэджы, што браў дырэктар за падарункі.

Канстанцін Прыдыбайла, блогер: "Ён прама сказаў, па сутнасці, каб працаваць з Валерыем Цапкалам, яму прыходзілася ўвесь час аказваць вызначаныя знакі ўвагі Валерыю Цапкалу. Вось дакументы. Відаць, што кампанія - забудоўшчык ПВТ, у якой павінны быць выключна дзелавыя адносіны са сваім партнёрам, чамусьці аплачвае пералёты ў Італію, Кітай, Вялікабрытанію яму і яго жонцы". 

Аляксей Урбан, прэс-сакратар Валерыя Цапкалы: "Калі спадар Седад камусьці аказваў знакі ўвагі або нейкім жанчынам аплачваў пералёты, мы ў гэтым не ўдзельнічалі. Вілы і ўсё іншае - гэта ўсё смешна і не адпавядае рэчаіснасці".

Адказ прэс-сакратара з іроніяй, але слабаваты. У блогу ж не толькі пакрыўджаны турэцкі грамадзянін, а дакументы і факты, каму цікава - паглядзіце. Тут варта не смяяцца, а плакаць. Але, з іншага боку, навошта засмучацца, калі і дом цэлы, і ў камандзе ўсе сытыя, і бясплатную кансультацыю па аграбізнесе ад Прэзідэнта атрымаў. З намёкам - хаміць не трэба. 

Што такое кампанія "прыватлізінг"?

Любіць вёску або пагарджаць ёю - выбар у кожнага свой. У меру сумлення і чалавечага стаўлення да сваёй малой радзімы і продкаў. Але не трэба лічыць нашых людзей за дурняў. Дамы мы бачым, у казкі пра добрых прыватызатараў не верым, з людзьмі працы і сялянамі без перакладчыкаў гаварыць умеем. А пытанняў да прэтэндэнтаў - мноства. 

"Краіну для прыватызацыі яны не атрымаюць!"

А можа, гэта ход такі ў прэтэндэнтаў, хітры, паліттэхналагічны, - наладзіць супраць сябе грамадства, а потым заявіць спонсарам: народ не той, не падмануўся. Рыхтуйце рэсурсы пад наступную кампанію, а гэтыя скончыліся. Калі так, то зразумела: бізнес, нічога асабістага. Вось толькі наша першая ў гісторыі суверэнная дзяржава - гэта не бізнес. Гэта якраз асабістая справа і не толькі Прэзідэнта - абсалютнай большасці беларусаў. 

Сон розуму спараджае пачвар. Але чым больш святла праліваецца на іх падчас адкрытай выбарчай кампаніі, тым меней яны страшныя. Ды і выклікі, з якімі рэальна змагаецца краіна - ад медыцынскай пандэміі да эканамічнай, больш важныя за ўсіх гэтых "карусельшчыкаў", банкіраў і экс-чыноўнікаў. Яны сціхнуць - краіна застанецца.