Пашыраць інтэграцыю ў Мінску прадоўжаць заўтра. Саміт СНД стане ключавым мерапрыемствам у рамках старшынства Беларусі ў Садружнасці. Парадак дня ўключае 14 пунктаў: ад гуманітарнага супрацоўніцтва да пытанняў бяспекі і эканамічных адносін. Гэта яшчэ раз падкрэслівае статус і важнасць мерапрыемства.
Меркаванні экспертаў аб форуме на вышэйшым узроўні выслухаў наш маскоўскі ўласны карэспандэнт Максім Кароткін.
У Мінскім саміце СНД мае намер прыняць удзел максімальная колькасць кіраўнікоў дзяржаў - удзельнікаў арганізацыі і ўжо адно гэта дае аналітыкам магчымасць гаварыць аб захаванні ролі Садружнасці як пляцоўкі для нефармальных зносін. Нягледзячы на тое, што ў Мінску будуць абмяркоўвацца пераважна пытанні гуманітарнага супрацоўніцтва, нельга спісваць з рахункаў і магчымасць кулуарнага абмеркавання найбольш актуальных пытанняў сённяшняй рэчаіснасці.
Калі б СНД не было, яго варта было б прыдумаць. Аналітыкі ўпэўнена гавораць аб вялікай важнасці для лідараў краін рэгіянальнага блока такой, як Садружнасць, пляцоўкі для размоў без гальштукаў. Абмен меркаваннямі па самых розных пытаннях дазваляе арыентавацца ў навакольнай палітычнай рэчаіснасці. Нездарма апошнім часам састаў удзельнікаў самітаў СНД калі не стопрацэнтна поўны, то блізкі да гэтага.
У парадку дня Мінскага саміту пытанні пераважна гуманітарнай скіраванасці. Што, зрэшты, відавочна не перашкодзіць прэзідэнтам канфідэнцыйна, тэт-а-тэт і ўсім разам абмеркаваць тое, што актуальна, але пакуль не публічна. Варта чакаць, што адным з першых такіх пытанняў стане партнёрства Украіны і Еўрасаюза.
Дакументальна дагавор павінны быць падпісаны ў лістападзе. Эксперты ўпэўненыя, што ніхто не будзе ўгаворваць Кіеў абдумацца. Але меркаванні адно аднаго на гэты конт прэзідэнты павінны пачуць.
Напярэдадні саміту ў прэсе СНД выступіў Аляксандр Лукашэнка. На сустрэчы з кіраўнікамі СМІ Садружнасці беларускі Прэзідэнт, - лічаць у Расіі, - не толькі выказаў пункт погляду на працэсы ў постсавецкай прасторы, але і па сутнасці фарміраваў рэзалютыўную частку саміту.
У аналізе сустрэч прэзідэнтаў у рамках самітаў Садружнасці ўжо не прынята параўноўваць СНД з чамаданам без ручкі. І гэта свайго роду сімптом: арганізацыя, здаецца, страчвае першапачатковы дэзінтэграцыйны сэнс і становіцца платформай для больш перадавых утварэнняў будучыні. Бо нават тэарэтычнае абгрунтаванне еўразійства за пункт адліку бярэ постсавецкую тэрыторыю.
