Асноўная група Мюнхенскай канферэнцыі па бяспецы - гэта дзясяткі палітыкаў, экспертаў і генератараў думкі. Гэты форум асаблівы. Архітэктура бяспекі - праз прызму дыскусій у фармаце менш фармальнасцяў, а больш рэальных ідэй і даверу. І абстаноўка таму спрыяе. Працу па секцыях удзельнікі канферэнцыі пачалі з самай раніцы.
За дыскусіяй увесь дзень назірае наш карэспандэнт Вольга Давідовіч. У яе ўсе падрабязнасці. Мюнхенская канферэнцыя - найбуйнейшая ў свеце нефармальная пляцоўка, на якой штогод абмяркоўваюцца пытанні сусветнай бяспекі. Галоўная яе вартасць - не толькі колькасць высокапастаўленых удзельнікаў, але і зносіны палітыкаў і экспертаў у нефармальнай абстаноўцы. Вельмі часта па выніках такіх абмеркаванняў і фарміруецца афіцыйная пазіцыя дзяржаў і міжнародных арганізацый.
Гэткі маштабны міжнародны форум - сустрэчу асноўнай групы Мюнхенскай канферэнцыі - наша краіна прымае ўпершыню. Прычым, правесці мерапрыемства менавіта тут, у Мінску, гэта ініцыятыва зыходзіла непасрэдна ад кіраўніцтва МКБ. Галоўны аргумент - Беларусь даўно заваявала рэпутацыю перагаворнай пляцоўкі і ў сусветнай супольнасці мае статус стабільнага, надзейнага партнёра.
Традыцыйна фокусам увагі асноўнай групы з'яўляецца архітэктура бяспекі рэгіёна, у якім праходзіць мерапрыемства. Звыш 70 аўтарытэтных гасцей - кіраўнікі дзяржаў, знешнепалітычных ведамстваў, эксперты з розных куткоў планеты - абмяркоўваюць у беларускай сталіцы ўзаемаадносіны па лініі Усход - Захад, рэгіянальныя канфлікты, Мінскі працэс, эканамічную сітуацыю ва Усходняй Еўропе, а таксама энергетычную і транснацыянальную бяспеку.
Уладзімір Макей, Міністр замежных спраў Беларусі: "Вы бачыце, якая сітуацыя ў рэгіёне, што адбываецца - пастаянна нейкія канфлікты, пастаянны рост напружанасці. Нас гэта не задавольвае, таму што мы пакутуем ад гэтага ў палітычным, эканамічным, гуманітарным плане. Мэта гэтага мерапрыемства ў тым, каб пастарацца знайсці пункты судакранання, знайсці нейкія агульныя асновы, якія дазволяць нам вырашыць гэтыя праблемы, якімі сёння літаральна кішыць наш рэгіён".
Сёння асаблівую ўвагу ўдзельнікі форуму надалі Мінскаму працэсу і пошуку механізмаў мірнага ўрэгулявання сітуацыі на паўднёвым усходзе Украіны. Шматлікія палітыкі завастралі ўвагу на тым, аб чым неаднаразова гаварыў беларускі лідар: неабходна пашыраць фармат перамоў - канфлікт не вырашыць толькі пасродкам Мінскага працэсу або "нармандскага фармату". У абмеркаванне павінны быць залучаныя і іншыя актывы, такія як Штаты і ўвесь Еўрапейскі саюз.
Зрэшты, ніякіх рэзалюцый Мюнхенская канферэнцыя і не прадугледжвае. Абмеркаванне на форуме традыцыйна вядзецца па правілах "чатэм хаўс", які гарантуе ананімнасць заяў, якія на ім прагучалі. Падобны закрыты для прэсы фармат мяркуе больш адкрытую атмасферу дыскусіі. Гэта значыць - менш фармальнасцяў, а больш рэальных ідэй і даверу.
Алена Карасталёва, прафесар універсітэта Кента (Вялікабрытанія): "Атмасфера наогул дзіўная, унікальная. Пачынаючы з ранішніх сесій, яны былі даволі закрытымі - па запрашэнні толькі. Але яны ўжо пачалі закранаць вельмі глыбокія пытанні, якія трэба не толькі абмяркоўваць, але шукаць рэальныя вырашэнні".
Шматлікія дэлегаты мінскай сустрэчы таксама адзначылі, што беларуская сталіца стала пляцоўкай не толькі для ўрэгулявання канфліктаў па Нагорным Карабаху і ўсходзе Украіны, але і паміж Белградам і Прыштынай. Праведзеныя на палях форуму перамовы былі тут названыя пачаткам новага Мінскага працэсу.
Заўтра дыскусіі працягнуцца. Удзельнікі асноўнай групы Мюнхенскай канферэнцыі абмяркуюць кантроль над узбраеннямі, а таксама ўмацаванне даверу. Як раз яго ў сучасным свеце і не хапае. Паводле слоў старшыні МКБ Вольфганга Ішынгера, узаемны давер паміж Усходам і Захадам скараціўся да мінімумаў, якія не назіраліся з часоў халоднай вайны. І ў гэтых рэаліях беларуская знешняя палітыка спрабуе выбудаваць новыя фарматы даверу і паважлівага дыялогу. І, мяркуючы па міжнародным прызнанні, у Мінска гэта атрымліваецца.
