Зараз у Беларусі стала з'яўляцца ўсё больш месцаў, дзе варта ўважліва глядзець пад ногі - гэта нашы шматлікія вадаёмы. Галавакружныя дзённыя і начныя скачкі тэмпературы ўзвялі пакуль яшчэ скаваныя лёдам возера і рэкі ў топ рэйтынгу самых экстрэмальных і небяспечных месцаў краіны.
Змёрзлая паверхня паступова дае слабіну - усяго за апошні месяц зімовая рыбалка або гульні на лёдзе ўжо скончыліся "правальна" для 7 чалавек - выратаваць атрымалася шасцярых. Як ні дзіўна, далёка не ўсім рыбакам такі клопат ратавальнікаў прыходзіцца па нораве. Як жа разглядзець рэальную небяспеку за ілюзіяй надзейнасці? Нашы карэспандэнты правялі ўласны эксперымент на лёдзе і націснулі на яго болевыя кропкі.
Рэпартаж Яна Пашкевіча.
Стаць у імгненне капітанам субмарыны гэты вадзіцель з Мазыра відавочна не збіраўся, аднак перфыскопам сваё аўто абсталяваць мог і загадзя – усё-такі дрыфт на змёрзлым возеры цалкам размяшчае да такога крэатыву. Пакінуць судна паспелі ўсе.
А вось у Оршы аматар марознага купання паспрабаваў выканаць новы элемент - скачок-ледакол. Аднак ідэя апынулася не настолькі прабіўной - разбілася аб цвёрдую роўнядзь. Без траўм не абышлося.
Сысці з-пад ног, часцей за ўсё крыгі, наровяць як раз такі з рыбакоў. Ратавальнікі АСВОД кожны дзень вымяраюць таўшчыню лёду. Графік тэмпературы апошнія дні нагадвае амерыканскія горкі і змёрзлае люстэрка па-свойму намякае - яшчэ крок - і рызыкуеш адкрыць купальны сезон.
Узімку на Вілейскім вадаёме раскінуўся Рыбалка-таўн. Аднак чым бліжэй пацяпленне, тым больш шанцаў у надлёднага паселішча аматараў рыбнай лоўлі пераназвацца ў Атлантыду - тоўсты лёд ужо пачаў скідаць вагу.
Пакідаць крыгу шматлікія рыбакі не спяшаюцца нават пасля папярэджанняў ратавальнікаў. Нават амаль пры поўнай адсутнасці клёву.
Аднак нават ледзяная ванна не заўсёды дапамагае прывесці ў прытомнасць рыбакоў-экстрэмалаў.
Шматлікія рыбакі ўсё ж аддаюць перавагу выбірацца з лёду пешкам, а не ўплаў і ўжо паступова пачынаюць змотваць вуды.
Сёлета шматлікія выратавальныя станцыі дадалі ў рэактыўнасці - Вілейскі, Зэльвенскі, Новалукомльскі вадаёмы, а таксама раку Сож зараз патрулююць на хуткасных усюдыходных лодках.
Пераправа ж цераз Бярэзіну ў гэты час не менш небяспечная, чым у поры Напалеона - хуткая плынь маментальна разбірае аслабелы лёд. Менавіта тут мы і правядзём свой краш-тэст.
Пераправіцца з правага на левы бераг ракі жыхары Барысава аддаюць перавагу па ледзяной сцежцы - аднак у такой пагоні за дзясяткам хвілін можна ўпусціць нашмат больш.
Тут анатомія лёду таксама вельмі зманлівая – большую яго частку надвор'е нарасціла на хуткую руку.
Зараз жа пара праверыць лёд на трываласць.
Гісторыі ж мясцовых жыхароў паказваюць: пераломным можа стаць самы нечаканы момант.
У той дзень, месяц назад, дзесяцігадовы Захар пачуў слабы кліч аб дапамозе з боку ракі - па другі бок лёду Беразіны апынулася бабуля, якая пераходзіла на другі бераг. Выцягнуць пажылую жанчыну з ледзяной вады хлопчык не здолеў. Тады паклікаў дарослых з суседніх хат. Бабулю выратавалі.
Тым часам наш эксперымент паказаў, шукаць болевыя кропкі ў лёдзе не трэба было - яны самі знайшлі нас.
Наш лядовы краш-тэст паказаў - знешнасць лёду толькі ілюзія - слабыя і моцныя месцы можна адчуць толькі націснуўшы на іх. А вось ці вытрымае лёд? У адказ на такое пытанне можна пачуць толькі трэск. І чым бліжэй вясна, тым вышэй у топе самых небяспечных месцаў Беларусі будуць паднімацца вадаёмы краіны.
