Жыхарка Гродзеншчыны збудавала мабільную даільную ўстаноўку

21 октября 2019
У той час, як па вуліцах Мадрыда разгульваюць незвычайныя госці, жыхарцы Гродзеншчыны, каб дабрацца да пашы да сваіх падапечных, прыйшлося спачатку сканструяваць, а затым перасесці на вельмі незвычайны транспартны сродак. На мабільнай даільнай устаноўцы з мотаблока і легкавушкі жанчына кожны дзень ездзіць за два кіламетры да сваіх кароў. Гаспадыня б і рада адмовіцца ад такога маршруту, але побач з домам проста няма зямель для пашы кароў. З канструктарам-самавучкай сустрэўся Юрый Карняловіч

Яшчэ некалькі гадоў таму Людміла Кажанеўская і ўявіць не магла, што будзе кіраваць такой сельскагаспадарчай тэхнікай. Збудавала агрэгат разам з мужам. У сям'і быў аўтамабіль і невялікі мотаблок. Аб'яднаць іх у мабільную даільную ўстаноўку прымусіла вострая неабходнасць. У дапаможнай гаспадарцы жанчыны амаль 15 кароў, а ад дому да пашы больш як два кіламетры. Купілі даільны апарат, генератар і схавалі абсталяванне пад дах. 

Людміла Кажанеўская, жыхарка вёскі Масткі: "Дачка падцікавала ў інтэрнэце, убачыла нешта падобнае. Муж больш укваліфікаваў усё, і, атрымліваецца, я пад дахам еду. Сяджу на зручным сядзенні мяккім. Ну і бочкі, там ззаду генератар, даільны апарат стаіць".

На дарогу да пашы сыходзіць не больш як 15 хвілін, яшчэ гадзіна на даенне. Каровы ўжо ведаюць, калі прыязджае гаспадыня, і самі падыходзяць да ўстаноўкі.

Мабільны агрэгат - мера вымушаная

Мабільны агрэгат, вядома, дапамагае, але цяжкасцяў хапае. Кіраваць мотаблокам з прычэпам задача не з лёгкіх. А ў поле выязджаць прыходзіцца некалькі разоў на дзень. Побач з домам пашы няма. Для вядзення дапаможнай гаспадаркі ў вёсцы мясцовыя ўлады вылучылі толькі 50 сотак, але, гаворыць, уладкаваць іх не дазволілі.

Людміла Кажанеўская, жыхарка вёскі Масткі: "На гэтым участку нельга будаваць капітальныя будынкі. Гэта значыць, можна часовыя, як мне растлумачылі. А як можна часовыя будынкі ўзвесці для буйной рагатай жывёлы. Бо там павінен прыбірацца гной, павінны стаяць паілкі, павінны стаяць кармушкі".

На прыдамавым участку ўтрымліваць такую колькасць жывёл забаронена па санітарных нормах. Таму і жывуць бурыя аўтаномна ад гаспадыні. У сельскім выканкаме жанчыне прапанавалі варыянты вырашэння праблемы. Але яе такая дапамога не задаволіла. 

Алена Андрусевіч, старшыня Азерскага сельскага выканкама: "У гэтым населеным пункце зарэгістраваная мяжа населенага пункта, і мы выдзеліць зямельны ўчастак не можам, бо там не прадугледжана. У найбліжэйшым населеным пункце, гэта вёска Стрыеўка, прапаноўваўся зямельны ўчастак плошчай тры гектары для пашы хатніх жывёл. Але па нейкіх прычынах Людміла Сяргееўна адмовілася".

Тады сваю дапамогу прапанавалі ў СВК - выдзелілі поле. 

Землі для пашы ўсяго за два кіламетры ад вёскі выдзеліла мясцовая гаспадарка. Але гэта праблему не вырашыла. Нягледзячы на электрапастух, каровы перыядычна пакідаюць тэрыторыю і вытоптваюць навакольныя пасевы.

Каб атрымаць зямлю побач з домам, трэба стаць фермерам


Каб на законных падставах атрымаць зямлю побач з домам, Людміле Кажанеўскай трэба зарэгістраваць фермерскую гаспадарку. Але жанчына адмаўляецца, гаворыць, не гатова ўзяць на сябе такую адказнасць. Вось і калясіць кожны дзень па прасёлкавых дарогах на  самаробным агрэгаце да сваіх кароў.