Яны кінутыя і пакалечаныя з вялізнай сілай волі і жаданнем жыць. У Веткаўскім раёне ёсць прытулак для асаблівых жывёл. Ветэрынарны фельчар арганізавала яго ў сябе дома. Вольга Халадовіч - падрабязней.
Тут пра кожнага можна здымаць цэлы фільм - гісторыі жывёл у прытулку Марыны Ступінскай - гатовы кінасцэнарый. Яны кінутыя і пакалечаныя, але з вялізнай сілай волі і жаданнем жыць.
Зараз у Марыны прыкладна паўсотні жывёл - у асноўным - гэта каты і сабакі. Некаторыя жывуць у доме - астатнія ў вальерах на вуліцы. А яшчэ - буслы. Аднаго з іх валанцёры выратавалі ўзімку, другога - у пачатку вясны.
Два буслы - у абодвух былі зламаныя крылы - у двары ў Марыны адчуваюць сябе як дома, але чалавека пакуль да сябе блізка не падпускаюць. Нават на ежу не рэагуюць.
Яе дом - для шматлікіх чацвераногіх і птушыных становіцца апошняй надзеяй. Ветэрынарны фельчар па адукацыі Марына Ступінская выходжвае нават безнадзейна хворых жывёл. Гэта сёння Кузя скача і пазіруе на камеру. Але калі ў яго здарыўся інсульт, нават Марына сумнявалася, што кот зможа выжыць.
Лячыць, карміць і ўтрымоўваць усіх падапечных дапамагаюць неабыякавыя людзі. У першую чаргу, валанцёры Гомельскага таварыства абароны жывёл. Лекі, напаўняльнікі і корм перадаюць і тыя, хто проста жадае дапамагаць. Напрыклад, зрабілі вось такую каляску для Малушы. У сабакі - траўма пазваночніка, раней ён перасоўваўся выключна паўзком.
Кацярына Касцюкова, старшыня Гомельскага грамадскага аб'яднання "Дабрыня":
"Пачынаеш цалкам па-іншаму глядзець на свае праблемы, таму што ў нас ёсць рукі, ногі, мы ўсё бачым, мы шматлікае можам змяніць. І такая колькасць жывёл - яна нікога не пакідае абыякавым, гэта надае вельмі шмат энергіі і аптымізму, каб і нам ажыццяўляць таксама немагчымыя рэчы".
Сёння Марына марыць, што побач з яе прытулкам з'явіцца невялікі кантактны заапарк. Тут можна будзе не толькі карміць, але і гладзіць жывёл. Ад зносін з чалавекам і ласкі ні адзін з іх не адмовіцца, гаворыць валанцёр.
