Павышаны ўзровень жалеза ліквідуецца на спецыяльных станцыях. Зараз іх будуюць у Мінскім, Маладзечанскім, Салігорскім і іншых раёнах. Як разам з водазабеспячэннем паляпшаецца якасць жыцця? І што трэба для таго, каб звычайную вадкасць ператварыць у амаль цудадзейную? Матэрыял Аляксея Кандраценкі.
Паслухаць мелодыі Эдварда Грыга або Фрыдэрыка Шапэна і зарадзіцца пазітывам. На водаканале ў Салігорску свае методыкі дадатковага ўздзеяння на ваду. Свідравіну на адной з мясцовых станцый абезжалезвання некалі і асвяцілі. Нядзіўна, што і без таго высакаякасная артэзіянская вада такая папулярная ў жыхароў Салігорска. Тут яе разліваюць і дастаўляюць у офісы, цэхі і дамы.
Да 2025 года ў Салігорскім, Любанскім, Клецкім і Нясвіжскім раёнах з'явіцца 35 станцый абезжалезвання. Асаблівая ўвага да павышэння якасці пітной вады і ў Мінскім раёне.
Тэрыторыя вакол сталіцы адна з самых густанаселеных у цэлым па Беларусі. Толькі ў пасёлку Калодзішчы ўжо больш за 20 тысяч чалавек. Таму расце і аб'ём спажывання вады, а адпаведна трэба паляпшаць і яе якасць.
Падчас дачнага сезона людзей яшчэ больш. Але галоўнае - у Мінскім раёне хапае і зусім маленькіх вёсак нават на 100 чалавек. Там водаканал усталёўвае спецыяльныя міні-сістэмы ачысткі. Сёлетні вынік - 7 новых аб'ектаў. У планах на найбліжэйшыя два гады - паляпшэнне якасці пітной вады ва ўсім раёне.
У найбліжэйшы час, запэўніваюць у жыллёва-камунальнай гаспадарцы вобласці, вада з-пад крана павінна істотна палепшыцца ва ўсім цэнтральным рэгіёне.
Дарэчы, вопыт водаканала Мінскага раёна па ўсталяванні міні-сістэм ачысткі пераймаюць і спецыялісты з усёй Мінскай вобласці. Задача ва ўсіх адзіная - у жыхароў нават самых аддаленых і маленькіх вёсак павінны быць аднолькавыя ўмовы камфортнага жыцця.
